Kołbacz znajduje się około 25 kilometrów od Szczecina. Aby dojechać do Kołbacza z drogi E65 Szczecin - Pyrzyce należy skręcić w lewo, w drogę nr 120. Do pozostałości klasztornych dojdziemy od dobiegającej do drogi 120 ul. Anny Jagiellonki albo od mieszczącej się skrzyżowanie dalej ul. Szarych Mnichów. 

Ślady osadnictwa na terenie dzisiejszego Kołbacza sięgają VII wieku, w średniowieczu istniał tutaj gród książęcy, a największy wpływ na wieś miał klasztor cystersów.

Zakonnicy przybyli w te rejony w 1173 roku,  zostali sprowadzeni z Danii przez Warcisława Świętoborzyca. Cystersi specjalizowali się w rolnictwie, pobudzili gospodarczo wieś, przyczynili się do budowy najważniejszych obiektów. W średniowieczu Kołbacz uchodził za stolicę „państwa zakonnego”.

W latach 1210-1347 dzięki zakonnikom w Kołbaczu wzniesiono takie budynki jak klasztor, kościół, obiekty gospodarcze i fortyfikacje. We wsi zachowały się liczne cenne zabytki – Kołbacz obok Kamienia Pomorskiego uchodzi za miejscowość z najstarszymi i najciekawszymi obiektami zabytkowymi w województwie zachodniopomorskim.

Z zespołu zabudowań klasztornych, które zostały wybudowane pod koniec XII wieku zachował się tzw. Dom Konwersów, baszta Więzienna, gotycka stodoła i Dom Opata.

Dom Opata został zbudowany przy południowo-wschodnim narożniku klasztoru w XIV wieku. Obiekt jest dwukondygnacyjny oraz podpiwniczony, z pozostałą częścią klasztoru łączył go kryty krużganek. Budynek był wielokrotnie przebudowany, w górnej części odnajdziemy ryglową nadbudowę z XVII-XIX wieku, obiekt jest zwieńczony dwuspadowym dachem. Najciekawszym elementem Domu Opata jest mieszczący się w zachodniej ścianie dwudzielny portal z profilowanymi ościeżami.

W pierwszej połowie XVI wieku po likwidacji zakonu cystersów Dom Opata został przeznaczony na letnią rezydencję książąt pomorskich. W 1721 roku budynek został zajęty przez dzierżawcę majątku. Dom był przebudowywany w XVIII i XIX wieku – modernizacji podległy: układ wnętrz, więźba dachowa oraz pokrycie dachu, zlikwidowano także niektóre elementy charakterystyczne dla gotyku. Na początku XX wieku budynek popadł w ruinę, jeszcze przed wojną obiekt został wyremontowany i przeznaczony na siedzibę sądu rejonowego i mieszkanie sędziego. W czasie drugiej wojny światowej w budynku mieszkali robotnicy najemni, a po jej zakończeniu obiekt został przekazany PGR-owi, a następnie Zootechnicznemu Zakładowi Doświadczalnemu.

W drugiej połowie lat 80. XX wieku dom Opata został wyremontowany. Dziś w budynku funkcjonują gminna biblioteka, kawiarenka internetowa i poczta polska. Obiekt jest dostępny w poniedziałek, środę i czwartek od 11 do 19, zaś we wtorek i piątek od 8 do 16, w weekend instytucje mieszczące się w domu Opata nie działają.