Będzino to wieś położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Będzino. Miejscowość leży w centrum gminy usytuowanej na Równinie Białogardzkiej. Gmina od zachodu na odcinku 4,5 km ma dostęp do Morza Bałtyckiego. W południowej części natomiast, znajduje się fragment rezerwatu torfowiskowo-leśnego Wierzchomińskie Bagno, teren należy do Nadleśnictwa Karnieszewice. Północno-wschodnia część przylega do jeziora Jamno. 

Będzino to wieś będąca jednocześnie siedzibą gminy, wybudowana w kształcie owalnicy. Od północy sąsiaduje z miejscowością Będzinko, od zachodu ze Słowienkowem, od południa z Popowem, a od zachodu graniczy z Łęknem. Leży przy drodze krajowej nr 11 łączącej Koszalin z Kołobrzegiem. Równolegle do drogi krajowej przebiega zelektryfikowana jednotorowa linia kolejowa. W Będzinie znajduje się stacja kolejowa.

Miejscowość jest położona 18 km od Koszalina (siedziby powiatu) oraz 160 km od Szczecina (stolica województwa). Ponadto do Białogardu jest 30 km, do Mielna 18 km, do Świdwina 62 km, do Nowogardu 95 km, do Kołobrzegu 30 km oraz do Świnoujścia 155 km.

Transport lokalny na trasie Będzino – Koszalin zapewnia jeden z lokalnych przewoźników bus. Wybierając się do Będzina można również wybrać PKS. Zapewnia on jednak połączenia regionalne, głównie z Koszalinem i Kołobrzegiem.

Będzino to wieś o średniowiecznym rodowodzie. Pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 1313 r., Biskup Henryk potwierdził Cystersom z Dargunia własność m.in. Będzina. Kolejna pochodzi z roku 1330, kiedy to rycerze de Varchmin uzgadniali z Cystersami granicę wiosek Wierzchomino z Będzinem. Istnieje także zapis z 1490 r., w którym chłopi z Będzina zostali ofiarodawcami dla kościoła w Koszalinie. Kolejny historyczny zapis sięga roku 1555, dotyczy wizytacji kościoła w Łęknie, w której brał udział m. in. Tomasz Milek z Będzina.

Nazwa powstała od nazwy osobowej Będziesz typu Będzieciech - prawosławnego imienia właścicieli tych ziem. Pierwotnie wieś stanowiła własność biskupów kamieńskich. Po wprowadzeniu reformacji znalazła się we władaniu książąt pomorskich, by następnie trafić pod kuratelę urzędu w Koszalinie. Pod koniec XVII w. wieś obejmowała: 14 gospodarstw kmiecych (w tym wolny sołtys), 1 półkmiece, 6 zagrodników, 1 chałupnik. Ok. połowy XIX w. Będzino liczyło (wraz z koloniami - Komorami i Kowalami) 429 mieszkańców (95 rodzin) w 62 domach. Była tam również szkoła, dom opieki społecznej i 68 budynków gospodarczych. W roku 1929 wieś liczyła 442 mieszkańców. Po zbudowaniu linii kolejowej nastąpił rozwój wsi, powstała mleczarnia i stacja kolejowa. W latach powojennych (1945-1946) miejscowość nosiła nazwę Pioniery. Od roku 1972 była siedzibą gminy.

Herb gminy Będzino przedstawia na czerwonym tle czarną głowę byka ze złotymi rogami, trzymającą w pysku dwa złote kłosy. 

Wieś ma charakter rolniczy. Przeważającą część obszaru gminy zajmują tereny rolnicze, lasy zajmują jedynie 10% powierzchni. Przepływają tędy dwie rzeki Strzeżenica i Glinianka (dopływ Dzierżęcinki). Na jej obszarze znajduje się rezerwat florystyczny Wierzchomińskie Bagna.

W Będzinie znajdują się: Gminny Ośrodek Kultury oraz Gminna Biblioteka Publiczna. Odbywają się w nich festyny i uroczystości gminne oraz zajęcia wakacyjne dla dzieci. 

Szkoła Podstawowa w Będzinie ma siedzibę w Łeknie. W skład obwodu szkoły wchodzą następujące miejscowości: Będzino, Będzinko, Barnin, Dworek, Komory, Kazimierz Pomorski, Kiszkowo, Mączno, Uliszki, Słowienkowo, Skrzeszewo, Popowo, Zagaje, Ziębrze, Łekno. Szkoła dysponuje: salą gimnastyczną, świetlicą szkolną, biblioteką szkolną wraz z czytelnią, pracownią informatyczną oraz boiskiem szkolnym z bieżnią okólną. 

Pod względem turystycznym Będzino posiada bardzo dogodne położenie. Jest usytuowane w strefie wybrzeża środkowego, od północy w pasie wybrzeża morskiego sąsiaduje z atrakcyjnymi miejscowościami wypoczynkowo-wczasowymi gminy Mielno. Ponadto na terenie miejscowości Będzino znajdują się obiekty i obszary zabytkowe objęte ochroną konserwatorską lub występujące w Wojewódzkiej Ewidencji Zabytków. Należą do nich budynki mieszkalne wybudowane w stylu szachulcowym pochodzące z I połowy XIX w. oraz obiekty gospodarcze i inwentarskie (mleczarnie, piwnice, stodoły) również datowane na początek XIX w.

Na terenie wioski oraz w okolicy Będzina znajduje się wiele gospodarstw agroturystycznych oferujących turystom wypoczynek, różne atrakcje i bezpośredni kontakt z naturą. Region gminy jest bardzo atrakcyjny z punktu widzenia turystyki wycieczkowej, można tu uprawiać: wędrówki piesze, rowerowe, turystykę samochodową i jazdę konną. Walory regionu to bogactwo przyrody, różnorodność krajobrazów oraz szereg zabytków wsi (pałace, kościoły, pomniki przyrody i inne) oraz dostęp do morza. Również zaplecze gastronomiczne opiera się na posiłkach serwowanych przez prywatnych gospodarzy.