Wieś w gminie Wałcz, położona w odległości blisko 3,5 km na północny wschód od wsi Marcinkowice, przy lokalnej drodze z Jamienka.
Pierwsze wzmianki o Prusinowie pochodzą już z roku 1291, kolejne z 1337. Prusinowo do połowy XVI wieku należało do Wedlów z Tuczna. Później zmieniało kilkakrotnie właścicieli. Na przełomie XVI i XVII wieku rościli sobie do niej prawa Śmiełowscy i Blankenburgowie. Sprawa była głośna, a spory toczyły się przez ponad 20 lat. W ramach dochodzenia swoich praw Wedlowie z Tuczna więzili nawet Śmiełowskiego w zamkowych lochach przez piętnaście tygodni. Ostatecznie w połowie XVII wieku wieś trafiała w ręce wielkopolskiej szlachty, m.in.: Andrzeja Żernickiego, Fryderyka Borka, Elżbiety Borek, Doroty Juntenborkówny, Doroty Pudweiszówny, Kazimierza Schlichtynka oraz Gruszczyńskich, Golczów, Łakińskiego. Przy tym z reguły byli to właściciele części wsi. Według pruskiego spisu porozbiorowego, Prusinowo w 1773 roku liczyło 28,5 łana, z czego 10 należało do szlachty, 3 łany były czynszowe, a 9 uprawiali chłopi i zagrodnicy. Istniał tu również drewniany kościółek filialny parafii w Nakielnie. Zachowaną do dziś świątynię wybudowano w 1864 roku. W latach 1932-1934 wybudowano tu gęstą sieć bunkrów. W wyniku walk w 1945 roku wieś została w znacznym stopniu zniszczona, kilka budynków, w tym gorzelnię zdewastowano i rozebrano już w czasach powojennych. Z dawnych zabudowań pozostał budynek kościoła, kilka domów mieszkalnych oraz dawna karczma.
Warto zobaczyć