Odargowo to wieś położona w gminie Dobrzany, w powiecie stargardzkim i w województwie zachodniopomorskim. Leży na Pojezierzu Ińskim, na terenie lekko pofałdowanym, otwartym, w otoczeniu łąk i pól, nad rzeką Dołżnicą. 

Miejscowość jest położona 6 km na południowy zachód od Dobrzan (siedziby gminy) i 30 km na wschód od Stargardu (siedziby powiatu) oraz 68 km od Szczecina (stolica województwa). Ponadto z Odargowa do Krzemienia jest 14 km, do Wiechowa 12 km, do Szadzka 3 km, do Suchania 7 km, do Ińska 25 km, do Chociwla 24 km, do Węgorzyna 40 km, do Nowogardu 54 km, do Kołobrzegu 122 km oraz do Świnoujścia 140 km.

Transport lokalny na trasie Odargowo – Stargard Szczeciński zapewniony jest przez lokalnego przewoźnika bus. Za komunikację odpowiedzialny jest również PKS, zapewnia on połączenia w regionie, głównie ze Stargardem Szczecińskim i Szczecinem.

Obecnie w Ognicy (7 km) znajduje się przystanek kolejowy linii PKP Stargard Szczeciński–Kalisz Pomorski.

Odargowo jest to średniej wielkości wieś sołecka, zabudowana w kształcie owalnicy. Region wokół wsi od czasów prehistorycznych był zasiedlony, o czym świadczą ślady grodziska nad jeziorem Szadzko i osad w Kozach, Dolicach oraz Odargowie. Z pewnością także wieś Odargowo zamieszkiwana była już we wczesnym średniowieczu. Istniało tutaj wówczas grodzisko owalnicowe, którego pozostałości są do dziś widoczne.

Najstarsze wzmianki historyczne dotyczą młyna zbudowanego na wysepce w widłach rzeki Pęzinki (Skradzionej Iny). Znajdował się on 1 km od wsi w kierunku Tarnowa. Od 1796 r. właścicielami młyna była rodzina młynarzy Koltermann, która miała również prawo połowu ryb w rzece. Obecnie młyn nie istnieje. Jedynie podwójny przepust wodny, wykonany z solidnego betonu pozostał nie naruszony.

Jednym z zabytków jest dom nr 18. Obiekt wykonany w stylu szachulcowym (tzw. z muru pruskiego) z XVIII w. Niestety obecnie dom jest otynkowany i trudno dopatrywać się w nim pierwotnego stylu architektonicznego.

Największą atrakcją turystyczną wsi jest późnogotycki kościół kamienno-ceglany z II połowy XV w. z przedsionkiem i kwadratową wieżą dostawioną ok. 1867 r. Świątynia orientowana, usytuowana pośrodku wsi na wyniesieniu. Pierwotnie salowa (jednoprzestrzenna), założona na rzucie prostokąta. Nawa oraz prezbiterium kościoła przykryta stropem belkowym, obudowanym deską. Kościół ujęty jest w ewidencji zabytków. Obiekt od połowy XVI w. do 1945 r. służył wyznawcom religii protestanckiej, od 1946 r. kościół filialny p.w. Przemienienia Pańskiego. Należy do Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej, dekanatu Suchań, parafii św. Michała Archanioła w Dobrzanach.

Wyposażenie kościoła zostało po 1946 r. przeniesione ze zrujnowanego przez komunistów kościoła w Szadzku. Mieszkańcy Odargowa wydobyli z gruzów kościoła ołtarz i wozem konnym przewieźli do swojej wsi. Dzięki ich zapobiegliwości możemy dziś podziwiać najcenniejszy zabytek okolicy – ołtarz z 1598 r. Kościół posiada wieżę kamienno-ceglaną na planie czworoboku u podstawy, zakończoną 8-bocznym członem przykrytym ostrosłupowym hełmem. W wieży znajdują się dzwon i tarcze zegarowe, pozostałe po zamontowanym tu zegarze (XVIII w.). Ambona, pochodząca z Odargowa znajduje się w kościele w Dobrzanach. W wieży kościoła przed 1945 r. były trzy dzwony: pierwszy (średnica 78 cm) wykonany przez Jacoba von Schomaker w Dobrzanach w 1622 r., drugi (średnica 54 cm) z gotyckim napisem oraz trzeci (średnicy 98 cm) również z gotyckim napisem. Fundatorem kościoła był przedstawiciel bogatego rodu Wedlów książęcy dowódca Joachim von Wedell (1552–1609). Znakomicie wykształcony na uniwersytetach w Greiswaldzie oraz na uniwersytecie we Frankfurcie nad Odrą. Herb rodzinny Wedlów, jako kolatorów umieszczony dwukrotnie na ołtarzu.

Główne przedstawienie ołtarza (największa scena w całej kompozycji) to scena ukrzyżowania Jezusa. Empora organowa (bez instrumentu) wsparta jest na czterech słupach. Balustrada zewnętrzna ozdobiona jest renesansowymi obrazami wykonanymi techniką olejną, namalowana na desce, przedstawiająca istotne momenty z życia Zbawiciela: 1. Zwiastowanie 2. Narodzenie pańskie (postać z prawej strony, prawdopodobnie fundator lub autor dzieła). 3. Ostatnia wieczerza 4. Jezus w ogrodzie oliwnym 5. Pocałunek Judasza 6. Sąd nad Jezusem przed tetrarchą galilejskim Herodem Antypasą, synem Heroda Wielkiego, 7. Jezus przed rzymskim namiestnikiem Poncjuszem Piłatem 8. Biczowanie Jezusa 9. Nałożenie korony cierniowej, wyszydzanie i obdarcie z szat. 10. Jezus niosący krzyż, przymuszenie Szymona Cyrenejczyka do pomocy w niesieniu krzyża 11. Ukrzyżowanie. 12. Zdjęcie z krzyża 13. Złożenie do grobu należącym do Józefa z Arymatei. 14. Zmartwychwstanie. Autor malowideł jest nieznany. Sposób malowania i zdobienia obrazów wskazuje na koniec XVI w. W 2010 r. przeprowadzono prace remontowo konserwatorskie wieży kościoła na kwotę 500 tys. zł. W trakcie prac zdjęto z wieży kościelnej krzyż i kulę metalową. Krzyż jest kuty, posiada datę wykonania (1867 r.). Kula jest bardzo zniszczona, podziurawiona kulami żołnierzy rosyjskich stacjonujących po zakończeniu II wojny światowej we wsi.

Przy kościele usytuowano nieczynny już ewangelicki cmentarz przykościelny. Cmentarz został założony na planie wieloboku w drugiej połowie XIX w.

Od 2012 r. we wsi funkcjonuje plac zabaw w Odargowie.

W okolicy młyna rosną trzy wiekowe wierzby i piękny dąb. Ogólnie rzecz ujmując okolica wsi Odargowo wyróżnia się malowniczym krajobrazem, który tworzą bujne lasy i liczne jeziora.

Przez wieś przebiega również trasa Szlaku Gminy Dobrzany. Jest to szlak o długości 82 km i ma formę pętli. Wiedzie z Dobrzan przez Odargowo, Kępno, Osino, Lutkowo, Białą, Ścienne, Ińsko, Czertyń, Krzemień, Bytowo oraz Błotno i Ognicę.

Innym szlakiem, który mogą wybrać turyści to czerwony Szlak im. Hetmana Stefana Czarnieckiego ze Stargardu Szczecińskiego do Rzecza (długości 62 km). Odargowo znajduje się w połowie wyznaczonej trasy. Szlak przechodzi przez Iński Park Krajobrazowy, najwyższe partie wzniesień moreny czołowej, wąwozy, lasy bukowo-sosnowe. W 1657 r. na tych terenach stacjonowały wojska polskie pod dowództwem hetmana Stefana Czarnieckiego. Ten fakt upamiętnia właśnie nazwa szlaku.

Podstawowym zajęciem mieszkańców wsi Odargowo jest rolnictwo.

Baza lokalowa jest niewielka. We wsi najlepiej zatrzymać się u prywatnych właścicieli oferujących wynajmowanie turystom prywatnych kwater. Działa również kilka gospodarstw agroturystycznych. Również zaplecze gastronomiczne jest skromne i głównie opiera się na posiłkach serwowanych przez prywatnych gospodarzy.