Ruiny kościoła i pozostałości po cmentarzu znajdują się na terenie lasu, w północnej części wsi. Jadąc od strony północnej powinniśmy skręcić w lewo, za pierwszymi zabudowaniami wsi, które mieszczą się po prawej stronie. 

W północnej części wsi z parkiem dworskim graniczy przykościelny cmentarz wraz z ruinami XVIII-wiecznego kościoła. Nekropolia w Raduniu została założona na powierzchni 0,22 ha ok. 1700 roku.

Na terenie nekropoli nie zachowały się płyty nagrobne, odnajdziemy natomiast 25 mogił datowanych na pierwszą połowę XX wieku. Widoczny jest także mur ogrodzeniowy o długości 70 metrów.

Na terenie tej dawnej nekropolii ewangelickiej odnajdziemy również ciekawy starodrzew. Wśród roślinności jest świerk, dąb, akacja, tuja, jesiony, kasztanowce i lipę. Ostatnia z wymienionych ma największą średnicę pnia, która wynosi 170 cm, jej obwód to 500 cm.

Cmentarz przykościelny został wpisany na wojewódzką listę zabytków w grudniu 2003 roku.