Willa Hoerdera znajduje się w Szczecinie, przy al. Wojska Polskiego w dzielnicy Łękno, ok 2 km od Dworca Głównego. W budynku znajduje się obecnie Liceum Katolickie. W pobliżu kursują liczne tramwaje linii nr 1, 3, 4, 8, 10, 12 (przystanek Felczaka). W okolicy niewielka liczba miejsc parkingowych (strefa żółta).

Willa Hoerdera jest jedną z najdroższych i najbardziej okazałych willi na dawnym osiedlu West End. Elewacja frontowa jest pomalowana na kolor żółto-bordowy, dzięki czemu rzuca się w oczy. Została wybudowana dla Fritza Hoerdera, który był potentatem w branży spirytusowej i drożdżowej. Projekt willi wykonany został przez berlińskiego architekta N. Widmana w 1896 roku, w czasach gdy powstawało w okolicy wiele innych luksusowych budynków. Jej budowę ukończono rok później po poprawkach architektonicznej firmy Gerarda z Berlina. W 1906 roku na terenie willi powstał też zimowy ogród. Charakterystyczny jest styl wykonania budynku, który odnosi się do ducha architektury malowniczej, w której elewacje budynku dopasowuje się do wnętrza. Całość tworzy przy tym baśniową kompozycję. Styl willi jest eklektyczny ze względu na nawiązania do gotyku, renesansu i baroku. Po śmierci Fritza Hoerdera, budynek odkupił Frintz Renter (farmaceuta szczeciński) w 1939 roku. Po wojnie willa przeszła we władanie miasta, które powołało w tym miejscu Wojskowy Sąd. Z jego istnieniem wiąże się ponura historia luksusowej dzielnicy. Niekompetentne władze rozliczające przeszłość, błędnie skazały tu wielu ludzi na karę śmierci. Budynek jest asymetryczny i posiada schodkowe małe wieże i jedną dużą reprezentacyjną z hełmem neobarokowym. Okna zawierają obramowania z liśćmi akantu. Do wnętrza willi prowadzą okazałe drzwi z symbolem psa, nawiązującym do tradycji Pompei, gdzie znaleziono pod gruzami miasta obraz czworonoga z napisem "strzeż się psa". Na uwagę zasługuje ponadto malowidło pruskiego orła, atrapa kominka a także reprezentatywne drewniane schody z balustradami. Przy nich znajdują się inne malowidła dębu, słońca oraz kury, kota i sowy. Jadalnia podobnie jak w większości willi z tamtego okresu zwieńczona jest dekoracyjnym stropem.