Teren zabytkowego Starego Miasta rozciąga się w centralnej części Pyrzyc między ulicami Zabytkową od południa, Dąbrowskiego od wschodu, Szkolną od zachodu. Całość historycznego terenu Starego Miasta okalają dobrze zachowane mury miejskie.

W Pyrzycach do czasów współczesnych zachował się historyczny, XIII-wieczny układ Starego Miasta. Początki Starego Miasta sięgają czasów wczesnosłowiańskich, czyniąc Pyrzyce jednym z najstarszych ośrodków osadnictwa miejskiego w Polsce. Nazwa miasta wywodzi się ze starosłowiańskiego słowa pyro, oznaczającego pszenicę. Wydarzeniem, które ukształtowało obecny wygląd miasta było nadanie w 1263 roku praw miejskich przez księcia pomorskiego Barnima I. Wytyczono wówczas znakomicie widoczną do dzisiaj charakterystyczną, owalną siatkę ulic z dwiema głównymi drogami (obecnie 1 maja i Jana Kilińskiego) oraz centralnie umieszczonym rynkiem, do którego przylega kwartał z kościołem pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny. Miasto zostało otoczone kamienno-ceglanym murem z bramami i basztami, które mimo całkowitego zrujnowania miasta w 1945 roku zachowały się niemal w całości. Innymi ważnymi obiektami w obrębie średniowiecznego układu miejskiego są ratusz, usytuowany w północnej pierzei rynku oraz kaplica św. Ducha, wchodząca dawniej w skład szpitala pod tym samym wezwaniem. Całość założenia Starego Miasta wpisana jest do rejestru zabytków.