Mielno - wieś sołecka w gminie Węgorzyno, powiat łobeski, województwo zachodniopomorskie. Zabudowa zwarta, głównie parterowa. Położona przy północnym brzegu jezioro Mielno, blisko wypływu Uklei, przy skrzyżowaniu drogi Cieszyno – Mieszewo z drogą do Sielska. Odległość od Mielna do Węgorzyna wynosi 14 km, natomiast do Łobza - około 24 km.
Od drugiej połowy XIII wieku Mielno należało do rodu von Wedel, właścicieli Krainy Zwierzynieckiej. Najstarsza wzmianka o wsi, która nazywała się Melne pochodzi z roku 1338. W 1866 roku wieś posiadała 15 domów mieszkalnych, kościół, plebanię i szkołę (w 1870 roku uczęszczało do niej 42 uczniów). Zamieszkiwały ją 144 osoby. Natomiast w folwarku w 12 domach mieszkało 148 osób.
Ufundowany przez ród von Wedel – ówczesnych właścicieli wsi, Kościół filialny Matki Boskiej Różańcowej jest położony w centrum wsi. Budowa ryglowa, z XVII/XVIII wieku, salowy, na planie prostokąta. Prezbiterium zamknięte trójbocznie, dach kryty blachą. Od zachodu dostawiona drewniana wieża, na podmurówce, oszalowana, wieńczona hełmem krytym dachówką. Wnętrze jednoprzęsłowe, ołtarz neogotycki, współczesna figura Matki Bożej. Empora muzyczna wsparta na dwóch słupach. Cmentarz przykościelny (pow. 0,15 ha).
Kościół wpisany 10.12.1963 r. na listę zabytków.
W okolicy znajdują się jeziora:
- Jezioro Mielno, położone na południe i zachód od wsi. Wymienione w 1284 r. w dokumencie zakupu przez cystersów z jako Melne, Mielno. Lustro wody na wysokości 77,3 m n.p.m. Powierzchnia 74 ha. Głębokość: maksymalna 5 m, średnia 2,5 m. Brzegi niedostępne, błotniste, zarośnięte trzciną. Przez jezioro przepływa rzeka Ukleja.
- Jezioro Sambórz Mały, położone na wschód od jeziora Sambórz Duży. Lustro wody na wysokości 79,3 m n.p.m. Powierzchnia 14 ha. Głębokość: maksymalna 8 m, średnia 2. Brzegi niedostępne, zarośnięte trzciną.
Jak też w okolicy znajdują się wzgórza: Mieleńska Góra, Przedgórze, Samborska Góra oraz ciąg widokowy wzdłuż drogi polnej do Świerzyna.
Warto zobaczyć