Ząbrowo położone jest w gminie Świdwin, w powiecie świdwińskim. Wieś leży w zachodniej części gminy, w odległości 15 km na północny-zachód od Świdwina. 

Ząbrowo należy do sołectwa Berkanowo. Karty historii podają, że w 1812 r. w Ząbrowie kwaterowali polscy żołnierze z legionów Napoleona, podążający w kierunku Rosji. W 1825 r. nastąpiło uwłaszczenie, które objęło pięciu gospodarzy, oddających za wolność połowę użytkowanej ziemi. W 1887 r. rozpoczęto budowę drogi prowadzącej do Świdwina. Od 1900 r. działała tu agentura pocztowa. W dwudziestoleciu międzywojennym wybudowano szosę do Berkanowa. Do 1954 r. Ząbrowo należało do gminy Lekowo, w powiecie białogardzkim. W 1963 r. wybudowano tu szkołę. We wsi istniało założenie pałacowo-parkowe. Pałac w Ząbrowie pochodzi z około 1880 r., w latach 1920-1922 przebudowany, w wyniku czego otrzymał charakter neobarokowy. Pałac został wybudowany dla ówczesnego właściciela majątku Kurta Neumanna. Zaprojektowali go berlińscy architekci: Helmuth Grisebach i Heinz Rechmann. Pałac wybudowano z cegły na podmurówce kamiennej. Wejście do pałacu jest bardzo okazałe, prowadzą do niego szerokie schody, nad którymi znajdują się porte fenetre wychodzące na mały balkon. Przed wejściem do pałacu znajduje się okazały podjazd. Po II wojnie światowej, budynek przejęło Polskie Gospodarstwo Rolne, które urządziło w nim mieszkania dla pracowników oraz biura. Od dłuższego czasu pałac stoi opuszczony i popada w ruinę. Park dworski w Ząbrowie założono pod koniec XIX w. Park stanowi otoczenie dla pałacu. Powierzchnia parku wynosi 3 ha. W kompozycji parku wyróżniają się dwie części: pierwsza to obszar porośnięty drzewami liściastymi i iglastymi, a druga to sad. Drzewostan parku tworzą drzewa rodzime w wieku około 100 lat, w tym: świerki pospolite, buki pospolite, dęby szypułkowe, jesiony wyniosłe, klony pospolite, żywotnik zachodni, brzoza brodawkowata, cis pospolity. W parku znajduje się grobowiec rodzinny Neumannów. We wsi warto obejrzeć również kościół p.w. Stanisława BM. Jest to kościół filialny należący do parafii p.w. Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych w Rusinowie. Kościół został wybudowany w 1744 r. i przebudowany w 1977 r., stoi prawdopodobnie na miejscu wcześniejszej świątyni. Został on zbudowany w konstrukcji ryglowej z dębiny. We wnętrzu kościoła warto zwrócić uwagę na: zawieszony na ścianie północnej obraz Ukrzyżowanie, pochodzący z XVII w., późnoklasycystyczny krucyfiks ołtarzowy z II połowy XIX w., fotel z początku XX w., żelazny dzwon z 1924 r. ufundowany przez rodzinę Neumann. We wsi znajduje się jednostka OHP oraz świetlica wiejska.