Aby dojechać do budynku Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego najlepiej wybrać tramwaj nr 6, 8, lub autobus linii 61, 62, 75, 76, 81, 87, A, B, C, D, E, G, lub 807 i dojechać do przystanku „Wyszyńskiego”. Następnie czeka nas ok. 450-metrowy spacer – idziemy w górę ulicy, skręcamy w lewo przed kładką, która jest nad jezdnią. Po skręcie do budynku mamy ok 140 metrów.

W miejscu, w którym dziś stoi rektorat Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego niegdyś znajdował się magazyn prowiantowy, który został wybudowany w XVIII wieku na miejscu dworu opata. Na początku XIX wieku obiekt wraz z pobliskimi budynkami został kupiony przez wojsko. W latach 1806 – 1813 budynki służyły Francuzom za lazaret. Po zakończeniu okupacji francuskiej budynki oddano zarządowi garnizonu.

Pod koniec XIX wieku podjęto decyzję o wyburzeniu magazynu i na początku XX wieku (dokładnie w 1902 roku) w jego miejscu wzniesiono budynek administracji miejskiej według projektu słynnego szczecińskiego architekta Wilhelma Meyera-Schwartau. Budynek jest trójskrzydłowy o nieregularnym kształcie, w południowej części znajduje się wysoka wieża. W obiekcie utworzono m.in. Miejską Kasę Oszczędności, Sąd Gospodarczy, Urząd Stanu Cywilnego i biura policji miejskiej.

Na elewacji zabytkowego budynku odnajdziemy płaskorzeźby przedstawiające ule – które miały sugerować interesantom, że urzędnicy pracują jak pszczoły w ulu. W środku odnajdziemy rzeźby przy filarach, oryginalną stolarkę drzwiową – potężne, ozdobne framugi, przy schodach znajdują się płaskorzeźby przedstawiające ślimaki – czy miał sugerować mozolne załatwianie spraw w urzędzie?

Budynek nie ucierpiał szczególnie podczas drugiej wojny światowej. Od marca 1948 roku budynek jest przeznaczony na cele edukacyjne – to wtedy utworzono w nim Akademię Lekarską, która później zamieniła się w Pomorską Akademię Medyczną, a dziś jest Pomorskim Uniwersytetem Medycznym. Obiekt został wpisany na wojewódzką listę zabytków w czerwcu 1990 roku.