Pałac usytuowany jest w we wsi Benice położonej w północnej części województwa zachodniopomorskiego, około 20 kilometrów od Kamienia Pomorskiego. Dwór usytuowany jest po prawej stronie od drogi, gdy jedzie się od drogi nr 106

Pałac w Benicach pochodzi z 1867 r. Należał do rodziny von Flemming, posiadaczy największych majątków na Pomorzu. Projektant pałacu pozostaje nieznany.

Pierwsza wzmianka historyczna o wsi pojawiła się już w 1365 r. Od średniowiecza aż po 1945 r. była ona w posiadaniu rodziny von Flemming. Obecny pałac powstał na miejscu wcześniej istniejącego dworu z XVI w., w czasie gdy właścicielem majątku był Thamm Hasso von Flemming. Ostatnimi właścicielami byli Curd von Flemming i jego syn Hasso von Flemming.

Pałac zajmuje powierzchnię 1530 m2. Zbudowany w duchu neoklasycyzmu. Jest to budynek z ryzalitem (z herbem - wilk i kozioł) w fasadzie głównej, z przeszkloną i bogato zdobioną werandą oraz portykiem podtrzymującym balkon, całość kryta dachem czterospadowym.

Pałac został wzniesiony na rzucie prostokąta, frontem zwrócony ku zachodowi, dwupiętrowy, na wysokich piwnicach. Bryła pałacu jest zwarta. Układ wnętrz jest dwuipółtraktowy. W elewacji ogrodowej dwa jednoosiowe pseudoryzality ujmują trójosiową część środkową wyróżnioną wysokimi, półkoliście zamkniętymi oknami dawnej sali balowej. W elewacji bocznej od strony południowej znajduje się trójbocznie zamknięty ryzalit.

Po II wojnie światowej ziemie wraz z pałacem zostały przejęte przez Państwowe Gospodarstwa Rolne, a w 1966 r. w pałacu utworzono Technikum Rolnicze.  Obecnie właścicielem zespołu parkowo-pałacowego jest  Starostwo Powiatowe w Kamieniu Pomorskim. Użytkownikiem jest Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych w Benicach.

W sąsiedztwie znajdują się zachowane budynki gospodarcze w postaci kuźni, szklarni i służbówki oraz park dworski o powierzchni 8 ha. Na jego obszarze we wschodniej części parku ulokowano dwa zbiorniki wodne o łącznej powierzchni około 0,6 ha połączone kanałem melioracyjnym. Park zaaranżowano w stylu krajobrazowym. Głównym motywem dekoracyjnym były pojedyncze drzewa oraz  duże skupiska drzew rodzimych. Obecne krajobraz parku kształtuje bogate starodrzewie złożone min. z buka pospolitego, cisa, dębu czerwonego i szypułkowego, grabu pospolitego, jesionu wyniosłego, olszy, lipy, wiązu, kasztanowca białego, orzecha włoskiego i topoli białej. Podszyt parku tworzy kilkanaście gatunków krzewów, m.in. bez czarny, agrest pospolity, bluszcz pospolity, czeremcha pospolita oraz dereń świdwa.

Park znajduje się  w dobrym stanie, lecz wymaga oczyszczenia z samosiewów i rewitalizacji.

Zespół pałacowo-parkowy został wpisany do rejestru zabytków w roku 2005 pod numerami: park dworski – rej. 869, pałac nr rej. A-211