Szlak prowadzi po terenie gminy Wałcz. Przebieg szlaku: Wałcz – Pluskota – Rudnica – Kłębowiec.

Szlak oznaczony jest kolorem czarnym. Rozpoczyna się w Wałczu przy ulicy Żeromskiego, tu szlak prowadzi równolegle ze szlakiem kapliczek, więc dodatkowym urozmaiceniem,  oprócz piękna przyrody, są kamienne murowane kapliczki przykryte spadzistymi daszkami, z umieszczonymi na frontowych ścianach płaskorzeźbami nawiązującymi tematycznie do ich nazw. Rzeźby te są autorstwa miejscowych artystów. Stawiane były co roku w ramach obchodów Chrześcijańskich Dni Kultury. Trasa wiedzie polną drogą do lasu, a dalej leśnymi ścieżkami do osady Pluskota. Przy leśnictwie Pluskota szlak skręca  w lewo, prowadząc do mostu nad Piławką. Rzeka ta, należąca do dorzecza Warty, będąca prawym dopływem Dobrzycy, ma długość ok. 23 km. Na swym biegu Piławka malowniczo meandruje, a stan jej dna bywa różny: od mulistego po piaszczyste z kryształowo czystą wodą. W znacznej części swego biegu przepływa ona przez tereny podmokłych łąk i lasów. Jest to jedna z piękniejszych rzek na tym terenie, doskonale nadająca się do spływów kajakowych. Stanowi fragment szlaku wodnego „Wałecka Pętla Kajakowa”.

Po przejechaniu Piławki szlak dociera do skrzyżowania i wiedzie w kierunku północno-wschodnim lokalną drogą aż do kolejnego mostu, tym razem nad rzeką Dobrzycą. Rzeka Dobrzyca, zwana niegdyś Debrzycą, stanowi prawy dopływ Piławy. Wypływa w okolicy Czaplinka, przepływa przez gminę Wałcz i wpada do Piławy na północ od Piły. Ma długość ok. 60,3 km. Przepływa przez tereny leśne, tworząc malownicze meandry. Dobrzyca jest rzeką o charakterze górskim. Przejrzystość wody spada wraz z biegiem rzeki - nie jest to jednak związane z zanieczyszczeniem, ale z bagnistym podłożem. Na wielu odcinkach widoczne są efekty działalności bobrów.

Następnie szlak dociera do Rudnicy. W pobliżu znajduje się Park Linowy, będący jednym z największych tego typu obiektów w Polsce. Położony jest wśród lasów nad rzeką Dobrzycą. Z Rudnicy trasa wiedzie do Kłębowca, wsi, która niegdyś należała do zakonu templariuszy lub joannitów (dokładne wzmianki na ten temat niestety się nie zachowały, wieś była określana jako klasztorna). Od XVI w. do 1785 r. należała zaś do rodziny Golców. Wiadomo natomiast, iż pierwszy kościół w tej miejscowości został zbudowany w 1499 r. i był filią parafii św. Mikołaja w Wałczu. W 1535 r. właściciel wsi przekazał kościół protestantom, w 1720 Trybunał Koronny oddał świątynię katolikom, a w 1740 r. decyzją biskupa poznańskiego powróciła ona pod wezwanie św. Heleny. Była to drewniana budowla, która w 1857 roku spłonęła. Nowy kościół został zbudowany dopiero w latach  1925/26, jako bezstylowy, zaprojektowany na planie prostokąta z półkolistym prezbiterium oraz małą zakrystią na planie prostokąta przylegająca do ściany bocznej prezbiterium.

Największą atrakcją Kłębowca są jednak ruiny pałacu. Pałac ten został zbudowany w latach 1731-1745 przez rodzinę Golców. Była to budowla w stylu barokowym, nawiązującym do wzorów francuskich. Ruiny otaczają pozostałości parku pałacowego, w którym można odnaleźć kilka ciekawych okazów starych drzew.