Pałac znajduje się w parku dworskim na zachód od wsi Krasne.

Pierwsze wzmianki o wsi Krasne, wtedy Rittergut, pochodzą z XIII wieku. Należała ona wtedy do rycerskiego rodu von  Liebenthalów, w których to rękach pozostawała do XVII wieku. W połowie XVII wieku majątek przeszedł na własność rodu von Borcków. Pod koniec XVIII wieku majątek odziedziczyła rodzina von Cranachów i w jej rękach znajdował się do końca II wojny światowej.

Pałac w Krasnem jako siedziba szlachecka został zbudowany za czasów gdy właścicielami wsi była pomorska rodzina von Borcków. Było to w połowie XVIII wieku. Pałac powstał jako budowla w stylu późnego baroku i jego powierzchnia wynosiła ok. 1380 m². Pałac w swej pierwotnej formie posiadał dwie kondygnacje i został zbudowany w kształcie litery L. Całość budowli kryta była dachem mansardowym. W konstrukcji pałacu pośrodku frontowej i tylnej elewacji widoczny był ryzalit zwieńczony półkolistym naczółkiem i zamknięty łukiem koszowym. Tego typu elementy, charakterystyczne dla barokowej architektury holenderskiej, były często naśladowane przez budowniczych pałaców w północnych Niemczech.  W późniejszym czasie do pałacu została dobudowana oficyna, pod kątem prostym od korpusu. Obecny stan budowli nie pozwala na bliższą analizę architektoniczną. Można się tylko domyślać, że podobnie jak w pobliskich pałacach z terenu dawnej Nowej Marchii, w elewacji widoczne były płaskie gzymsy, pionowe pasy boniowania i opaski okienne. Układ wnętrz był dwutraktowy z obszernym holem na osi frontowej. W narożniku holu do niedawna była zachowana klatka schodowa z charakterystyczną balustradą z owalnymi prześwitami.

Po II wojnie światowej w pałacu miał swoją siedzibę PGR. W tym czasie w 1965 roku przeprowadzono remont obiektu. W 1991 roku opuszczony pałac  istniał jeszcze w zachowanej formie, jednak niezabezpieczony ulegał powolnej destrukcji. Obecnie zachowała się tylko większość ścian, częściowo dach oraz nieliczne elementy wystroju wnętrza. Od 1998 roku obiekt należy do prywatnego właściciela, lecz jest dostępny i można zobaczyć go z zewnątrz. W środku pałac jest mocno zniszczony i wchodzenie do jego wnętrza nie jest bezpieczne.

W sąsiedztwie ruin pałacu znajdują się pozostałości zabudowań folwarcznych oraz lodowni. Naokoło rozciąga się zaniedbany park dworski o powierzchni ok. 3,7 ha. Park datuje się na początek XIX wieku. W parku możemy zobaczyć  starodrzew złożony z buków, kasztanowców, grabu, wiązu i buka.