Zielone Wzgórze usytuowane jest w dzielnicy Gocław, w północnej części miasta, w niewielkiej odległości od Odry. Dojazd środkami komunikacji miejskiej z centrum zapewniają linie tramwajowa 6 oraz autobusowa 58 (pętla Gocław), z Polic natomiast dojeżdża tu linia autobusowa 102 (także pętla Gocław). Aby dotrzeć z pętli na wzgórze należy przekroczyć przejazd kolejowy a następnie skręcić w lewo w prowadzącą na wzgórze ulicę Narciarską. Samochodem z centrum najłatwiej dojechać kierując się z dworca głównego PKP na północ wzdłuż torów tramwajowych, ulicami kolejno Kolumba, Nabrzeże Wieleckie, Jana z Kolna, Łady, Firlika, Antosiewicza, Nocznickiego, Stalmacha, Druckiego-Lubeckiego, Ludową, Dębogórską, Wiszesława, Strzałkowską, Światowida i Lipową do pętli na Gocławiu, a następnie za przejazdem kolejowym w lewo w Narciarską, gdzie można zostawić samochód.

Zielone Wzgórze jest naturalnym wzniesieniem morenowym leżącym na wschodnim stoku Wzgórz Warszewskich. Dawniej nosiło ono nazwę Winne Wzgórze ze względu na uprawiane na jej stoku w okresie od XVIII do XIX w. winorośle. W 1912 r. na szczycie wzgórza rozpoczęto budowę wieży widokowej mającej być pomnikiem – mauzoleum poświęconym Otto von Bismarckowi (Wieży Bismarcka). Wysoka na 25 m budowla wzorowana na mauzoleum Teodoryka Wielkiego w Rawennie została uroczyście otwarta w 1921 r. Na szczycie wieży znajdował się taras widokowy, z którego roztaczał się wspaniały widok na dolinę Odry, wyspy Międzyodrza i jezioro Dąbie. Poniżej ulokowany był lokal rozrywkowy z restauracją. Wzgórze poprzecinane siecią alejek spacerowych było jednym z najpopularniejszych miejsc wypoczynku szczecinian przed drugą wojną światową. Po wojnie wzgórzu nadano nazwę Winnogóra, które jednak nie przyjęło się w świadomości mieszkańców miasta, w większości źródeł i publikacji będąc zastępowanym zwyczajową nazwą Zielone Wzgórze. Z wieży (nazwanej Wieżą Gocławską) usunięto niemieckie symbole, zaś w latach 70. wskutek wypadków, do których kilkukrotnie dochodziło w niezabezpieczonym budynku wejście zostało zaspawane. Zbocza wzgórza porosły gęstą bukowiną, w związku z czym zasłonięty został widok na Odrę, stanowiący przed wojną jedną z głównych atrakcji wzgórza.