Kościół Podwyższenia Świętego Krzyża w Trzebieży zlokalizowany jest w widocznym miejscu na wyniesionym terenie, u zbiegu ulic Rybackiej i Portowej. Jadąc przez Trzebież drogą wojewódzką nr 114 z Polic, na skrzyżowaniu ulic WOP, T. Kościuszki, E. Kwiatkowskiego i Rybackiej należy kontynuować jazdę prosto, kierując się lekko w lewą stronę, świątynia będzie już doskonale widoczna z oddali.

Historia kościoła na terenie Trzebieży sięga II poł. XIV wieku, kiedy to we wsi wzniesiono świątynię katolicką, wówczas pw. Św. Katarzyny, wybudowaną w stylu romańsko-gotyckim. W II poł. XVI wieku wraz z nastaniem reformacji zmienił się charakter świątyni, od tego momentu odprawiane były tutaj nabożeństwa w obrządku ewangelickim. W kolejnych latach, w poł. XVIII wieku nastąpiła częściowa rekonstrukcja kościoła, mająca na celu jego powiększenie. W momencie przebudowy została wydłużona nawa w kierunku wschodnim i dostawiona wieża w barkowym stylu (z iglicą i krzyżem na złotej kuli), na której zawieszone zostały dwa odlane w Szczecinie dzwony (jeden z nich w roku 1664, drugi zaś w 1729). W tym okresie wstawiono także podłużne okna, a w roku 1793 świątynia wzbogaciła się o chór. Po zakończeniu II wojny światowej świątynia stała się polska i 22 września 1946 roku została poświęcona pod wezwaniem Podwyższenia Świętego Krzyża. Za datę odpustu parafialnego obrano dzień 14 września. Zniszczony przez zawieruchę wojenną kościół, starał się odbudować wraz z parafianami pierwszy proboszcz ks. Mieczysław Mroczkowski. W okresie, kiedy opiekę nad parafią sprawował drugi proboszcz ks. Józef Kępka, w roku 1949 przeprowadzone zostały misje, które zakończyły się poświęceniem krzyża misyjnego, stojącego do dziś po lewej stronie od wejścia do kościoła. W sierpniu 1951 roku do parafii przybył ks. Paweł Karchanek, za którego urzędowania w kościele dostawiono m.in. dwa boczne ołtarze. Kolejni proboszczowie również dokładali wszelkich starań, by świątynia i jej otoczenie zostały uporządkowane. Za czasów ks. J. Króla odremontowano zakrystię, ks. J. Abramski zadbał o otoczenie świątyni - parafianie pracowali nad postawieniem muru i zagospodarowaniem terenu zielonego wokół. Kościół na zewnątrz został pomalowany, a ściany wcześniej wyrównane. W kościele ponadto znajdują się stare zabytkowe organy, których remont rozpoczęto w roku 1957, a zakończono rok później. Pod koniec lat 90. XX wieku kościół został powtórnie odrestaurowany. Wpisany jest on do rejestru zabytków (nr rej. A-546 z 22 grudnia 1965), tak samo, jak znajdująca się naprzeciw zabytkowa plebania z pocz. XIX w. (nr rej. A-530 z 25 kwietnia 1997). Po prawej stronie świątyni postawiono rzeźbę Matki Bożej Otuchy, której wykonawcą był Zbigniew Policki. Aktualnie obowiązki proboszcza parafii pełni ks. Mieczysław Wdowiak. Parafii podlega Filia w Niekłończycy. Zarówno na teren kościelny, jak i do samego kościoła wiodą wysokie schody.

Odpust: 14 IX

Msze św.: niedz.: 8:00, 12:00, 18:00, pon.–sob.: 18:00 (17:00 zimą)