Ekopark Wschodni znajduje się w granicach administracyjnych Kołobrzegu. Położony jest w północno-wschodniej części miasta. Północną granicę stanowi brzeg Morza Bałtyckiego, południową - szosa i tor kolejowy relacji Kołobrzeg-Koszalin z wyłączeniem gruntów ornych i zespołu sanatoryjno – wczasowego w Podczelu, zachodnią - krawędź pradoliny, granica torfowiska Solne Bagno, gdzie znajdują się złoża borowiny leczniczej, zaś wschodnią - granica administracyjna miasta i krawędź pradoliny w rejonie osiedla Podczele. Do Ekoparku Wschodniego dojechać można z centrum miasta ul. Koszalińską/drogą nr 11 w kierunku Koszalina, a następnie skręcić w ul. Na Grobli. Tam znajduje się niewielki bezpłatny parking. Dalszą część drogi trzeba pokonać pieszo lub rowerem. Przez ten teren przebiega ścieżka rowerowa z Kołobrzegu do Ustronia Morskiego.

Ekopark Wschodni został objęty ochroną jako użytek ekologiczny Uchwałą nr XXIX/278/96 Rady Miejskiej w Kołobrzegu z dnia 25 marca 1996 r. Obejmuje 381 ha obszaru niezwykle cennego pod względem krajobrazowym, geomorfologicznym, faunistycznym i florystycznym. W jego obrębie znajduje się głównie niecka słonawych torfowisk "Solne Bagno". 

Rok 2010 nie był szczęśliwy dla tego terenu, wówczas napór wód roztopowych, zgromadzonych po wiosennych roztopach spowodował przerwanie wału wydmowego. Wyrwa miała około 60 m długości. Mostek na trasie rowerowej został porwany do morza. W ciągu miesiąca nastąpił wyciek wód z całego obszaru Ekoparku. Spowodowało to zniszczenia wielu stanowisk lęgowych, gniazd, miejsc rozrodu różnych gatunków zwierząt. Jednak w ciągu roku odbudowano i umocniono wał, a przyroda zaczęła się odradzać. Woda powróciła na ten teren, a wraz z nią powoli wraca krajobraz, który jest tak charakterystyczny dla tego miejsca.

Warto wybrać się na wycieczkę rowerową przez Ekopark, by móc obserwować odradzanie się Solnego Bagna oraz torfowisk i moczarów z podtopionymi drzewami. Powracają tutaj zwierzęta, dzięki czemu przy odrobinie szczęścia można zobaczyć m.in. borsuka, gronostaja, dzika, łosia i ryjówkę malutką. Przylatują także ptaki, między innymi błotniak stawowy, brodziec piskliwy, czajka, gągoł, myszołów, perkoz rdzawoszyi, słonka i zausznik. Miejsca do rozrodu znalazło tu także wiele płazów i gadów, na przykład traszki grzebieniasta i zwyczajna, ropucha szara, żaba moczarowa, jaszczurka żyworodna, zaskroniec zwyczajny i żmija zygzakowata.

W południowej części Ekoparku, na terenach wyżej położonych, rośnie las liściasty z przewagą buka zwyczajnego i dębu. Niektóre okazy mają rozmiary pomnikowe i liczą ponad 150 lat. Porośnięte są dużą ilością pnączy, między innymi wiciokrzewem pomorskim, bluszczem pospolitym i powojnikiem pnącym. Do cenniejszych gatunków flory należą arcydzięgiel litwor nadbrzeżny, podkolan biały, rzeżucha gajowa, krwawnik kichawiec i szelężnik większy.