Wieś położona jest w powiecie goleniowskim, w gminie Goleniów, na północny wschód od Goleniowa (w odległości 5,5 km) i Szczecina (28 km w linii prostej), przy drodze łączącej Żółwią Błoć z Miękowem. Przez miejscowość przebiega linia kolejowa łącząca Szczecin ze Świnoujściem. Miejscowość leży na Równinie Goleniowskiej, na skraju Puszczy Goleniowskiej.

Białuń to wieś sołecka o charakterze rolniczo-mieszkalnym. Jest tu zaledwie kilka starszych budynków, o konstrukcji ceglanej lub ryglowej, które powstały pod koniec XIX i początek XX wieku. Jednym ze starszych obiektów we wsi jest dworzec kolejowy, którego budowę datuje się na lata 90. XIX wieku. Znaczna większość obecnej zabudowy jest nowsza, szczególnie w ostatnich latach zauważalny jest spory przyrost nowych budynków mieszkalnych. W 2009 roku liczba ludności wynosiła 388 osób.

Znaleziska archeologiczne, przypisywane ludności kultury pucharów lejkowatych i ceramiki sznurowej, które odkryto na pobliskim wzgórzu, potwierdzają, że w okolicy Białunia osiedlano się już w czasach neolitu. Odnotowano także pojedyncze znaleziska z epoki brązu. Jednak pierwsze poświadczone w dokumentach informacje o osadnictwie pochodzą z 1309 roku, kiedy to Otton I nadał miastu Goleniów wsie Mokendorp (obecne Miękowo) i Smedeberg. Przypuszcza się, że ta druga znajdowała się na terenie obecnego Białunia. W XIX wieku, w wyniku reformy uwłaszczeniowej przeprowadzonej w Prusach, miasto Goleniów uzyskało od pobliskiej wsi Żółwia Błoć tereny, z których wydzielono 26 działek kolonizacyjnych. W latach 1827-28 założono tu wieś Gollnowshagen, czyli właśnie współczesny Białuń. Miejscowość miała charakter rzędówki z elementami ulicówki. Jej mieszkańcy utrzymywali się z pracy najemnej, służby w gospodarstwach, działali tu również rzemieślnicy (kowale, cieśle, piekarz, stolarz, krawiec, stelmach). W 1873 roku były tu już 63 domy mieszkalne, a także wiatrak i wyrobisko piasku, a w 1892 roku wieś uzyskała połączenie kolejowe. Po wojnie, przed wprowadzeniem nazwy Białuń, nosiła nazwy Goliszewo i Golniszewo.

W Białuniu funkcjonowała jednostka wojskowa, po jej likwidacji koszary przekształcono w domy mieszkalne. We wsi znajduje się Szkoła Podstawowa im. Marka Kotańskiego.