Zespół budynków stadniny koni wraz z zabytkowym parkiem położony jest w południowej części miasta Łobez, w centrum dzielnicy Świętoborzec. Mieści się on nieopodal ulicy Waryńskiego, będącą bezpośrednią trasą do Węgorzyna. Dokładny adres kompleksu to ul. Świętoborzec 2. 

Początkowo Świętoborzec był oddzielną osadą, dopiero po powstaniu sławnej stadniny włączono go do Łobza i utworzono z niego dzielnicę peryferyjną miasta. 

W samym Łobzie, w XVII wieku wraz z rozwojem rzemiosła rozpowszechniał się handel końmi. W opisach miasta istnieją wzmianki mówiące o hodowli ciężkich koni rolnych już w XVIII wieku. Kolejno, w XIX wieku pojawiły się natomiast próby hodowli konia pół krwi. 

W latach osiemdziesiątych XIX wieku odnotowuje się najważniejsze wydarzenie związane z rozwojem hodowli konnej w tym rejonie - założenie stadniny w Świętoborcu. W 1876 roku powstało tzw. stado ogierów, o oficjalnej nazwie Pomorska Stadnina Koni w Łobzie. Jej celem było odbudowanie systemu hodowlanego oraz zwiększenie liczby koni z przeznaczeniem rolnym jak i wojskowym po niedawno zakończonej wojnie z Francją. 

Budowę kompleksu rozpoczęto od stajni oraz budynków administracyjnych, a na końcu skupiono się na dworku dla dyrektora hodowli. Dworek wraz z innymi zabudowaniami zachował się do dzisiejszego dnia. 

Na początku XX wieku stado liczyło ponad 200 koni. W 1945 roku, wraz z końcem II wojny światowej powstało zagrożenie kradzieży koni przez wojska radzieckie. Podjęto wtedy decyzję o ewakuacji całej hodowli, lecz nie została ona skutecznie przeprowadzona i ostatecznie 350 koni zostało skradzionych przez armię wschodnią. Odbudowanie hodowli przewyższyło zakładane oczekiwania, gdyż z niespełna 50 ogierów powiększono tę liczbę aż do 300 w czasie krótszym niż 11 lat!  Hodowla i handel końmi rozwijały się prężnie aż do lat dziewięćdziesiątych. Organizowano zawody konne, gonitwy oraz powożenie zaprzęgami. Przedsiębiorstwo jednak zaczęło mocno podupadać finansowo przekształcając się w kolejno nowe spółki aż do roku 2004. Wtedy stado praktycznie zaprzestało istnieć, a działalność została zawieszona. W 2009 roku prywatny inwestor rozpoczął proces odtwarzania pierwotnego charakteru miejsca. 

Aktualnie w skład całego zabytkowego kompleksu stadniny wchodzą: budynek stajni, budynek administracyjny, budynek mieszkalny, kuźnia oraz ujeżdżalnia - wszystkie pochodzące z drugiej połowy XIX wieku. Wokół zespołu rozciąga się piękny zabytkowy park. Dodatkową atrakcją jest wspomniany już - dobrze zachowany dwór zarządcy. 

Kompleks budynków opiera się na planie czworoboku. Stajnia od wschodu przylega do zabudowań mieszkalnych i gospodarczych, gdzie urzędowali pracownicy. Obok znajduje się fragment wolnej przestrzeni, nazywany skwerkiem wjazdowych za sprawą znajdującej się głównej bramy wjazdowej do obiektu. W południowej części znajdują się: ujeżdżalnia otwarta i pola treningowe. Natomiast od strony zachodniej całość ograniczona jest lasem. W północnej części znajduje się piękny dwór zarządcy za którym rozciąga się przepiękny zabytkowy park. 

Budynki wykonane są z czerwonej cegły co nadaje im wyjątkowy wygląd i wpisuje je do zabytków o szczególnych walorach architektonicznych. Są klasyczne w swojej formie i wyglądzie, charakterystyczne dla swojej epoki, lokalizacji i przeznaczenia. 

Zabytkowy park to nie tylko część składowa kompleksu. Dzięki niemu krajobraz bogaty w piękno architektury jest dopełniony walorami przyrodniczymi. 

Sam park powstał wraz z budową pierwszych budynków jakimi była stajnia i część mieszkalna w latach osiemdziesiątych XIX wieku. W jego ramach został zaadaptowany fragment lasu, stąd niektóre egzemplarze drzewostanu mogą być starsze niż same zabudowania i ich wiek może sięgać nawet 200-300 lat. Park posiada leśny charakter, brak w nim wyznaczonych ścieżek, alei i innej typowej dla parków architektury. 

Aktualnie trwa częściowy remont kompleksu. Budowana jest restauracja, planowane jest utworzenie bazy hotelowej z ok. 80 pokojami, sal konferencyjnych oraz odrestaurowanie dworku, który ma spełniać rolę budynku sztandarowego. Ponadto planowana jest rewitalizacja zieleni w parku wraz z budową małej infrastruktury. 

W Świętoborcu rozpoczyna się słynny Szlak Konny Pojezierza Drawskiego, o łącznej trasie ponad 180 km, w którego skład wchodzą wszystkie najistotniejsze ośrodki konne Drawskiego Parku Krajobrazowego.