Miejscowość położona przy drodze krajowej nr 10, na odcinku pomiędzy Mirosławcem a Kaliszem Pomorskim. Z Mirosławca do Łowicza Wałeckiego jest ok. 5 km. Odległość do siedziby powiatu w Wałczu wynosi ok. 33 km.

Wieś istniała już w 1337 roku, funkcjonowała tu popularna w okolicach  karczma, był również młyn. W swej historii miejscowość nosiła nazwę Stary Łowicz, później pojawiła się też nazwa Łobice. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z roku 1314, kolejna z 1337. Była to spora osada, mająca 64 łany, w tym 4 kościelne. Tędy wiódł ważny szlak komunikacyjny zwany drogą marchijską. W wieku XIV Łowicz Wałecki należał do rodziny Guntersbergów z Kalisza Pomorskiego. Guntersbergowie pojawiali się tu rzadko, osadziwszy we wsi na prawie lennym trzech wasali. Od roku 1550 wieś przejęli Wedlowie z Mirosławca. W czasach I Rzeczpospolitej znajdowała się tu granica polsko-brandenburska, Łowicz Wałecki znajdował się wówczas po polskiej stronie, po brandenburskiej zaś funkcjonowała niewielka osada zwana także Łowiczem (Lobitz). Wieś była więc narażona na stałe konflikty przygraniczne i napady. Jeden  z większych konfliktów miał miejsce na początku XVIII wieku, próby rozwiązania problemu miały miejsce aż w Warszawie. Po 1772 roku wskutek  podziału część wsi, która znalazła się po stronie polskiej, zwana była Starym Łowiczem. W roku 1878 Łowicz Wałecki został administracyjnie włączony do powiatu wałeckiego, poprzednio należał do Kalisza Pomorskiego. Głównym zajęciem miejscowej ludności było rolnictwo i przetwórstwo rolne. Do roku 1945 działała tutaj spółdzielnia mleczarska. W okresie międzywojennym w okolicach wsi wybudowano lotnisko zapasowe, z którego startowały samoloty bombowe do nalotów podczas napaści na Polskę  we wrześniu 1939 roku. W roku 1945 miejscowość była zaciekle broniona, walki toczyły się o każdy dom. Po ciężkich walkach Łowicz Wałecki został zdobyty wieczorem 12 lutego 1945 roku. Wydarzenia te upamiętnia granitowy głaz znajdujący się u podnóża kościoła. Kościół ten, wymurowany z polnych kamieni, przy użyciu form neogotyckich wzniesiono w roku 1837 w miejscu starszej, drewnianej jeszcze świątyni. Poświęcony został w 1946 roku, ponieważ wzniesiony został jako świątynia ewangelicka. Wnętrze kościoła jest współczesne. Na południe od wsi leży nieduże jezioro Łowicz. We wsi zaś funkcjonuje sporo gospodarstw agroturystycznych, między innymi Siedem Ogrodów. Jest to miejsce oferujące nie tylko noclegi z wyżywieniem, udostępnia również do zwiedzania piękny, rozległy i ciekawie urządzony park. Można tu również skorzystać z warsztatów artystycznych i kulinarnych.