Szlak prowadzi przez Puszczę Goleniowską po terenach Szczecina oraz gmin: Goleniów i Stargard Szczeciński. Przebieg szlaku: Szczecin Załom PKP - Kliniska Wielkie – Pucko – Strumiany – Sowno – Cisewo – Grzędzice Majątek – Grzędzice - Stargard Szczeciński PKP. Numer w Zachodniopomorskiej Bazie Szlaków Turystycznych: P-N-ZS/ZGL/ZST-045, wg PTTK: ZP-1058-n. Szlak oznaczony jest kolorem niebieskim.

Szlak łączy Szczecin ze Stargardem Szczecińskim. Prowadzi borami sosnowymi Puszczy Goleniowskiej, po drodze kilkakrotnie zbliża się do rzeki Iny - szlaku kajakowego oznakowanego na terenie gminy Goleniów, lecz często wykorzystywanego też od Sowna lub Stargardu Szczecińskiego. Idealny dla osób, które chcą wędrować pieszo (lub rowerem) w zdrowym i czystym powietrzu.

Odcinek 1: Szczecin Załom PKP - Strumiany. Nawierzchnia: asfalt, bruk, drogi utwardzone, drogi gruntowe.

Szlak rozpoczyna się na przystanku PKP w Załomiu (dzielnica Szczecina). Ruszamy wspólnie z czerwonym pieszym szlakiem „Rekowskim” drogą wzdłuż torów. Dochodzimy do drogi asfaltowej (przystanek autobusowy linii 77) i skręcamy w prawo. Idziemy chodnikiem wzdłuż ul. Kablowej aż do końca terenu szkoły. Za boiskiem skręcamy w prawo i za znakami szlaku wędrujemy po lesie sosnowym aż do drogi asfaltowej. Na chwilę wchodzimy w nią, skręcając w prawo. Po około 200 m schodzimy z niej w lewo i lasem dochodzimy do Załomia. Przechodzimy na drugą stronę ulicy i mijamy po prawej stronie kościół. Skręcamy w prawo i poruszamy się ulicami Rzemieślniczą i w prawo Chabrową. Po dojściu do ul. Lubczyńskiej, skręcamy w lewo i po około 200 m w prawo. Wędrujemy drogą utwardzoną i asfaltową. Wchodzimy na Osiedle Kasztanowe, mijając boisko, następnie sklep po lewej stronie. Po wyjściu z osiedla szlak prowadzi szeroką drogą aż do torów kolejowych. Przed nimi skręcamy w lewo i wędrujemy wzdłuż aż do samych Klinisk Wielkich.

Mijamy stację kolejową (początek/koniec zielonego szlaku pieszego Kliniska-Goleniów) i po dojściu do drogi asfaltowej (ul. Piastowska), skręcamy w prawo. Dochodzimy do drogi krajowej nr 3 i 6. Przechodzimy na drugą stronę, zachowując ostrożność. Dalej wędrujemy wspólnie z pieszym szlakiem zielonym do Goleniowa. Po około 500 m skręcamy w prawo i drogą leśną, potem asfaltową, dochodzimy do Nadleśnictwa Kliniska, w którym znajduje się Ośrodek Edukacji Przyrodniczej i Leśnej. Tutaj warto zobaczyć salę wystawową w budynku nadleśnictwa oraz ok. 450-letnią lipę „Annę”, z którą związana jest legenda o patronce szlaku. Możemy chwilę odpocząć pod wiatami lub pospacerować ścieżką dydaktyczną nadleśnictwa. Za ośrodkiem szlak biegnie przez jeden z największych niezaludnionych fragmentów Puszczy Goleniowskiej, mija przeciwpożarowe wieże obserwacyjne. Las jest w tym miejscu dosyć monotonny (typowy bór sosnowy). Za nim szlak dociera do wsi Strumiany, gdzie znajduje się jedno z miejsc wodowania kajaków na rzece Ina. Możemy tu również zwiedzić cmentarz poewangelicki oraz podziwiać budynki konstrukcji szachulcowej z XIX w.

Odcinek 2: Strumiany - Stargard Szczeciński PKP. Nawierzchnia: asfalt, bruk, drogi utwardzone, drogi gruntowe.

W Strumianach skręcamy w prawo i wędrujemy wzdłuż drogi asfaltowej oraz wiaduktem nad drogą wojewódzką nr 142 (Szczecin–Chociwel). Ponownie maszerujemy borem sosnowym. Droga asfaltowa doprowadza nas do miejscowości Sowno nad Iną, gdzie warto zwiedzić neogotycki kościół z XIX w. Wewnątrz znajduje się, wykonany w połowie XVI w. w warsztacie Hansa Peissera, renesansowy ołtarz i ambona. Fundatorem był książę Barnim XI Stary, któremu legenda przypisuje osobiste wykonanie ołtarza. W kruchcie kościoła znajduje się wykonana z piaskowca, unikalna w skali europejskiej, XVI-wieczna płyta ku pamięci Mikołaja Hinze, zmarłego w 1599 r. błazna księcia Jana Fryderyka. Na uwagę zasługują również domy o konstrukcji ryglowej, pochodzące z tego samego okresu, jak i poniemiecki cmentarz oraz znajdujący się obok pomnik ku pamięci niemieckich mieszkańców Sowna. Warto dodać, że w Sownie w okolicach mostu jest miejsce wodowania kajaków na rzece Ina.

Z Sowna szlak wychodzi drogą polną na południe, mijając osadę Podlesie, gdzie dawniej znajdował się zameczek myśliwski książąt szczecińskich. Dalej trasa biegnie lasami i łąkami Równiny Pyrzycko-Stargardzkiej, mija wzgórze Kępa Bukowa (21,7 m n.p.m.) i prowadzi przez rozproszoną wieś Cisewo w gminie Kobylanka. Za Cisewem, na tzw. Kępie swój początek/koniec ma szlak zielony wiodący do Morzyczyna i dalej przez Kołbacz do Szczecina szlak „Miedwiecki”. Na węźle szlaków skręcamy w lewo i szeroką drogą leśną, później polną, docieramy do miejscowości Grzędzice-Majątek, gdzie znajduje się niewielka kaplica, oraz do wsi Grzędzice w gminie Stargard. Tutaj najważniejszym zabytkiem jest gotycki kościół z XV w. z bardzo cennym wyposażeniem (polichromia z XV w., krucyfiks i chrzcielnica z okresu średniowiecza). W Grzędzicach, przy kościele początek/koniec ma czarny szlak pieszy (łącznikowy) i szlak „Grzędzicki”, który dociera przez kolonię Grzędziczki do stacji PKP Grzędzice Stargardzkie (kierunek południowy).

Nasz szlak przechodzi przez węzeł szlaków, aby po chwili skręcić w kierunku południowo-wschodnim i drogą utwardzoną dotrzeć do Stargardu. Tutaj biegnie ulicami: Podmiejską, Piłsudskiego, Konopnickiej i Dworcową. Swój bieg kończy przy dworcu PKP i PKS. Tu początek/koniec ma długodystansowy, pieszy szlak czerwony Stargard Szczeciński-Rezerwat „Stare Buki” w woj. lubuskim.

Sam Stargard Szczeciński to jedna z perełek gotyku ceglanego na Pomorzu Zachodnim. Jest tu trasa miejska, łącząca zabytki i atrakcje turystyczne miasta, jak m.in. kościół św. Jana, kolegiata mariacka, ratusz, Basteja i Baszta Lodowa, Brama Młyńska, Baszta Białogłówka, mury obronne, Dom Protzena, Arsenał. Warto poświęcić jeden dzień i zwiedzić miasto.