Po przejechaniu 3,9 km od początku wsi Głowaczewo jadąc od strony Wałcza, na skrzyżowaniu należy skręcić w lewo, by po ok. 200 metrach dojechać w pobliże kościoła, znajdującego się po wschodniej stronie miejscowości.

Pierwszy kościół w Głowaczewie pojawia się w źródłach pisanych w 1628 roku, jako filia parafii w Nadarzycach, również w zapiskach z 1738 roku wymieniany jest jako kościół filialny Nadarzyc. Ta pierwsza świątynia była niewielkim, drewnianym budynkiem, który przetrwał do drugiej połowy XIX wieku.

Obecny kościół został zbudowany na miejscu poprzedniego a w jego powstanie mieli znaczny wkład mieli mieszkańcy Głowaczewa, zarówno w postaci prac budowlanych jaki i datków finansowych. Budowę rozpoczęto w roku 1864 i już w październiku 1865 kościół był gotowy. 5 listopada tego roku miało miejsce poświęcenie kościoła.

Jest to budowla w stylu neoromańskim, wymurowana z czerwonej cegły, na podmurówce z ociosanych kamieni granitowych. Kościół został zaprojektowany jako jednonawowy z wyodrębnionym na planie półkola prezbiterium oraz trzykondygnacyjną wieżą wtopioną swą tylną ścianą w korpus główny. Poszczególne kondygnacje wieży oddzielone są ozdobnym gzymsem. W przyziemiu wieży znajduje się wejście główne w skromnym portalu zamkniętym półkolistym łukiem i zaakcentowanym ceglaną opaską. Drzwi wejścia głównego są dwuskrzydłowe, płycinowe, z półkolistym nadświetlem wypełnionym witrażem w centrum którego znajduje się wyodrębniony ceglany okrąg z równoramiennym krzyżem. W środkowej kondygnacji umieszczono okulus z czterokwaterowym przeszkleniem, zaś nad nim trzy niewielkie, symetrycznie rozmieszczone nietynkowane blendy zamknięte u góry schodkowo. Po dwie identyczne blendy znajdują się na tej samej wysokości w ścianach bocznych wieży. Frontową elewację najwyższej kondygnacji  zdobi triforium pozorne – po środku znajduje się okno zamknięte od góry półkoliście i przesłonięte drewnianą żaluzją, po bokach umieszczono nietynkowane blendy w takim samym kształcie, odpowiednio mniejsze. Całość ujęta jest łagodnym łukiem jednoskokowego portalu.  W ścianach bocznych na tej samej wysokości umieszczono po dwa okna podobne w formie i również przesłonięte drewnianymi żaluzjami. Wieża przykryta jest dwuspadowym dachem, zdobna niewielkimi sześciennie wyprofilowanymi sterczynami i zwieńczona u szczytu metalowym krzyżem.

Elewacje boczne korpusu głównego mają symetrycznie rozmieszczone okna (po trzy z każdej strony). Okna zamknięte od góry łagodnymi łukami podkreślonymi półkolistymi łukami ceglanymi w kontrastowym kolorze i wypełnione współcześnie wykonanymi witrażami. Witraże znajdują się również w obu oknach prezbiterium, okna te są znacznie niższe.

Pomiędzy oknami znajduje się w przyziemiu wnęka imitująca drzwi, z płyciną wyprofilowaną podobnie jak pozostałe zdobiące prezbiterium, ze skokowo wyprofilowaną górną częścią. Siedem takich dwuskokowych blend stanowi ciekawy element dekoracyjny górnej części prezbiterium.