Wieś w powiecie goleniowskim, w gminie Maszewo. Położona jest w odległości ok. 23 km na wschód od Goleniowa i 9 km na północny wschód od Maszewa, przy drodze z Dębic do Mokrego. Okolice to głównie pola i łąki na lekko pagórkowatym terenie, charakterystycznym dla Równiny Nowogardzkiej. Na południowy zachód od wsi swoje źródła ma rzeka Sąpólna, uchodząca do rzeki Uklei.

Miejscowość powstała w średniowieczu. Nie jest znana dokładna data, ale wiadomo, że istniała już na przełomie XIV i XV w., gdyż wtedy wybudowano tu kościół. Prawdopodobnie należała do rodu Zampelsbach, następnie wchodziła w skład domeny Maszewa. Znajdował się tu folwark domenalny oraz samodzielne gospodarstwa. W XVII w. na terenie folwarku istniał dwór, stodoła i owczarnia, winiarnia, obora ze spichlerzem oraz, co ciekawe, budynek bramny. W tym czasie we wsi funkcjonowało 15 gospodarstw chłopskich, do połowy XIX w. liczba ta wzrosła do 47. Wiadomo też, że w pobliżu wsi, na południowy zachód, znajdował się też wiatrak i zagroda młynarza. Była więc to duża wieś rolnicza. Taki charakter miejscowości zachował się również w czasach polskich i trwa do dziś. Zachowały się ślady świadczące o tym, że wieś powstała na planie owalnicy z kościołem na nawsiu.

Kościół, dziś pw. św. Apostołów Piotra i Pawła, jest niewielką, późnogotycką budowlą salową, wykonaną głównie z nieznacznie obrobionych granitowych głazów, zaledwie wschodni szczyt wybudowano z cegły. Tam też widoczne są charakterystyczne dla gotyku blendy (ślepe okna). Od strony zachodniej stoi drewniana wieża kryta barokowym hełmem, prawdopodobnie dobudowana w późniejszym czasie. Wejście do kościoła od strony południowej powstało najprawdopodobniej wtórnie, zauważalne są tez inne ślady przebudowy światyni. Plac przykościelny otoczony jest kamiennym murem i dawniej pełnił funkcję cmentarza, jednak nie zachowały się żadne nagrobki.

Mająca swoje źródła nieopodal Bagien rzeka Sąpólna może być ciekawym miejscem dla amatorów wędkarstwa. Według regionalnego zarządu gospodarki wodnej w jej wodach żyją takie gatunki ryb, jak m.in. pstrąg potokowy, kiełb, płoć, miętus pospolity, a także chronione np. głowacz białopłetwy i minóg strumieniowy.