Szlak prowadzi przez tereny gmin Golczewo, Przybiernów, Stepnica i Wolin. Przebieg szlaku: Golczewo PKS - jezioro Szczucze - Kłęby - Buk - Czarnogłowy - Świętoszewko - Rokita - Cisy Rokickie - Budzieszewice - Łoźnica - Dzisna - Babigoszcz - Widzieńsko - Krokoszyce - Góra Zielonczyn - Stepnica - Stepniczka - Gąsierzyno - Kopice - Czarnocin - Łąka - Jarszewko - Skoszewo - Zagórze - Gogolice - Recław - Wolin. Numer w Zachodniopomorskiej Bazie Szlaków Turystycznych: P-Z-ZKA/ZGL-018, wg PTTK: ZP-1007-z. Szlak oznaczony jest kolorem zielonym.

Na szlaku znajdują się wielkie kompleksy leśne, rezerwaty przyrody, zabytki i atrakcje lokalne. W przypadku pokonywania go pieszo, warto podzielić go na 3-6 części, w zależności od kondycji fizycznej. Na trasie spotykamy szlaki: piesze żółty „Doliną Niemicy”, czerwony przez „Las Golczewski” oraz rowerowy zielony Miejski Szlak Golczewski na terenach gminy Golczewo i Przybiernów. Na sporej długości szlak pokrywa się z międzynarodowym rowerowym R-66 „Dookoła Zalewu Szczecińskiego”. Na terenie gminy Wolin spotyka się ze szlakami: niebieskim pieszym Świnoujście-Dziwnówek w Wolinie i Gogolicach, żółtym pieszym „Wolińskim” w Wolinie oraz niebieskim rowerowym Wolin-Świnoujście, stanowiącym część szlaku R-66.

Odcinek 1: Golczewo PKS – Kłęby. Nawierzchnia: asfalt, drogi utwardzone, drogi leśne.

Naszą wędrówkę zaczynamy przed dworcem PKS w Golczewie. W samym mieście warto zobaczyć XVI-wieczny kościół pw. św. Andrzeja Boboli oraz wieżę zamkową z punktem widokowym na miasto i okolicę. Idziemy ul. Ogrodową, przecinamy ul. Szkolną i dochodzimy do plaży miejskiej. Skręcamy w lewo i aleją spacerową dochodzimy do końca ogrodzenia. W tym miejscu odbijają w lewo szlaki piesze żółty i czerwony, z którymi ponownie spotkamy się za około 300 m. My zaś wraz ze szlakiem rowerowym zielonym idziemy groblą pomiędzy jeziorem i stawem. Wchodzimy w las ostro pod górę i drogami leśnymi dochodzimy ponownie do szlaku żółtego i czerwonego. Skręcamy w prawo i poruszamy się szeroką drogą leśną. Po zejściu w dół mijamy skrzyżowanie, na którym łączymy się ponownie z zielonym szlakiem rowerowym. Idziemy na wprost, a na kolejnym skrzyżowaniu skręcamy w prawo (z lewej dochodzi do nas czerwony szlak rowerowy). Ładną drogą dochodzimy do jeziora Szczucze. Na polanie znajduje się pole biwakowe z widokiem na Golczewo. Drogą leśną idziemy razem z czerwonym szlakiem rowerowym i pieszym aż do miejscowości Kłęby.

Odcinek 2: Kłęby – Buk. Nawierzchnia: drogi utwardzone, drogi gruntowe, bruk.

W Kłębach skręcamy ostro w lewo, mijając po lewej stronie ruiny XIX-wiecznego wiatraka holenderskiego. Dochodzimy do lasu. Na wysokości rozebranej linii wąskotorówki w prawo odchodzi rowerowy szlak czerwony. Idziemy dalej lasem na wprost aż do węzła szlaków. Maszerujemy kilka kilometrów, przed miejscowością Buk mijamy po lewej zniszczony cmentarz ewangelicki. Wchodzimy na drogę brukowaną i skręcamy w lewo. Z prawej strony dochodzi do nas rowerowy szlak czerwony. Mijamy okazały zespół pałacowo-parkowy, wart zwiedzania.

Odcinek 3: Buk kamienski pałac - Czarnogłowy plaża. Nawierzchnia: drogi utwardzone, drogi leśne, bruk.

Po zwiedzeniu Buku idziemy dalej drogą brukowaną. Na najbliższym skrzyżowaniu skręcamy w lewo - na wprost odchodzi rowerowy szlak czerwony w kierunku miejscowości Czarnogłowy. Idziemy na południe w stronę lasu. Potem wędrujemy szeroką drogą leśną, miejscami mocno wyjeżdżoną, co nieco utrudnia wycieczkę. Skręcamy w lewo i idziemy w kierunku zachodnim. Po kilometrze szlak odbija w lewo na przełaj przez las na odcinku około 100 m (informuje nas o tym wcześniej znak szlaku z  wykrzyknikiem). Po przejściu przez nasyp rozebranej linii wąskotorówki wychodzimy na drogę, a przed nami roztacza się widok na jezioro Czarnogłowy Wielkie, będące pozostałością po kopalni odkrywkowej. Dróżką leśną idącą po dawnej hałdzie z kopalni okrążamy jezioro od strony północnej. Dochodzimy do plaży w Czarnogłowach - to kolejne miejsce odpoczynku (można tu biwakować). Dookoła jeziora prowadzi ścieżka dydaktyczno-spacerowa.

Odcinek 4: Czarnogłowy plaża – Rokita rezerwat. Nawierzchnia: asfalt, drogi utwardzone, drogi gruntowe, ścieżki.

Drogą asfaltową idziemy w kierunku centrum miejscowości. Mijamy drugi na szlaku XIX-wieczny wiatrak. Następnie wędrujemy miedzą, po ok. 500 m dochodzimy do drogi asfaltowej, na której skręcamy w lewo. Docieramy do skrzyżowania, skręcamy w prawo w drogę idącą rozebraną linią wąskotorówki. Mijamy most z podkładów kolejowych. Coraz szerszą drogą poruszamy się prawie do Rokity. Docieramy do przejazdu kolejowego, mijamy dworzec PKP i skręcamy w lewo. Przechodzimy przez Rokitę i po około 300 m skręcamy w drogę leśną w prawo. Po dojściu do kolejnego skrzyżowania skręcamy w lewo i drogą asfaltową dochodzimy do nadleśnictwa Rokita. Tutaj możemy odpocząć i zerknąć na XIX-wieczny eklektyczny dworek, w którym ma siedzibę nadleśnictwo. Do dworku prowadzi aleja okazałych lip. Ruszamy do rezerwatu Cisy Rokickie. Tutaj warto zaplanować dłuższy odpoczynek (zespół wiat i miejsce na ognisko) oraz zwiedzić, po uprzednim umówieniu się z nadleśnictwem, rezerwat.

Odcinek 5: Rezerwat Cisy Rokickie – Dzisna. Nawierzchnia: drogi utwardzone, drogi gruntowe, asfalt.

Idziemy wzdłuż ogrodzenia rezerwatu, a potem ładną drogą leśną w kierunku Łoźnicy. Przez podmokły las poruszamy się dobrymi drogami szutrowymi, a potem drogą bitą dochodzimy do Budzieszewic, gdzie wracamy na drogę asfaltową. Docieramy do mostu nad Gowienicą, za nim skręcamy w lewo i idziemy w kierunku Łoźnicy. Nasz szlak tuż przy rogatkach skręca w prawo i pomiędzy budynkami idzie wzdłuż linii kolejowej. Atrakcją Łoźnicy, wsi o średniowiecznym rodowodzie, jest XVIII-wieczny kościół, jedna z największych zachodniopomorskich świątyń zbudowanych metodą ryglową. Są tu też ruiny XIX-wiecznego pałacu z założeniem parkowym oraz aleją akacjową. Po okolicy prowadzi ścieżka edukacyjna w kolorze zielonym. W Łoźnicy znajduje się również stacja PKP linii Szczecin-Świnoujście.

Wracamy na szlak i drogą polną dochodzimy do miejsca przecięcia z dawną linią kolei wąskotorowej. Idziemy śladami dawnych torów, dochodzimy do drogi asfaltowej w Dzisnej i skręcamy w prawo. Mijamy boisko zbudowane na starym cmentarzu poniemieckim (pozostało po nim małe lapidarium). W centrum wsi znajduje się kolejny zabytkowy kościół o konstrukcji ryglowej z 1600 r. oraz kilka ciekawych zabudowań wiejskich.

Odcinek  6: Dzisna - Widzieńsko ruiny młyna. Nawierzchnia: asfalt, drogi gruntowe.

Drogą asfaltową dochodzimy do Babigoszczy. Na skrzyżowaniu skręcamy w lewo i dochodzimy do zajazdu. Tutaj również możemy podziwiać piękny, choć zaniedbany spichlerz w zabudowie szachulcowej oraz pozostałości po młynie na Gowienicy. Za zajazdem skręcamy w lewo i wchodzimy w drogę leśną. Wzdłuż doliny Gowienicy poruszamy się dość dobrymi drogami. Docieramy do drogi asfaltowej, skręcamy w lewo, a na skrzyżowaniu w prawo i dochodzimy do mostu na Gowienicy. W pobliżu znajdują się ruiny młyna oraz mała przystań kajakowa z miejscem odpoczynku.

Odcinek 7: Widzieńsko ruiny młyna - góra Zielonczyn. Nawierzchnia: asfalt, drogi gruntowe.

Idziemy ok. 1 km drogą asfaltową i skręcamy w drogę leśną w lewo. Dochodzimy do jeziora i skręcamy ostro w prawo, idąc wzdłuż jego brzegów. Ponownie wchodzimy na drogę asfaltową, kierując się do Krokorzyc. Po kilkukilometrowym odcinku docieramy do parkingu leśnego z miejscem odpoczynku. Ścieżkami leśnymi wędrujemy na górę Zielonczyn z wieżą widokową o wysokości 45 m (wejście na wieżę jest możliwe po uprzednim umówieniu się z leśnictwem). Na szczycie znajduje się również punkt widokowy z ławeczkami oraz prawnie chronione stanowisko dokumentacyjne Góra Zielonczyn.

Odcinek 8: Góra Zielonczyn – Stepnica. Nawierzchnia: drogi utwardzone, drogi gruntowe, asfalt, beton, chodnik.

Po zejściu z góry dochodzimy do drogi asfaltowej i idziemy w lewo, aby po chwili, skręcając ponownie w lewo, wrócić na drogę leśną. Wychodzimy na skraj lasu - od tego miejsca pogarsza się oznakowanie. Idziemy drogą pomiędzy lasem a polami (w sezonie może być zaorana). Dochodzimy do Gowienicy i idziemy w prawo wzdłuż rzeki. Droga bywa podmokła, ale za to widoki malownicze. Dochodzimy do drogi betonowej (płyty jumbo), skręcamy w lewo i wchodzimy na most. Z tego miejsca widać panoramę Stepnicy oraz górę Zielonczyn wraz z wieżą. Maszerujemy północną stroną rzeki do budynku przepompowni. Idziemy wałem przeciwpożarowym, a potem wąską ścieżką w lewo. Poruszamy się podmokłymi łąkami, aby wyjść przed samą Stepnicą. Po dojściu do głównej ulicy skręcamy w prawo do centrum miasta. W Stepnicy na uwagę zasługuje XVIII-wieczny ryglowy (obecnie otynkowany) kościół pw. św. Jacka. Warto udać się nad zalew z plażą lub posilić się w restauracji obok portu rybackiego.

Odcinek 9: Stepnica kościół – Czarnocin. Nawierzchnia: asfalt, drogi gruntowe.

Na tym odcinku szlak idzie wspólnie z Pomorską Drogą Świętego Jakuba. Chodnikiem kierujemy się na północ, mijając port jachtowy, położony równolegle do ujścia rzeki Gowienica do Zalewu Szczecińskiego, na Kanale Młyńskim. Za mostem wchodzimy do Stepniczki i na rozjeździe skręcamy w lewo. Aż do Kopic szlak wiedzie drogą asfaltową przez miejscowości Piaski Małe, Gąsierzyno i Świętowice. W Gąsierzynie znajduje się wiele zagród z przełomu XIX i XX w., XIX-wieczna stodoła i pozostałości dwóch cmentarzy. Wieś ma charakter turystyczny, nad Zatoką Gąsierzyńską znajduje się plaża i mała przystań jachtowa. Przystań jest też w Kopicach, miejscowości letniskowej z zabytkowymi budynkami murowanymi z przełomu XIX i XX w. (m.in. dawna szkoła).

W Kopicach szlak odchodzi od drogi gruntowej w lewo skos. Drogą polną, a następnie leśną dochodzimy do założenia parkowego z centralną aleją wiodącą do plaży i ośrodka sportów wodnych w Czarnocinie. Na północnym skraju parku, bezpośrednio przy szosie, znajdują się budynki, które miały być szkołą dla oficerów SS lub Wehrmachtu.

Odcinek 10: Czarnocin – Skoszewo. Nawierzchnia: asfalt, beton, drogi gruntowe, drogi utwardzone.

Ruszamy na północ drogą asfaltową i dochodzimy do Parku Natury Zalewu Szczecińskiego, będącego fragmentem Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000 i ostoją ptactwa. Atrakcją jest również hodowla koników polskich i długowłosych krów rasy Scottish Highland. Warto skorzystać z miejsca odpoczynku i zapoznać się z tablicami edukacyjnymi. Po odpoczynku idziemy wzdłuż południowych brzegów kanału Czarnocińskiego, okrążając torfowiskowy rezerwat przyrody Czarnocin. Dalej maszerujemy aż do Łąki i Jarszewka, potem szeroką drogą przez łąki i las docieramy do skrzyżowania w Skoszewie.

Odcinek 11: Skoszewo – Wolin. Nawierzchnia: beton, drogi utwardzone, drogi gruntowe.

Do końca trasy nasz szlak ma wspólny przebieg z Pomorską Drogą Świętego Jakuba. Drogą utwardzoną (przez moment leśną) dochodzimy do skrzyżowania w Zagórzu. Tutaj możemy poszukać pozostałości pałacyku. Po drodze mamy widok na jedną z największych farm wiatrowych w regionie. Docieramy do Gogolic, gdzie dołącza do nas pieszy szlak niebieski idący do Recławia. Przechodzimy przez most, przed Wioską Słowian i Wikingów (warto zwiedzić) skręcamy w prawo i ścieżką dochodzimy do ul. Zamkowej. Skręcamy w lewo i przechodzimy przez most obrotowy. Stąd roztacza się widok na cały Wolin oraz nowy most linowy. Dochodzimy do Muzeum Regionalnego, gdzie znajduje się węzeł szlaków (pieszy żółty, niebieski, zielony oraz rowerowy niebieski R-66, Pomorska Droga Świętego Jakuba). Idziemy dalej ul. Zamkową i skręcamy w lewo w  ul. Mickiewicza. Dochodzimy do dworca PKP w Wolinie, gdzie szlak kończy/rozpoczyna swój bieg.

Wolin to moc atrakcji historyczno-archeologicznych oraz imprez plenerowych, np. Festiwal Słowian i Wikingów z pokazami walk i sprzętu, organizowany w sierpniu. Najciekawsze miejsca połączył żółty szlak „Woliński” („Vinety”).