Tolcz to wieś położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Stara Dąbrowa. Miejscowość leży na Równinie Nowogardzkiej. W pobliżu wsi przepływa Biały Potok.
Tolcz jest to średniej wielkości wieś sołecka, zabudowana w kształcie owalnicy. Miejscowość jest położona 6 km na północny zachód od Starej Dąbrowy (siedziby gminy) i 20 km na północny wschód od Stargardu Szczecińskiego (siedziby powiatu) oraz 52 km od Szczecina. Ponadto do Maszewa jest 11 km, do Łęczycy 5 km, do Strumian 25 km, do Chociwla 21 km, do Dobrej 35 km, do Nowogardu 34 km.
Do miejscowości bardzo łatwo dojechać samochodem. Tolcz położony jest bowiem na północnym krańcu gminy, przy skrzyżowaniu lokalnych dróg z Łęczycy do Białunia i ze Starej Dąbrowy do Maszewa. Po stronie północno-wschodniej wieś sąsiaduje z Sokolnikami (odległość 2 km), po południowo-wschodniej z Białuniem (2 km), po południowej z Łęczyną (2 km) i po południowo-zachodniej z Łęczówką (2 km).
Transport lokalny na trasie Tolcz – Stargard Szczeciński zapewniony jest przez lokalnego przewoźnika bus. Za komunikację odpowiedzialny jest również PKS, zapewnia on połączenia w regionie, głównie ze Stargardem Szczecińskim i Szczecinem przez Starą Dąbrowę.
Tołcz należał do posiadłości rodu von Wedlów, którzy mieli w niej drobnych lenników. W 1324 r. miejscowość razem z dobrami ziemskimi w Laskówku została sprzedana Danekinowi de Tolzowi. W 1358 r. rycerz Bernd von Lentze Starszy w intencji swojej żony Matyldy przekazał klasztorowi augustianów w Stargardzie rentę ze swych łanów znajdujących się w tej miejscowości. W 1362 r. prepozyt kolegiaty NMP w Szczecinie kupił 4½ łanu we wsi. W XVIII w. właścicielem majątku w Tolczu był Kurt Wilhelm von Wedel, po nim jego bratanek – Juliusz Henryk Ernst von Wedel. Z kolei w 1782 r. właścicielem majątku był kapitan Daniel Gustaw von Werner, po nim jego syn Gustaw Otto Fryderyk Adolf von Werner. W XIX w. wieś składała się z 14 dymów, karczmy, kuźni, 5 kmieci, 3 półchłopów i gospodarstwa szkolnego. W 1828 r. Tolcz należał do Ernsta Richarda von Schöninga z Kurcewa, potem z Lubiatowa-Kłębów. W 1910 r. we wsi mieszkało 159 osób. Ostatnim właścicielem (1939 r.) był Hans von Schöning, a jego majątek obejmował 465 ha ziemi. Krótko przed wybuchem II wojny światowej wieś zamieszkiwało 182 mieszkańców.
Jedną z atrakcji turystycznych miejscowości jest ruina dworu zbudowanego w 1835 r. w stylu północnego klasycyzmu. W 1926 r. budynek był remontowany. Do dziś zachowały się ściany parteru i trójkondygnacyjna wieża przykryta namiotowym dachem. W sąsiedztwie zachowały się również budynki folwarczne, w tym m.in. dawna obora i stajnia. Zarówno dwór jak i obiekty gospodarcze dostępne są jedynie z zewnątrz.
Odwiedzający Tolcz mogą również wejść do parku dworskiego z początku XIX w. o powierzchni 4,2 ha. Założenie posiada staw oraz starodrzew złożony m.in. z jodły jednobarwnej, sosny limby, dębu błotnego, dębu czerwonego, dębu szypułkowego oraz platana klonolistnego.
Warto zobaczyć