Kluczkowo oddalone jest 7 km na południowy–wschód od Świdwina, leży przy drodze do Bierzwnicy i Gawrońca. Rzeka Rega wyznacza wschodnią granicę wsi. Od strony południowo-zachodniej przepływa 9-kilometrowy potok Galbena uchodzący do Regi w Świdwinie. Miejscowość umiejscowiona jest także 60 km od Nowogardu oraz 120 km od stolicy województwa Szczecina.

Najbliższy przystanek kolejowy znajduje się w Świdwinie. Transport kołowy zapewniają prywatni przewoźnicy bus oraz państwowy PKS Świdwin.

Kluczkowo to niewielka wieś w gminie Świdwin. Jest to wieś o układzie owalnicy. Sołectwo Kluczkowo zajmuje powierzchnię ok. 6,04 km². Okolica charakteryzuje się dużą różnorodnością form krajobrazu typowych dla Wysoczyzny Łobeskiej, wśród których dominują wzgórza morenowe, równiny sandrowe.

Na temat historii wsi zachowało się niewiele informacji. Bez wątpienia jednak Kluczkowo to miejscowość o pochodzeniu średniowiecznym, dawny majątek rycerski.  Pierwsze ślady istnienia miejscowości pochodzą z ksiąg ziemskich Nowej Marchii. W 1337 r. wymieniona jest tam posiadłość von Seg Volzikow o nazwie Clocktzow z majątkiem Charlottenhof i Klutzkower Muhle (Kluczkówko). Kolejna informacja widnieje pod datą 3 maja 1376 r. Wówczas Johan von Wedel, pan ze Świdwina, przeniósł probostwo w Smardzku do kościoła w Kluczkowie. Następne wiadomości dotyczące dziejów Kluczkowa odnoszą się do połowy XV w. W 1447 część wsi otrzymał zakon kartuzów ze Świdwina. Z kolei od 1602 r. Kluczkowo było własnością junkra Henninga Reicha. Po jego śmierci majątek odkupili jego synowie. Nazwa miejscowości ponownie pojawiła się przy okazji sporu granicznego. Mianowicie właściciel Kluczkowa Hans Coler miał zająć 155 mórg magdeburskich wykorzystywanych dotychczas na pastwisko. Po recesji w 1827 r. właścicielem majątku w Kluczkowie został Gottlob Butow. W tym roku zakończony został proces uwłaszczeniowy. Objął on 7 gospodarzy, którzy w zamian za wolność oddali 1/4 uprawianej ziemi oraz przez 10 lat oddawali po 6 korców i 5,5 garnców żyta. Nowe warunki umożliwiły wzrost populacyjny osady. W połowie XIX w. wieś zamieszkiwana była przez 270 mieszkańców, w 1925 – 462, a w 1939 – 443 w 95 gospodarstwach. W 1855 r. odnotowano istnienie młyna wodnego i 36 domów, w 1882 cegielni.

Na początku XX w. zbudowano szosę do Świdwina, co stanowiło impuls do rozwoju gospodarczego tutejszych chłopów. Dodatkowo w 1904 r. dokonano parcelacji majątku junkierskiego zajmującego 737 hektarów. Przed 1945 r. majątek Kluczkowo należał do Paula Mullera, a pobliski Charlottenhof, gdzie mieściła się gorzelnia, do Friedricha Wilhelma Schlottego. We wsi funkcjonowała spółdzielnia mleczarska i młyn należący do Augusta Graunkego. Okres międzywojenny nie wprowadził zmian w spokojne życie codzienne mieszkańców wsi. Podobnie wybuch II wojny światowej nie stanowił dla tutejszych gospodarzy zagrożenia. Wszystko zmieniło się wraz z zakończeniem konfliktu zbrojnego. Kluczkowo zostało zdobyte w marcu 1945 r. przez wojska radzieckie i jednostki polskie z 4 Pułku Piechoty 1 Armii WP po walkach z jednostkami niemieckimi X Korpusu SS pod dowództwem SS-Standartenführera Herberta Golza, wchodzącego w skład 3 Armii Pancernej. Około 120 zabitych niemieckich żołnierzy i cywilów pochowano w zbiorowym grobie na cmentarzu Klützkower blisko kostnicy. Ok. 1 tys. Niemców dostało się do niewoli.

Zaraz po przejęciu władzy we wsi przez Polaków ludność niemieckojęzyczna zaczęła opuszczać te tereny. Wśród nowych mieszkańców było wielu weteranów wojennych oraz przesiedleńców z terenów wschodniej Polski. W 1963 r. wybudowano szkołę podstawową, a w 1965 r. w czynie społecznym linię telefoniczną.

Odwiedzających wieś z pewnością zainteresuje kluczkowski kościół pw. MB Szkaplerznej. Pochodzi on z 1856 r. i został wybudowany z cegły. W 1940 r. miejscowa gmina kościelna liczyła 850 członków. Kościół wybudowany został w stylu neogotyckim z głazów narzutowych i cegły z wielobocznym zakończeniem umiejscowienia chóru, bez wież. Obydwie ściany szczytowe w formie schodów, wyprowadzone ponad dach. W pobliżu budowli znajduje się dzwonnica. Na terenie przykościelnym znajduje się obelisk poświęcony niemieckim żołnierzom poległym w I wojnie światowej. Obecnie jest kościołem filialnym parafii pw. NSPJ w Cieszeniewie (dekanat Świdwin). Przy kościele umiejscowiony jest pochodzący z XIX w. cmentarz. Oprócz niego w Kluczkowie znajduje się dawny cmentarz ewangelicki, dziś już nieczynny.

Warty zobaczenia jest także dziewiętnastowieczny zespół parkowo-pałacowy o kształcie trójkąta o powierzchni 1,1 ha. W jego skład wchodzą: dziedziniec, ogrodzony okólnik, ogród uprawny i park. Przy czworobocznym dziedzińcu znajdują się budynki gospodarcze (obora i stajnia). W miejscu dworu stoi budynek mieszkalny. Park posiada częściowo zatarty układ przestrzenny, zaś z dawnego zadrzewienia parkowego pozostały pojedyncze drzewa. Zwarty drzewostan znajduje się w południowo – wschodniej części parku i składają się nań: buki, lipy, dęby, świerki, jesiony i klony. Tu też rośnie okazała lipa — pomnik przyrody, o obwodzie pnia 300 cm.

Bazę noclegową zapewniają małe obiekty oraz gospodarstwa agroturystyczne rozsiane w całej gminie. Z kolei zaplecze gastronomiczne stanowi niewielka ilość restauracji.