Stare Miasto rozciąga się na południe od rzeki Drawy.

W Złocieńcu do czasów współczesnych zachował się historyczny, XIV-wieczny układ Starego Miasta. Jego początki sięgają początków naszej ery. Wydarzeniem, które ukształtowało obecny wygląd miasta było nadanie mu praw miejskich. 13 grudnia 1333 roku bracia Hasso i Ludeke von Wedel dokonali lokacji miasta Falkenburg w oparciu o prawo magdeburskie. Złocieniec od samego początku był miastem prywatnym. Dominowała w nim ludność przybyła z terenów obecnych Niemiec. Wytyczono wówczas widoczną do dzisiaj charakterystyczną siatkę ulic oraz centralnie umieszczony rynek. Dynamiczny rozwój Złocieńca przerwała wojna trzydziestoletnia (1618-1648), a ciężki okres podtrzymał pożar z 1658 roku. Za sprawą otwarcia pierwszej na Pomorzu Zachodnim przędzalni wyposażonej w maszynę parową Złocieniec przeżywa ożywienie gospodarcze. Pomocne w tym było wyjście miasta spod zarządu prywatnych właścicieli i doprowadzenie kolei. Z pierwotnego założenia miejskiego do naszych czasów dotrwał jedynie kościół. Pewne wyobrażenie o dawnym Złocieńcu dają: XIX-wieczny ratusz, stojący w miejscu pierwszej budowli z XIV wieku oraz resztki zamku przy ulicy Ogród Pałacowy. Całość założenia Starego Miasta w Złocieńcu została wpisana do rejestru zabytków.