Szlak prowadzi po terenie gminy Tuczno. Przebieg trasy: Tuczno - Jezioro Tuczno  - Tuczno. Oznakowana jest tabliczkami z nazwą trasy.

Nazwa szlaku nawiązuje do największej atrakcji na jego trasie – XIV-wiecznego zamku położonego malowniczo między jeziorem Tuczno i Jeziorem Zamkowym.

Szlak rozpoczyna się w Tucznie przy przystanku PKS i wiedzie aleją parkową w kierunku północnym do Urzędu Miasta Tuczno. Skręca w lewo w ul. Wolności w kierunku południowo–zachodnim, docierając do zajazdu Dobrawa. Potem wiedzie ul. Mickiewicza, a dalej ul. Klasztorną. Przebiega obok siedziby Nadleśnictwa Tuczno, przy którym znajduje się Leśny Punkt Edukacyjny. Jest to miejsce, gdzie można odpocząć (są tu mini wiaty z ławkami i stołami), a przy okazji dowiedzieć się wiele o otaczającej przyrodzie z przygotowanych tablic informacyjnych. Dalej trasa prowadzi wraz z żółtym szlakiem nad jezioro Tuczno w okolice pola biwakowego „Cypel”. Okrążając jezioro Tuczno leśnymi drogami, wiedzie obok stanicy harcerskiej, mija rezerwat przyrody „Leśne Źródła”. Rezerwat ten został utworzony w 1998 r. Jest to rezerwat florystyczny, o powierzchni 22,48 ha. Chronione są tu ekosystemy lasów i borów mieszanych oraz kompleksów źródliskowych. Występuje tu 237 gatunków roślin, w tym 5 chronionych i 11 gatunków z grupy roślin rzadkich, reliktowych lub o ograniczonym zasięgu. Teren rezerwatu to strome zalesione zbocze. Jest tu wiele źródeł - ciekawostką jest fakt, iż woda źródlana ma stałą temperaturę ok. 7 stopni C. Nawet zimą widoczne są tu zielone płaty mchów źródliskowych i rzęsy trójrowkowej.

Trasa następnie prowadzi, podobnie jak szlak żółty, ul. Młyńską. Tu widoczny jest zabytkowy młyn wodny, uroczy mostek na rzece Runicy, a na wzgórzu - zamek Wedlów. Zamek ten należy do najatrakcyjniejszych zabytków w powiecie wałeckim. Zbudowany został na miejscu dawnego grodu pomorskiego - położenie tego miejsca sprzyjało działaniom obronnym. W 1338 r. Ludwik i Lamprecht von Wedel rozpoczęli tu budowę murowanego zamku. Była to wówczas budowla gotycka z cegieł i kamieni, na planie trapezoidalnym o wymiarach 28 x 35 x 36 x 39 m. Dziedziniec był otoczony z trzech stron grubym, ceglanym murem o wysokości do 7 m. W północnej części murów znajdowała się brama wjazdowa. Zamek tuczyński był jednym z ważniejszych punktów strategicznych na pograniczu Brandenburgii i Ziemi Wałeckiej. 

Minąwszy zamek trasa prowadzi do kościoła parafialnego pw. Wniebowzięcia NMP, który jest jednym z cenniejszych zabytków w regionie. Budowę tej świątyni rozpoczął w 1522 r. Maciej von Wedel-Tuczyński, budowa trwała 6 lat – w efekcie powstała masywna, późnogotycka świątynia halowa, trójnawowa, czteroprzęsłowa, zamknięta od wschodu pięciobocznym prezbiterium. Od zachodu dobudowana została wieża na rzucie zbliżonym do kwadratu, z cylindryczną wieżyczką schodową przy narożu południowo-wschodnim. Wieżę przykryto barokowym hełmem. Budynek kilkakrotnie ulegał zniszczeniom, po których był odnawiany przy zachowaniu dawnego wyglądu. Wnętrze kościoła kryje w sobie wiele interesujących zabytkowych elementów: sklepienia gwiaździste z freskami o geometrycznych i roślinnych motywach, barokowy ołtarz główny z obrazami autorstwa najprawdopodobniej znanego gdańskiego malarza Hermana Hana. Z połowy XVII wieku pochodzą bogato zdobione barokowe organy oraz rzeźbiona w kamieniu chrzcielnica w kształcie wazy. W nawie głównej, na ścianie bocznej, prezentowane są trumienne portrety i miedziane blachy herbowe Andrzeja i Krzysztofa Tuczyńskich.

Kościół jest ostatnim punktem na tej trasie, przygotowanej i oznakowanej w ramach projektu Włóczykije Pojezierza przez Stowarzyszenie Lider Wałecki.