Suchanówko to wieś położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Suchań. Wieś leży na Równinie Nowogardzkiej i Pojezierzu Ińskim. Na południowy–zachód od wsi płynie rzeka Rzeczyca. 

Miejscowość położona w sąsiedztwie szosy Stargard Szczeciński–Recz.

Jest umiejscowiona na wschód od Suchania (siedziby gminy) i na południowy wschód od Stargardu (siedziby powiatu). 

Suchanówko leży 2 km od Suchania oraz 22 km od Stargardu Szczecińskiego, a także 61 km od stolicy województwa Szczecina, 14 km od Recza, 40 km od Kalisza Pomorskiego, 20 km od Choszczna.

Transport lokalny na trasie Suchań–Stargard Szczeciński zapewniony jest przez lokalnych przewoźników bus. Za komunikację odpowiedzialny jest również PKS, zapewnia on połączenia w regionie, głównie ze Stargardem Szczecińskim i Szczecinem. Przystanki PKS (w zatokach) usytuowane są poza miejscowością, przy skrzyżowaniu drogi gminnej z droga krajową nr 10, w odległości ok. 0,5 km od centralnej części miejscowości.

Powierzchnia wsi Suchanówko wynosi 11,89 km².

Miejscowość w początkowym okresie istnienia zamieszkiwała ludność o rodowodzie słowiańskim. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1487 r. Wówczas wieś była na uposażeniu zakonu joannitów w Suchaniu. W 1491 r. joannici ufundowali parafię we wsi. Na początku XVII w. Suchanówko nadal było własnością joannitów, jako lenno książęce sekularyzowanego zakonu. W dokumentach z tego roku zarejestrowano wieś z 52 łanami, 26 zagrodnikami, 2 karczmarzami, kowalem, 2 pasterzami, 18 warsztatami tkackimi, 3 krawcami. W wyniku regulacji gruntów w latach 1828–1831 w Suchanówku 167 mórg z 33 mieszkańcami podlegało Suchaniowi. Według danych z 1868 r. we wsi było: gospodarstwo sołtysa, 23 dużych gospodarstw chłopskich, 1 połówkowe, 9 zagrodników i 66 chałupników – łącznie 102 właścicieli gospodarujących na areale ponad 4445 mórg (z czego 3383 to były ziemie orne). W zabudowie wieś posiadała wówczas 125 budynków mieszkalnych, 1 przemysłowy, 118 gospodarczych. W 1925 r. Suchanówko z 1190 ha gruntów składała się z 128 budynków mieszkalnych, w których zamieszkiwało 142 rodziny.

Obecnie podstawowym kierunkiem gospodarczym mieszkańców Suchanówka jest rolnictwo. Dla dzieci i młodzieży wybudowane zostało boisko wraz z niewielkim miejscem rekreacyjnym.

Wieś zachowała swój czytelny układ owalnicowy (zwarta zabudowa rozlokowana wokół wewnętrznego placu, z kościołem w centralnym punkcie). W krajobrazie Suchanówka dominuje zabudowa tradycyjna mimo znacznych zniszczeń powstałych po 1945 r. (nie istnieje ok. 30% historycznej zabudowy wsi).

Największą atrakcją turystyczną wsi jest kościół pw. Chrystusa Króla w Suchanówku. Parafia założona została jeszcze przez mistrza zakonu joannitów w 1494 r. Pierwszym proboszczem był Hinricus Volker. Świątynia postawiona była w końcu XIII w. lub na początku XIV w. z granitowych kwadr, obiekt salowy, na planie prostokąta. Wieżę postawiono dużo później (XV–XVI w.). Dostawiono ją do nawy kościoła od strony zachodniej. Jest to masywny ceglano-kamienny obiekt zbudowany na planie zbliżonym do kwadratu. W XVII w. przemurowano otwory okienne i uzupełniono niewielkie ubytki. Wieża z dużym, ostrołukowym portalem, ozdobiona została parami szerokich, ostrołukowych blend, w świetle których umieszczono dwa piętra przeźroczy. Wieżę zwieńczono barokowym drewnianym hełmem (XVII–XVIII w.). Pod koniec XIX w. obiekt był remontowany (głównie odnawiano wnętrza). Wówczas była tu parafia ewangelicka z uposażeniem 342 mórg. Na początku XX w. kościół parafialny pozostawał pod patronatem królewskim, a po 1940 r. pod patronatem państwa. Po 1945 kościół był opuszczony i stał w ruinie do 1989 r. kiedy to rozpoczęto odbudowę (wg projektu inż. M. Płotkowiaka, Karwowskiego i S. Kwileckiego). Obecnie odbudowany, pełni funkcję kościoła wyznania rzymsko-katolickiego.

Zwiedzając kościół warto wejść na przykościelny cmentarz z XIV w. (ewangelicki). Obecnie jest on nieczynny. Nekropolia została założona na planie prostokąta  o powierzchni 0,3 ha z kościołem w centralnej części. Dookoła kamienny mur ogrodzeniowy z ceglanymi filarami bramnymi. Wśród nagrobków wyróżnia się granitowy pomnik, który dawniej zwieńczony był kulą i figurą orła (obecnie brakuje tych dwóch elementów obeliska). Obelisk upamiętnia 40 mieszkańców gminy Schwanenbeck poległych w I wojnie światowej. Podstawa pomnika jest czworoboczna, na każdej ze ścian w porządku chronologicznym wykute: stopień, imię, nazwisko i data śmierci poległego lub zmarłego. Obelisk został odsłonięty w 1921 r.

Przechadzając się po wsi warto zwrócić uwagę na budynki mieszkalne (obecnie istniejące pod nr 64 i 65). W przeszłości tworzyły one prawdopodobnie zaplecze karczmy (obiekt wzmiankowany w 1628 r.). Równie ciekawe może być odszukanie młyna wodnego, który istniał w Suchanówku. Budynek został zbudowany w 1827 r. W tym czasie należał do młynarzy Mielitz. W 1866 r. właścicielem młyna był Ferdinand Mielitz, w 1897 r. – Bahrt. W 1912 r. budynek młyna powiększono (nadbudowano piętro) i zmodernizowano z wodnego na elektryczny. W tej formie funkcjonował do 1956 r. Niestety do chwili obecnej nie zachowało się wyposażenie. Budynek młyna, postawiony w konstrukcji ryglowej obecnie pełni funkcje mieszkalne.

Również turyści chcący podziwiać i obcować z przyrodą nie będę się nudzić w trakcie pobytu w Suchanówku. Na terenie cmentarza znajduje się cenny okaz dębu szypułkowego, który jest pomnikiem przyrody. Drugi pomnik przyrody znajduje się na wiejskiej drodze Suchanówko – Zastawie. Jest to okazała morwa biała.

Bardziej aktywni wędrowcy, szczególnie posiadacze „dwóch kółek”, mogą się wybrać na rowerowy szlak zabytków przyrodniczo-historycznych Gminy Suchań. Wiedzie ona z Suchania przez Suchanówko i Zastawie. Trasa ma długości 6 km i ma formę pętli, przebiega w urozmaiconym, ciekawym przyrodniczo terenie położonym na północny-zachód od Suchanówka. Bierze swój początek w centrum Suchania, dalej biegnie w kierunku południowym, a następnie południowo-wschodnim. Droga została poprowadzona polnymi i wiejskimi drogami biegnącymi wśród ogrodów, pól i łąk oraz ścieżką rowerową łączącą Suchań z Suchanówkiem. Ostatni etap trasy to leśna droga biegnąca wzdłuż rzeki Rzeczycy. Trasa jest łatwa, doskonała zarówno do rowerowych, jak i pieszych wycieczek.

Wiele atrakcji, tym razem dla miłośników architektury sakralnej, dostarczy szlak zabytkowych kościołów gminy Suchań. Wśród obiektów do odwiedzenia znajdują się: kościół pw. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Suchaniu, kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sadłowie, kościół pw. św. Józefa w Słodkowie, kościół pw. Matki Boskiej Szkaplerznej w Słodkówku, kościół pw. Chrystusa Króla w Suchanówku, kościół pw. św. Franciszka z Asyżu w Nosowie, kościół pw. św. Antoniego w Żukowie, kościół pw. św. Jana Kantego w Wapnicy oraz młyn w Suchaniu, młyn wodny w Suchanówku, ruiny zamku w Suchaniu, a także pozostałości zamków w Wapnicy i Brudzewicach.

Baza lokalowa jest niewielka. We wsi najlepiej zatrzymać się u prywatnych właścicieli oferujących wynajmowanie turystom prywatnych kwater. Działa również kilka gospodarstw agroturystycznych. Również zaplecze gastronomiczne jest skromne i głównie opiera się na posiłkach serwowanych przez prywatnych gospodarzy.