Wieś sołecka (w skład sołectwa wchodzą Czerników i Pniów), położona  w gminie Myślibórz, w województwie zachodniopomorskim, nad jeziorem Czernikowskim. Czerników leży na Pojezierzu Myśliborskim.

Miejscowość oddalona jest o 8 km od Myśliborza, 37 km od Barlinka, 50 km od Gorzowa Wielkopolskiego, 30 km od Dębna, 47 km od Kostrzyna nad Odrą, 95 km od stolicy województwa Szczecina.

Dojazd jedną z dróg lokalnych prowadzących z Nawrocka, Pniowa i Golenic. Autobus PKS z Myśliborza. Komunikację zapewniają również połączenia bus prywatnych przewoźników.

Czerników to osada w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie myśliborskim, w gminie Myślibórz. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa szczecińskiego.

Nazwa miejscowości pochodzi prawdopodobnie od nazwy osobowej Czernik. Została ona następnie zgermanizowana jako Zernikow. Nazwa ta obowiązywała do 1945 r.

Wieś znajdowała się od ok. 1250 r. na terytorium powstałej Nowej Marchii. Pierwsza wzmianka poświadczająca istnienie wsi pochodzi z księgi ziemskiej margrabiego brandenburskiego Ludwika Starszego (1337 r.). Część informacji dotyczących dziejów wsi dostarczyły kolejne źródła. Opisywały one pożar kościoła i jego odbudowę (I poł. XVII w.). Natomiast w połowie XVII w. we wsi z pewnością mieszkali czterej członkowie rodu von Strauss, z Wojcieszyc, Krajnika Górnego i Czernikowa. Na początku XIX w. majątek Czerników, razem z Pniowem i Damerow nabył od Friedrich Ludwiga von der Marwitz Lupold Christoph von Wedel z Krępcewa. Następca kupującego Friedrich Wilhelm von Wedel wybudował we wsi pałac. Dobra nie pozostały jednak długo w rękach rodziny von Wedel. Już w 1896 majątek Czerników nabyła rodzina von Oelsen. Nie zachowało się wiele informacji na temat wsi z okres dwudziestolecia międzywojennego. Przypuszczalnie ludność w dalszym ciągu zajmowała się rolnictwem.

Pierwsze informacje na temat wsi już za polskich rządów pojawiły się we wrześniu 1945 r. Rozpoczęła wówczas działalność 4-klasowa szkoła powszechna w Golenicach, do której uczęszczały również dzieci z Czernikowa. W kolejnym roku szkolnym 1946/1947 powstała szkoła w Czernikowie. W latach 1953–1979 w pałacu funkcjonowała 2-letnia Zasadnicza Szkoła Ogrodnicza, prowadzona przez Oddział Oświaty Rolniczej Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie. Działała przy niej 1-roczna Szkoła Hodowlana dla Pracowników PGR, prowadzona przez Ośrodek Szkolenia Pracowników PGR. Natomiast w 1973 r. utworzono Zbiorczą Szkołę Gminną w Golenicach, której podlegała szkoła filialna w Czernikowie.

    Czerników to obecnie miejscowość typowo rolnicza. Zabudowania zlokalizowano wzdłuż krzyżujących się w jej centralnej części dróg. Przy skrzyżowaniu znajduje się wiata z ławeczkami i plac zabaw. Będąc we wsi warto wejść do parku. Posiada on starodrzew określany na 40–160 lat, z którego najciekawszy to dąb "Dobromir" o obwodzie pnia 480 cm oraz buk pospolity o obwodzie pnia 410 cm. W zadrzewieniu dominują: lipa, buk, klon, dąb. Według legendy (stworzonej w czasach PRL) Bolesław I Chrobry miał się tutaj spotkać z księciem słowiańskim Dobromirem, który oddał mu za żonę swą córkę, Emnildę. Lipowa aleja ciągnąca się w północno-zachodnim kierunku prowadzi do gotyckiego kościoła z ciosów kamiennych (II połowy XIII w., bez chóru i wieży, przebudowany częściowo w końcu XIX w.) oraz zabudowań dawnego folwarku i zabytkowego, barokowego pałacu (wybudowany w 1850 r.). Pałac posiada dwie kondygnacje i podpiwniczenie. We wnętrzu znajduje się kilka stylowych sal: rokokowy salon ze stiukowymi ozdobami na ścianach i suficie, pokój z kominkiem, drewnianym pułapem i parkietami. Zabudowania folwarczne wciąż służą gospodarstwu rolnemu. W pobliżu znajduje się cmentarz rodowy dawnych właścicieli majątku.

Miejscowość leży na wschodnim brzegu Jeziora Czernikowskiego, którego brzegi są wysokie i strome, głównie w północnym rejonie. Wzdłuż skarp rozciąga się szeroka, zadrzewiona platforma nadbrzeżna. Przebieg linii brzegowej jeziora jest nieregularny, wokół występują niewielkie zatoczki. Długość jeziora wynosi 1300 m, maksymalna szerokość do 900 m.

Bazę noclegową zapewniają pensjonaty oraz gospodarstwa agroturystyczne rozsiane w całej gminie. Z kolei zaplecze gastronomiczne stanowi niewielka ilość restauracji.