Karkowo to wieś położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Chociwel. Miejscowość leży na Pojezierzu Ińskim.
Wieś umiejscowiona jest przy linii kolejowej Gdańsk-Stargard Szczeciński z przystankiem Lisowo (10 km).
Karkowo to niewielka wieś zbudowana w kształcie owalnicy. Łatwo do niej dojechać samochodem, gdyż miejscowość jest położona 5 km od Chociwla (siedziby gminy), 28 km od Stargardu (siedziby powiatu) oraz 65 km od Szczecina (stolica województwa). Ponadto do Węgorzyna jest 22 km, do Łęczycy 17 km, do Strumian 30 km, do Dobrzan 21 km, do Nowogardu 38 km.
Transport lokalny na trasie Karkowo – Stargard Szczeciński zapewnia jeden z lokalnych przewoźników bus. Wybierając się do Karkowa można również wybrać PKS. Zapewnia on jednak połączenia regionalne, głównie ze Stargardem Szczecińskim i Szczecinem przez Chociwel.
Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1338 r., kiedy to ród von Wedlów rozciągnął prawo brandenburskie na ziemię karkowską. W 1628 r. Joachim von Wedel z Drawska posiadał we wsi 2 łany, oprócz niego we wsi mieszkał sołtys i funkcjonowały 2 chłopskie gospodarstwa Melchiora Magnusa von Wedla z Brodu. Następnym właścicielem miejscowości był kanonik Lupold von Wedel. W 1753 r. majątek nabył Georg Wilhelm von Ueckermann, następnie jego syn Franz Aleksander. W 1768 r. właścicielem był radca dworski Jan Fryderyk von Beggerow. W końcu XVIII w. wieś obejmowała folwark, wolne sołectwo, kuźnię, szkołę, karczmę, mieszkało w niej 12 chłopów i było 27 domów.
W 1777 r. jej właścicielem został Otton Fryderyk Wilhelm von Wolden, który posiadał również Rosowo i Chlebowo. W 1832 r. jego syn August Wilhelm sprzedał majątek ekonomowi Reinschowi. Następnymi właścicielami byli Florian von Wedel, a po 1861 r. porucznik von Schmidt-Hirschfeld. W 1910 r. wieś zamieszkiwało 124 mieszkańców. W 1911 r. właścicielką była pani von Derenthall, a administracją zajmował się niejaki Gerlach. W 1939 r. wieś zamieszkiwało 265 mieszkańców w 66 gospodarstwach. Ostatnim właścicielem był Joachim von Derenthall, który posiadał 724 ha ziemi, pałac, cegielnię oraz wieś z jeziorem.
We wsi znajdują się zachowane ruiny pałacu z 1900 r. z fundacji rodziny von Derenthall, prawdopodobnie w miejscu wcześniejszej XVIII-wiecznej budowli. Budowla neogotycka, II-kondygnacyjna, rozplanowana na rzucie prostokąta, z licznymi ryzalitami i szczytami w zwieńczeniu elewacji. Charakterystycznym elementem była ośmioboczna wieża dostawiona do elewacji wschodniej. Pałac od lat 90-tych jest własnością prywatną, nieużytkowany popadł w ruinę. W 2008 r. runęła wieża pałacu niszcząc jego wnętrza.
W sąsiedztwie pałacu znajduje się park z drugiej połowy XVIII w. o powierzchni 7,5 ha. Zachował się cmentarz rodowy, stawy oraz cenny starodrzew złożony m.in. z dębu szypułkowego, buka odmiany purpurowej oraz grabu pospolitego.
Największą atrakcją turystyczną wsi jest kościół św. Franciszka z Asyżu. Kościół filialny rzymskokatolicki. Należy do Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej, dekanatu Ińsko, parafii św. Stanisława Kostki w Kani. Obiekt powstał z ciosanego kamienia polnego i cegieł w XIX w. Założono go na planie prostokąta. Kościół posiada otwory okienne, ostrołukowe. W wyposażeniu świątyni odnajdujemy neogotycką ambonę, chrzcielnicę i chór muzyczny powstały w XIX w. W kościele znajdują się dwa żeliwne dzwony, odlane przez Gebrüder Ulrich z Apolda. Dzwony o średnicy 1,1 metra z wyrytą inskrypcją w języku niemieckim.
Przy kościele znajduję się ewangelicki cmentarz założony w I połowie XIX w.
Podstawowym kierunkiem gospodarczym mieszkańców wsi Karkowo jest rolnictwo.
Warto zobaczyć