Wieś w powiecie goleniowskim, w gminie Nowogard, oddalona o 7,5 km na wschód od Nowogardu i 27,5 km na wschód od Goleniowa. Położona jest przy drodze wojewódzkiej nr 144 z Nowogardu do Dobrej Nowogardzkiej, na Równiny Nowogardzkiej, w otoczeniu pól i łąk, nad strugą Dobrą. Z Nowogardu można tu dojechać autobusami PKS i busami.

Tereny te były miejscem osadnictwa już w epoce neolitu. Osada, która dała początek współczesnej wsi, istniała już w 1385 roku i była własnością Henninga Behra, a od XVI wieku aż do 1945 roku należała do von Dewitzów. Według map z końca XVIII wieku była to duża wieś z kościołem, karczmą, młynem wodnym i dwoma folwarkami.

Wieś jest obecnie dwuosiową wielodrożnicą, można wydzielić jej dwie części, starszą o charakterze placowym i młodszą – rzędówkę. Na styku tych części znajduje się plac kościelny z wzniesioną w 1737 roku świątynią, na miejscu wcześniejszej, z 1567 roku. Jest to budowla salowa o konstrukcji ryglowej z drewna modrzewiowego, z niską, drewnianą wieżą dzwonną, dobudowaną w 1759 roku, zwieńczoną strzelistym hełmem. Obecnie jest to kościół pw. św. Anny.

W latach 1873-76 na miejscu wcześniejszej rezydencji, zbudowano pałac w stylu eklektycznym. Był to dwukondygnacyjny budynek z z ryzalitem w osi frontowej i trzykondygnacyjną kwadratową wieżą. Po II wojnie światowej był użytkowany przez Państwowe Gospodarstwo Rolne, a obecnie znajduje się w rękach prywatnych i popada w ruinę. W pobliżu znajdują się dawne budynki gospodarcze (stajnie, stodoła, kuźnia, kurnik) oraz pozostałości dworskiego parku, założonego pod koniec XVIII wieku, gdzie wciąż rosną okazy lip, kasztanowców i dębów.

W miejscowości funkcjonuje szkoła podstawowa oraz filia Miejskiej Biblioteki Publicznej w Nowogardzie. Przez Wierzbięcin przepływa struga Dobra.