Park jest miejscem historycznym, czyli niezwykłym. Właścicielami tego terenu były rody Borków i Vidantów, na kopcu stała warownia. Dzisiaj trudno w to uwierzyć, a jednak.

Kopiec na którym kiedyś była warownia, dzisiaj to popularna "górka"

Do dzisiejszych czasów zachowało się bardzo niewiele. Wzgórze o wysokości do 3,5 m, na obrzeżach którego w dwóch miejscach można zobaczyć kamienie tworzące niegdyś mur obwodowy, nadbudowane częściowo współczesnym murkiem. Warownia miała kształt kwadratu o boku 40 m. Główny budynek zbudowany był z kamienia i cegły, nie został on jednak zlokalizowany ze względu na późniejszą zabudowę terenu zamkowego. Samo wzgórze otoczone jest drzewami, a jego szczyt wyrównany. Niczego tu już nie ma poza betonowym placem wykorzystywanym do lokalnych imprez.

Zamek, początkowo drewniano-ziemny, zbudowano w II poł. XIII wieku z inicjatywy Jakuba Borka (Borcka), syna kasztelana kołobrzeskiego Jana. Murowana warownia powstała prawdopodobnie w II poł. XIV wieku. Wcześniej na miejscu tym funkcjonował gród strzegący traktu Kołobrzeg - Starogard.

lata 1260-1270 - budowa drewnianego zamku
1295 r. - pierwsza wzmianka o zamku w dokumencie wydanym z okazji podziału księstwa na dzielnice. Wiadomo, że zamek był podzielony i jego właścicielami były rody Borków i Vidantów
1365 r. - Vidanci sprzedali swoją część księciu pomorskiemu Bogusławowi V. Przypuszcza się, że w tym czasie nastąpiła przebudowa zamku na obiekt w pełni murowany
1447 r. - zamek w całości powrócił do Borków
1774 r. - na miejscu zniszczonego zamku Borkowie postawili dwór
1826 r. - dwór został zburzony