Kicko to wieś położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Stara Dąbrowa. Miejscowość leży na Równinie Nowogardzkiej. W pobliżu przepływa rzeka Krąpiel (dopływ Iny), która jest dostępna dla kajaków.

Kicko to wieś sołecka, zabudowana w kształcie owalnicy. Łatwo do niej dojechać samochodem, gdyż miejscowość jest położona 8 km na południowy zachód od Starej Dąbrowy (siedziby gminy) i 9 km na północny wschód od Stargardu (siedziby powiatu) oraz 47 km od Szczecina (stolica województwa). Ponadto do Maszewa jest 12 km, do Łęczycy 7 km, do Strumian 19 km, do Chociwla 23 km, do Dobrej 33 km, do Nowogardu 34 km.

Transport lokalny na trasie Kicko – Stargard Szczeciński zapewnia jeden z lokalnych przewoźników bus. Wybierając się do Kicka można również wybrać PKS. Zapewnia on jednak połączenia regionalne, głównie ze Stargardem Szczecińskim i Szczecinem.

Wieś Kicko wzmiankowana była już w 1269 roku. w związku z nadaniami księcia pomorskiego Barnima I dla biskupstwa kamieńskiego. 

Największą atrakcją turystyczną miasta jest kościół Matki Boskiej Częstochowskiej. Obecnie jest to kościół filialny, rzymskokatolicki, w gminie Stara Dąbrowa, w powiecie stargardzkim. Należy do Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej, dekanatu Stargard-Wschód, parafii św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny w Starej Dąbrowie. Kościół w Kicku powstał w XV w. z nieobrobionego kamienia polnego i cegieł. W II połowie XIX w. kościół został przebudowany (m.in. zmieniono wówczas założenia architektoniczne szczytu zachodniego, okien oraz portalu południowego). Świątynia posiada strop drewniany i belkowy. Budowlę założono na rzucie prostokąta. Wejście znajduje się w ścianie szczytowej zachodniej, poprzez portal zamknięty łukiem ostrym. Jest to budowla salowa, bez prezbiterium, pierwotnie kościół nie posiadał wieży. Warto przyjrzeć się elewacji wschodniej z gotyckim szczytem oraz zachodniej z murowanej cegły ceramicznej (XIX w.). Turyści zwiedzający kościół powinni zwrócić uwagę na wyposażenie świątyni. W jego skład wchodzi trzyczęściowy barokowy ołtarz ambonowy z początku XVIII w. wykonany z drewna na podstawie prostopadłościanu. W świątyni znajduje się również ołtarz boczny w stylu barokowym z drewna, pochodzący z połowy XVIII w. Na emporze umieszczony jest instrument organowy wykonany przez firmę Grüneberga w 1906 r. Osobliwością kościoła, na którą turyści powinni zwrócić uwagę, jest umieszczona przed kościołem chrzcielnica o prostej, kielichowej budowie. Część badaczy uważa, że przypomina ona średniowieczną chrzcielnicę romańską. Nie ma jednak żadnej pewności, iż jest ona autentyczna.

Kościół posiada wolnostojącą dzwonnicę znajdującą się od strony północno-zachodniej. Jest to dzwonnica szkieletowa i została wzniesiona na przełomie XIX i XX w., a zastąpiła wieżę z XVIII w. Po wzmocnieniu konstrukcji (stalowe łączniki, nowe elementy drewniane), zawieszono dzwon. W dzwonnicy znajduje się dzwon odlany z brązu w 1925 r. o średnicy 1,02 m. Została rozplanowana na planie czworoboku. Bryła prezentuje się w formie prostopadłościanu nakrytego dachem dwuspadowym. Konstrukcję stanowi szkielet z drewna dębowego i iglastego, łączenia ciesielskie i stalowe śruby. Ściany zostały oszalowane pionowo deskami. Fundamenty kamienne zostały wykonane z kamieni narzutowych i uzupełnione cegłami.

Obok dzwonnicy stoi pomnik upamiętniający poległych w czasie I wojny światowej (1914–1918) mieszkańców wsi. Pomnik ma formę głazu ustawionego na cokole (kopcu) z kamieni polnych. Na licu głazu zwróconym do drogi widoczny jest ślad po tablicy i montażu krzyża, niestety nie ma na nim tablicy pamiątkowej.

Na placu przykościelnym, wokół centralnie umiejscowionego kościoła, znajduje się cmentarz. Nekropolia zajmuje płaski teren ok. 0,24 ha, otoczony kamiennym murem. Znajdują się na nim nagrobki świadczące o mieszczącym się w tym miejscu cmentarzu, głównie pochodzące z początku XX w. Nekropolia wznosi się ok. 1 m ponad teren drogi. Posiada wejście od zachodu poprzez bramę w stalowych ramach, dodatkowo flankowaną murowanymi słupkami. Wejście prowadzi po betonowych schodach. Układ kwater w części pozostał czytelny, jednakże teren w większej części został zniwelowany i porośnięty trawą. Ścieżki tworzy chodnik z wylanego betonu. Na terenie cmentarza występuje starodrzew, w postaci obrzeżnie nasadzonych lip oraz kasztanowców przy dzwonnicy. Obecnie na cmentarzu nie odbywają się pochówki.

Na północno-wschodnim skraju wsi przy drodze do Łęczycy znajduje się cmentarz ewangelicki. Zajmuje on obszar ok. 0,30 ha. Jest to teren płaski, czworokątny, z centralnie wyznaczoną alejką. Od strony drogi widoczne są pozostałości ogrodzenia z słupkami betonowymi. Wejście znajduje się od zachodu, poprzez bramę na osi alei. Cmentarz jest obecnie nieczynny, a nagrobki niestety zniszczone. Jedynie pozostały elementy mocowania żeliwnych krzyży. Część mogił jest rozkopana, a układ kwater i rozmieszczenia mogił został bezpowrotnie zatarty. Warto jednak wybrać się w to miejsce, gdyż rosną tam egzemplarze starodrzewia: lipy, tuje, dęby szypułkowe, cisy. Teren jest jednak silnie zarośnięty i zaniedbany.

Przebywając we wsi można również aktywnie spędzić czas wolny. Przez Kicko prowadzi, bowiem trasa Powiatowego Gwiaździstego Rajdu Rowerowego. Impreza organizowana jest w trakcie Europejskiego Tygodnia Zrównoważonego Transportu i powiecie stargardzkim odbywa się on zawsze w drugiej połowie września. Przez wieś prowadzi trasa nr 3. Wiedzie ona z Chociwla przez Karkowo, Kanie, Chlebowo i Chlebówko oraz Białuń i Stara Dąbrowa, Kicko Grabowo, mając swoją metę w Stargardzie Szczecińskim.

Inny szlak, jaki można wybrać to trasa rowerowa mająca swój początek w Stargardzie Szczecińskim, wiodąca przez Maszewo do Goleniowa (łącznej długości 47 m). Droga przebiega przez miejscowości: Stargard Szczeciński, Grabowo, Kicko, Łęczycę, Parlino, Maszewo, Maciejewo, Burowo, Mosty i kończy się w Goleniowie.