2 kwietnia 2024, godz. 18:00
Zamek Świdwin - Ośrodek Kultury
Zapraszamy na wernisaż wystawy w dniu 2 kwietnia o godzinie 18:00 do salonu wstaw w Świdwińskim Ośrodku Kultury.
Opis wystawy-
“W Żywej Pamięci” i "Elegia Ihpetonga i Miaski Popiołów" to wyjątkowe dzieła Pabla Picassa, w których artysta wyjątkowo łączy sztukę wizualną z literaturą, ukazując głęboki wpływ ruchów takich jak dadaizm. Przy pierwszej z nich Picasso współpracuje z Tristanem Tzarą, czołową postacią dadaizmu, tworząc ilustracje, które uosabiają kapryśny i eksperymentalny charakter tego ruchu. To dzieło wyróżnia się nie tylko swoją wartością artystyczną, ale również innowacyjnym podejściem do ilustracji. W 1949 roku, Picasso został poproszony przez Tzarę o stworzenie ilustracji do jego wiersza. W odpowiedzi na to wyzwanie, Picasso zastosował nową podejście do stworzenia dziewięciu litografii. Zrezygnował z tradycyjnego pędzla litograficznego na rzecz używania własnego palca i ograniczył swoje techniki malarskie do odcisków palców, linii "malowanych" palcem oraz linii rysowanych kredą litograficzną. Ta minimalistyczna metoda, polegająca na ograniczeniu się do podstawowych rodzajów znaków, ma swoje odzwierciedlenie w konstrukcji słów z liter, błyskotliwie łącząc wyraz wizualny i literacki.
"Elegy of Ihpetonga i Maski Popiołów", stworzona w 1954 roku, przedstawia inną płaszczyznę eksploracji Picassa w łączeniu sztuki wizualnej z literaturą. Tym razem współpracował z Yvanem Gollem, poetą związanym z ekspresjonizmem i dadaizmem. Współpraca ta jest kolejnym dowodem na wszechstronność Picassa, znanego głównie z obrazów i rzeźb, ale tutaj wykazującego się również talentem do współpracy literackiej. Początkowo składała się z dziesięciu pieśni dedykowanych Picasso, po których następowały "Maski Popiołów" dedykowane Claire Goll, i została zilustrowana czterema litografiami przez Picassa.
Razem, te dzieła nie tylko podkreślają różnorodne talenty Picassa, ale także uosabiają awangardowego ducha ich ery. Przekraczają one konwencjonalne granice artystyczne, ujmując istotę wpływu dadaizmu na sztukę XX wieku. "De mémoire d’homme" i "Elegy of Ihpetonga" służą jako znakomite przykłady synergii między sztuką a literaturą, każda wzbogacona przez drugą. Współpraca Picassa z takimi postaciami jak Tzara i Goll w tych dziełach jest odzwierciedleniem wzajemnego przenikania się sfer artystycznych w tym okresie, łącząc sztuki wizualne i literackie w nieznanym dotąd stopniu. Poprzez tę współpracę, Picasso i jego współcześni poszerzyli granice tego, co sztuka może wyrażać, przekraczając nowe terytoria i pozostawiając trwały ślad w świecie sztuki.
Warto zobaczyć