Maszewo leży w środkowowschodniej części województwa zachodniopomorskiego, w południowym krańcu powiatu goleniowskiego. Rzeźba terenu przedstawia łagodnie sfalowaną równinę z niewielkimi podłużnymi wzniesieniami oraz obniżeniami i dolinami o charakterze rynnowym.

Do miasta możliwy jest dojazd drogą nr 113 – Maszewo-Goleniów oraz drogą nr 106 Pyrzyce-Nowogard. Miejscowość oddalona jest od miasta powiatowego Goleniowa o 20 km, od Szczecina o 50 km, od Stargardu Szczecińskiego o 20 km, od Nowogardu o 23 km.

Maszewo to miasto położone w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w środkowej części gminy Maszewo, na północ od Jeziora Maszewskiego. Miasto zajmuje powierzchnię ok. 6 km² (554 ha). Częścią miasta jest także dawna miejscowość Urwite. Miejscowość jest siedzibą władz gminnych. 

Herb miasta Maszewo stanowi tarcza herbowa typu hiszpańskiego o niebieskim polu, na którym przedstawione są białe mury miasta z wieżą bramną o niebieskim prześwicie. Mury miejskie są blankowane, a spośród nich po obu stronach wieży bramnej wschodzą węższe, lecz wyższe wieże z oknami o czarnym prześwicie. Wszystkie wieże zwieńczone są czerwonymi stożkowymi dachami. Na środkowej wieży bramnej umieszczony jest stojący żółty lew z koroną, a na obu bocznych wieżach – żółta kula.

Najwcześniejsze ślady osadnictwa wczesnośredniowiecznego datowane są na 1233 r. Według tychże źródeł lokalnym proboszczem był wówczas Bertram. W 1259 r. po podziale dóbr pomiędzy książętami pomorskimi z rodu Gryfitów a biskupstwem kamieńskim, Maszewo stało się własnością biskupów. Od 1253 r. z miastem związany był rycerz, prawdopodobnie jego zasadźca - Konrad, który przybrał nazwisko von Massow. Ale jednak prawa miejskie na prawie magdeburskim Maszewo otrzymało z rąk biskupa kamieńskiego Hermana von Gleichen. Działo się to w 1278 r. Wraz z przywilejem lokacyjnym miasto otrzymało 130 łanów ziemi. Celem stworzenia impulsu do rozwoju gospodarczego miejscowości Bogusław IV zwolnił mieszczan z płacenia cła mostowego i drogowego na terenie księstwa. W 1286 r. biskup Herman nadał miastu przywilej na prawie lubeckim, prawo posiadania młynów wodnych i wiatraków oraz połowu ryb na jeziorze i pobierania myta z dróg lądowych. Dochody, jakie w ten sposób zdobywano dzielono między kasę miejską (1/3) i biskupa (2/3). Przeniesienie praw miejskich na wzór Lubeki był daleko bardziej korzystny dla włościan maszewskich. Oprócz wyżej wspomnianych prerogatyw przyznano im także m.in. przywilej sądowniczy. Nowe prawa potwierdzone zostały w następnych latach przez księcia Bogusława X (1501), grafa Ludwika von Eberstein (1663), Fryderyka III (1699) i króla Wilhelma I (1741).

W 1310 r. założono w Maszewie bractwo kościelne, którego członkiem był m.in. rycerz Ludeke von Massow. Przedstawiciel tejże familii z niewyjaśnionych przyczyn sprzedał część grodu biskupom kamieńskim. Następnie Maszewo miało jeszcze kilku właścicieli: rodzina von Dossow (1363 ), duchowny Poppe (1372), książę Bogusław IX (1435 lub 1451), a pod koniec XV w. rodzina von Eberstein. Pomimo częstego przechodzenia z rąk do rąk gospodarczo i ekonomiczne Maszewo notowało ciągłe wzrosty. Już w XIV w. miejscowość otoczona była murami miejskimi oraz posiadała kościół, w XV w. zaś zabudowę mieszczańską i ratusz. Poza murami zlokalizowane były najprawdopodobniej dwa przedmieścia przed bramami - stargardzką i nowogardzką. Źródłem dochodów ówczesnych mieszczan było rolnictwo, handel i drobne rzemiosło. W drugiej połowie XVI w. właściciele wybudowali po południowo-zachodniej części miasta zamek. Powstała wówczas w mieście szkoła łacińska (wcześniej funkcjonowała tu szkoła przykościelna). Miasto posiadało pozwolenie na organizowanie jednego targu w ciągu roku i czterech jarmarków. Po 1534 r. Maszewo, podobnie jak całe Księstwo Pomorskie, w wyniku reformacji przeszło na protestantyzm.

Względny spokój i stabilny rozwój miasta zakończyła wojna trzydziestolecia (1618–1648). W wyniku przemarszu wojsk, kontrybucji oraz zniszczeń wojennych miasto poważnie zaniemogło ekonomicznie. Następnie na Maszewo spadła plaga epidemii cholery oraz pożarów. W wyniku epidemii cholery w 1625 r. liczba mieszkańców zmniejszyła się o połowę. Następnie, w latach 1628, 1638 i 1639 Maszewo dotknęły kolejne klęski pożarów. Przyczyniły się one do dalszego zmniejszenia populacji miasta oraz zniszczyły niemal całą jego zabudowę. Później Maszewo wraz z przyległościami przeszło w ręce margrabiów brandenburskich. Dopiero w drugiej połowie XVII w. liczba mieszkańców zaczęła wzrastać, odbudowywano też zabudowania mieszkalne i gospodarcze. W 1740 r. powstał szpital, a także w okolicy miasta uruchomiono cegielnię. W mieście zaczęła organizować się również społeczność żydowska. Ustawodawstwo miejskie nie było jednak przychylne interesom gospodarczym prowadzonym przez żydowskich handlarzy, m.in. na podstawie rozporządzenia z 1765 r. zakazano Żydom handlu cukrem, a rok później nałożono na nich dodatkowe podatki.

W latach 1784–1786, zlikwidowane zostały średniowieczne obwałowania, a fosa zasypana została ziemią. Dalsze prace nad przeobrażeniami architektonicznymi miasta zaowocowały nowym ratuszem, a także nowymi bitymi drogami i decyzją o rozebraniu bram miejskich. W połowie XIX w. wprowadzono numerację domów, wybrukowano ulice i oświetlono je, początkowo latarniami olejowym i a następnie gazowymi, sprowadzonymi ze Stargardu. Również na pewne przedsięwzięcia budowlane zdobyła się maszewska gmina żydowska. Wybudowano skromny dom modlitwy, który służył też jako miejsce nauczania religii. Istniała także łaźnia rytualna. Z początkiem XX w. Maszewo zostało połączone z Goleniowem koleją żelazną, a w okolicach dworca kolejowego powstało nowe osiedle z gmachami użyteczności publicznej.

Niewiele wiadomo o okresie dwudziestolecia międzywojennego w dziejach Maszewa. Wiadomo jedynie, iż coraz mocniej wzrastała niechęć niemieckich mieszkańców miasta do społeczności żydowskiej (piętnowanie sklepów, odmawiania praw, wrogość i bezpośrednie użycie przemocy). Eskalacja agresji doprowadziła w końcu do dobrowolnej likwidacji gminy żydowskiej i wyjazdu jej przedstawicieli poza granice Rzeszy. Wybuch II wojny światowej nie odznaczył się większymi zmianami w życiu mieszkańców miasta. Sytuacja zdecydowanie się zmieniła wraz z radziecką ofensywą zimową 1945 r. Armia Czerwona zajęła, bowiem Maszewo 7 marca 1945 r., miasto uległo zniszczeniom w 30%. W rezultacie II wojny światowej miejscowość włączono do Polski. Dotychczasowa ludność Maszewa została wysiedlona do Niemiec.

Maszewo zachowało swój historyczny układ urbanistyczny oraz architekturę. Odwiedzających Maszewo, a z pewnością wielbicieli sztuki sakralnej, zainteresuje zwiedzanie kościoła parafialnego pw. Matki Boskiej Częstochowskiej (XII–XV w.). Jest budowlą gotycką o formach charakterystycznych dla architektury miejskich far Pomorza Zachodniego. W czasie II wojny światowej kościół w Maszewie został częściowo uszkodzony. Wewnątrz należy zwrócić uwagę na rzeźbiony ołtarz z kopią obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej oraz chór. W kruchcie kościoła późnogotycki krucyfiks z początku XVI w. Warto odwiedzić również kaplicę pw. Św. Jerzego (kościół pomocniczy pw. Św. Alberta Chmielowskiego). Została ona ufundowana w 1490 r. przez maszewską rodzinę Weiher'ów. Jest to niewielka, kamienno-ceglana, otynkowana budowla, założona na planie prostokąta, zakończonego od strony wschodniej pięciobocznie, o wnętrzu jednoprzestrzennym. Opięte przyporami elewacje, podkreślają późnogotycki charakter budowli. Dodatkowo można zobaczyć osiem starych lip szerokolistnych zwanych "Apostołami" i jeden dąb szypułkowy, zwany "Judaszem".

Miłośnicy stylu gotyckiego w architekturze, oprócz kościoła i kaplicy, powinni również udać się na miejską basztę zwaną francuską. Obiekt datowany jest na XIV–XV w., przy czym gzyms wieńczący pochodzi z 1884 r., całość wykonana w stylu gotyckim. Ściany baszty zostały wzniesione z surowego kamienia polnego (w przypadku przyziemia) oraz z cegły ceramicznej (powyżej przyziemia). Wejście do baszty znajduje się w elewacji równoległej do murów obronnych. Będąc przy baszcie nie sposób obejrzeć zachowanych na całym obwodzie miasta murów obronnych. Zbudowane są one z kamieni granitowych i z cegły. Wzniesione na przełomie XIII i XIV w. z nakazu wydanego w 1286 r. Zewnętrzną linię murów chroniły wały ziemne i fosa, pogłębiona w XV w. Fosa i wały zostały zlikwidowane w latach 1784–1785, zaś w 1838 r. rozebrano przedbramia.

Z występującej w Maszewie zabudowy, poza murami miejskimi, na uwagę zasługują budynki usytuowane głównie przy ulicy Jedności Narodowej, gdzie usytuowane są zarówno domy mieszkalne typu kamienic i willi, jak również szkoły i budynki przemysłowe. Murowane z cegły, i w konstrukcji ryglowej, pochodzą z drugiej połowy XIX i początku XX w. Do tej ostatniej grupy, należy zwłaszcza zespół budynków Młyna Warszowskiego, usytuowany na skraju miasta, przy drodze prowadzącej do Goleniowa, w pobliżu jeziora Warszowskiego. Istniejący obecnie zespół, złożony z młyna, i trzech przyległych do niego murowanych domów, pochodzących z różnych okresów (od połowy XIX do początku XX w.), założony został bowiem na miejscu, tradycyjnej budowy tego typu obiektów.

Przechadzając się po mieście warto zobaczyć ratusz usytuowany w zabudowie śródrynkowej po północnej stronie Kościoła z fasadą zwróconą w kierunku wschodnim. Obecnie podziwianą bryłę architektoniczną ratusza zbudowano w latach 1821–1827 (według projektu Lawerentza) na miejscu starszej budowli, prawdopodobnie z okresu średniowiecza. Ostateczny kształt dzisiejszego ratusza nadano w 1920 r. (dobudowano wówczas kondygnację strychową). Obecnie siedziba Urzędu Miejskiego.

Należy również zwrócić uwagę na Pomnik poległych w I i II Wojnie Światowej. Modernistyczny monument jest jedną z największych i najoryginalniejszych tego typu budowli na Pomorzu Zachodnim. Wybudowano go w 1926 r. z inicjatywy ówczesnej Rady Miasta Maszewa.

W granicach Maszewa (we wschodniej części miasta) znajdują się 2 małe jeziora (II klasa czystości), przez które przepływa rzeka Leśnica. Z kolei w północnej części miasta rzeka wpada do Jeziora Maszewskiego. Swoje źródła w mieście ma także rzeka Stepnica.  Na terenie Maszewa jest 1 park spacerowo-wypoczynkowy o powierzchni 10 ha. Wzdłuż rzeki Leśnicy, na obszarze miasta usytuowana jest ścieżka przyrodniczo-edukacyjna "Dolina rzeki Leśnicy". Znajdziemy tam wiele gatunków fauny i flory, punkty widokowe, miejsca na ognisko, tablice edukacyjne, plac zabaw. W okresie lęgowym gnieździ się lub występuje tu kilkadziesiąt gatunków ptaków. Wśród nich na uwagę zasługują: perkozek, perkoz dwuczuby, łabędź niemy, bąk, bocian biały i czarny, gęś gęgawa, żuraw, kokoszka wodna, czajka, brzęczka. Czystość jezior obfitujących w ryby zachęca do wędkowania. Co roku miejscowy Polski Związek Wędkarski organizuje konkursy wędkarskie. W mieście jest jeden pomnik przyrody: dąb szypułkowy (o obwodzie pnia 5,06 m, wysokości 24 m) rosnący na terenie Parafii Rzymsko-Katolickiej p.w. Matki Boskiej Częstochowskiej.

Przez miejscowość wiedzie szlak „Do króla Puszczy i nad Dolinę Gowienicy” (24 km). Tytułowym królem Puszczy jest ogromny i rozłożysty dąb zwany lokalnie „pańszczyźnianym”.  Dla bardziej wytrawnych i profesjonalnych rowerzystów polecany jest Międzygminny Szlak Rowerowy "Równina Nowogardzka" (122 km). Trasa prowadzi przez bardzo zróżnicowane tereny gmin Nowogard, Osina, Maszewo oraz Dobra.  Podróż zapewnia różnorodne wrażenia a miłośnicy turystyki rowerowej na pewno znajdą tu coś ciekawego. Dzikie zakątki natury, wiele cennych obiektów przyrodniczych ukrytych w kompleksach leśnych, wiekowych parkach podworskich i wzdłuż dróg. Przejeżdżając przez miasteczka i wioski odkryjemy gotyckie, murowane obiekty świeckie, kościoły ryglowe, drewniane dzwonnice, obronne mury miejskie z basztami, stare pałacyki ze starodrzewami, pomniki przyrody i głazy narzutowe.

Bazę noclegową w mieście i w okolicy zapewniają: Pałac Maciejewo, kwatery prywatne, pola namiotowe, gospodarstwa agroturystyczne.

Placówkami kształtującymi życie kulturalne miasta są Ośrodek Kultury i Sportu oraz Biblioteka Publiczna. Ośrodek Kultury i Sportu w Maszewie prowadzi szeroką działalność skierowaną do dzieci, młodzieży i dorosłych. Spośród organizowanych stałych zajęć należy wymienić: zajęcia taneczne m.in. nauka tańca Break Dance, zajęcia wokalno-muzyczne, naukę gry na instrumentach, koło plastyczne i ceramiczne. Przy placówce działają m.in.: Stowarzyszenie Teatr Krzyk; Bractwo Rycerskie Rota Piesza von Massow; Zespół Ludowy Maszewianki; Zespół Ludowy Przemoczanki. Ośrodek jest organizatorem lub współorganizatorem imprez cyklicznych, takich jak: Dni Papieskie, Wystawa Twórców Nieprofesjonalnych, Dzień Edukacji Narodowej, Święto Niepodległości, Noc Świętojańska, „ŚredniowieCzuj” w Maszewie. Z kolei Biblioteka Miasta i Gminy Maszewo organizuje imprezy propagujące czytelnictwo, konkursy, zajęcia plastyczne, wystawy oraz spotkania autorskie. W 2011 r. księgozbiór biblioteki liczył 15 810 woluminów. Od 2011 r. w Maszewie ukazuje się kwartalnik – Biuletyn Maszewski, samorządowe czasopismo informacyjne wydawane przez Urząd Miejski.

Na terenie Maszewa działają publiczne placówki oświatowe, prowadzone przez gminne i powiatowe jednostki samorządu terytorialnego oraz placówki niepubliczne, prowadzone przez inne podmioty, np. osoby prywatne. Są to Przedszkole Miejskie; Szkoła Podstawowa im. Adama Mickiewicza; Gimnazjum im. Jana Pawła II. Starostwo powiatowe jest organem prowadzącym dla Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych, w skład którego wchodzą: Liceum Ogólnokształcące, Technikum nr 1, Technikum Rolnicze dla Dorosłych. Placówką niepubliczną, działającą na terenie miasta jest Niepubliczne Przedszkole Niezapominajka.

Opiekę zdrowotną mieszkańcom zapewniają m.in.: Zakład Opieki Zdrowotnej S.C., Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej Ginmed S.C. Przychodnia Zdrowia (Samodzielny Szpital Rejonowy w Nowogardzie). W mieście świadczą usługi także gabinety stomatologiczne i apteki.

Na terenie miasta działają następujące kluby sportowe: Uczniowski Klub Sportowy Smyk, działający przy Szkole Podstawowej; Uczniowski Klub Sportowy Ratusz, z siedzibą w Ośrodku Kultury i Sportu w Maszewie, działający od 1997 r. (kolarstwo); Ludowy Klub Sportowy Masovia Maszewo, powstały pomiędzy 1946 a 1948 r. (piłka nożna). Bazę sportową miasta tworzy m.in. Hala Sportowa, działająca od 2011 r., zawierająca boisko, siłownię, saunę, kawiarnię, pomieszczenia przystosowane do gry w tenisa stołowego i tenisa ziemnego.

W Maszewie organizowane jest od 2007 roku Kryterium Uliczne o Puchar Burmistrza Maszewa - impreza mająca na celu propagowanie kolarstwa.