Miasto położone jest około 45 km na południowy-wschód od centrum Szczecina, 7 km w linii prostej na południe od jeziora Miedwie. Znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie drogi krajowej S3. Do Pyrzyc dojechać można także drogą wojewódzką nr 122.

Pyrzyce są miastem powiatowym, a także siedzibą gminy. Ich powierzchnia wynosi 39 km². Pyrzyce położone są na rolniczych terenach Równiny Pyrzycko-Stargardzkiej. Nazwa miasta pochodzi najprawdopodobniej od słowa pyro oznaczającego pszenicę.

W herbie Pyrzyc umieszczone są dwie niebieskie wieże z dwoma blankami i trzema blendami, połączone bramą z dwoma blendami w jednym rzędzie. Brama ma podniesioną czarną kratę wjazdową. Pod bramą znajduję się pięciopłatkowa, czerwona róża. Nad bramą i wieżyczkami umieszczono podobiznę czerwonego gryfa, z podniesioną prawą przednią łapą. Pozostałe łapy oparte są o wieże i bramę. 

Pyrzyce to jedno z najstarszych miast na Pomorzu Zachodnim. Zostało założone w VIII wieku i jego powstanie wiąże się z grodem na wzgórzu po wschodniej stronie późniejszego miasta średniowiecznego. W XII wieku należało do Księstwa Pomorskiego, mieściła się tu siedziba kasztelana. W miejscowości mieścił się wtedy również zakon augustianek. W skutek jego działalności powstał zachowany do dziś kościół.

W wieku XIII w skutek działalności osadników niemieckich, osiedlających się na zachód od grodu, Pyrzyce stały się osadą targową, W 1263 roku książę Barnim I nadał osadzie prawa miejskie. W 1281 roku sprowadzono do miasta zakon franciszkanów. Miasto rozwijało się prężnie stanowiąc silny ośrodek handlu i rzemiosła. Co ciekawe, średniowieczne miasto zbudowano na planie trójkąta, który później poprzedzielano wewnątrz kwadratami. Układ ten jest częściowo zachowany do dziś na Starym Mieście. 

W okresie średniowiecza w obrębie miasta zbudowano trzy istotne budowle: dwór książęcy (pochodzący z przełomu XIII/XIV), szpital św. Ducha i szpital św. Mikołaja. Powstały też przedmieścia poza murami obronnymi. Zbudowano między innymi szpital św. Gertrudy z kaplicą, szpital św. Jerzego, dedykowany chorym na trąd i szpital św. Piotra. 

W roku 1460 miasto strawił pożar. Zniszczona została prawie cała średniowieczna zabudowa. Zachowała się jedynie fara św. Maurycego. Zanim miasto zdążyło się odbudować, wtargnęły do niego wojska brandenburskie w roku 1475. Niszczyły one to, co z miasta zostało - mury, zabudowę. Podpalono ratusz, klasztor franciszkanów. W wyniku sekularyzacji na terenie Pomorza, zaczęto rozwiązywać pyrzyckie zakony - początkowo franciszkanów, później augustianek. 

Po pełnym kataklizmów wieku XVI, miasto dość szybko odbudowało się na początku kolejnego stulecia. Pyrzyce zawdzięczają tak szybki rozwój popularności sukiennictwa i zyskami z handlu zbożem. Okres ten nie trwał jednak długo, bo wraz z wojną trzydziestoletnią, w mieście wybuchały kolejne pożary. Według kronik - po pożarze w 1634 roku w mieście ostał się tylko jeden dom i trzy budy.

Po śmierci księcia Bogusława IV miasto przypadło w udziale Brandenburgii, co było zastrzykiem dla jego rozwoju. Pod koniec XVIII wieku do miasta napłynęła duża liczba ludności żydowskiej. Zbudowali oni synagogę w XIX wieku. W roku 1735 założono w Pyrzycach cmentarz żydowski, został on jednak zlikwidowany. Obecnie na jego miejscu rosną drzewa, pomiędzy którymi można zobaczyć resztki nagrobków. 

Nie tylko cmentarz został zlikwidowany. W czasie wojny Pyrzyce zniszczono w 80 procentach. 

Mimo tego, że miasto zostało doświadczone na przestrzeni dziejów, turysta w dalszym ciągu ma tu co zobaczyć. Brama Bańska, baszty: Prochowa, Sowia, Wysoka i Pijacka, ratusz i znajdujący się naprzeciwko kościół farny p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Kaplica świętego Ducha, dzisiaj mieszcząca bibliotekę jest jedyną pozostałością po szpitalu ufundowanym przez Ottona I. Przedwojenne kamienice Pyrzyc pochodzące z XIX i XX wieku. Kościół poaugustiański, jeden z najstarszych w Pyrzycach oraz Studnia św Ottona, będąca miejscem gdzie ochrzczono pierwszych Pyrzyczan. Wszystkie te obiekty powinny znaleźć się na trasie zwiedzania Pyrzyc.

W Pyrzycach zaczyna się Szlak Ziemi Pyrzyckiej im. Stanisława Jansona. Biegnie on wzdłuż wschodniej linii brzegowej jeziora Miedwie przez miejscowości Pyrzyce - Brzesko - Przelewice - Koszewo - Morzyczyn. 

To co wyróżnia Pyrzyce na skalę kraju, to źródła ciepłych wód geotermalnych. Wykorzystuje się je od 1997 roku. Ze względu na swój charakter chemiczny, dużą zawartość jonów żelaza (II), mają one duży potencjał. Temperatura tych wód to 64 stopnie Celsjusza, dlatego zostały one zagospodarowane do produkcji energii cieplnej i ogrzewania wody. Mogą też być wykorzystywane do celów leczniczych jako hipotermalna solanka z dużą zawartością jonów bromkowych, jodkowych, manganowych i borowych. 

Miasto ma własną drużynę sportową- Sokół Pyrzyce.

Miasto rozwija się również kulturalnie. Aktywnie działa Pyrzycki Dom Kultury, 

Środki przekazu w mieście to m.in. strona pyrzyce.info. Wiadomości z powiatu pyrzyckiego i myśliborskiego można słuchać w radio Vox FM Lipiany. Ponadto ukazuje się prasa: "Gazeta Ziemi Pyrzyckiej" i "Puls Powiatu".