Garnowo – wieś położona wzdłuż drogi powiatowej w północno-zachodniej części gminy Chojna. Znajduje się około 8 km od siedziby gminy, na trasie Szlaku Budowli Kamiennych i Cmentarzy Zapomnianych Gminy Chojna. Wieś położona jest na otwartym równinnym terenie, w otoczeniu łąk i pól, na obszarze chronionym Natura 2000 w zakresie specjalnej ochrony ptaków. Niedaleko (około 400 m) wsi przepływa rzeka Rurzyca. Do siedziby powiatu w Gryfinie odległość wynosi ok. 27 km. 

Po raz pierwszy pojawia się w dokumentach w 1244 roku, wówczas wieś była pod opieką duszpasterską chojeńskich augustianin, którzy w drugiej połowie XIII w. wybudowali tu kościół. Gdy w 1372 r. Margrabia Otto nałożył na zakonników obowiązek odprawiania codziennie mszy przy kościele powstał mały dom zakonny, w którym zawsze mieszało 2 – 3 zakonników. Wieś szybko stała się znana i popularna dzięki znajdującemu się w kościele obrazowi Matki Bożej. Mimo że wartość artystyczna dzieła była niewielka, w krótkim czasie stał się umiłowanym przez miejscową i okoliczną ludność a także pielgrzymów z różnych ośrodków ówczesnej diecezji kamieńskiej. Wiele pielgrzymujących do obrazu osób postanowiło osiedlić się na stałe w Garnowie. Warto też dodać, że sanktuarium cieszyło się względami i łaskami biskupów kamieńskich. Zachowały się wzmianki o biskupie Jaromirze, który często tu przybywał i udzielał pielgrzymom specjalnych odpustów. Niestety czas reformacji sprawił, że obraz spłonął ok. roku 1725, kończąc ten frapujący rozdział dziejów ziemi chojeńskiej. W 1945 roku kościół spłonął. Odbudowano go w latach 1989 - 1995.