Bytowo to wieś położona w gminie Dobrzany, w powiecie stargardzkim i w województwie zachodniopomorskim. W latach 1945–1954 istniała gmina Bytowo. Wieś leży na Pojezierzu Ińskim, nad jeziorem Bytowo, w pobliżu Ińskiego Parku Krajobrazowego.
Miejscowość jest położona 12 km na południowy-wschód od Dobrzan (siedziby gminy) i 42 km na wschód od Stargardu (siedziby powiatu) oraz 81 km od Szczecina (stolica województwa). Ponadto z Bytowa do Recza jest 12 km, do Drawska Pomorskiego 38 km, do Chociwla 29 km, do Węgorzyna 27 km.
Transport lokalny na trasie Bytowo – Stargard Szczeciński zapewniony jest przez lokalnych przewoźników bus. Za komunikację odpowiedzialny jest również PKS, zapewnia on połączenia w regionie, głównie ze Stargardem Szczecińskim i Szczecinem.
Obecnie w Ognicy (9 km) znajduje się przystanek kolejowy linii PKP Stargard Szczeciński–Kalisz Pomorski.
Pierwsza historyczna wzmianka o Bytowie odnosi się do roku 1336, kiedy to margrabia brandenburski Ludwik Starszy zezwolił Guntersbergom zbudować w Bytowie zamek. W 1337 r. Bytowo było wsią z 64 łanami, ale 20 łanów należało do księstwa wołogoskiego. W latach 1411–1414 w czasie wojny polsko-krzyżackiej miejscowość została zniszczona przez Pomorzan. W 1489 r. należała do Hansa von Guntersberga. W 1598 r. wieś należała do rodu von Borcków ze Złocieńca. W 1828 r. właścicielem był rotmistrz von Derenthal, następnie rodzina von Eichholz, a później von Willisen. W 1847 r. Bytowo należało do kaznodziei zamkowego Stubenrauch ze Schwedt, a po nim przejął go w 1855 r. Herman von Knesebeck. Na początku XX w. właścicielem wsi był generał kawalerii baron von Vietinghoff, a ostatnim właścicielem (do 1945 r.) był Georg Blume. W okresie II wojny światowej w Bytowo miało 734 ha ziemi, młyn na Inie i gorzelnię. W tym czasie wieś zamieszkiwało 393 mieszkańców w 88 gospodarstwach.
Największą atrakcją turystyczną wsi jest kościół w Bytowie, który został wzniesiony w XVII w. z cegły i kamienia polnego na rzucie prostokąta. Jest to kościół salowy z otworami okiennymi o łukach odcinkowych. Kościół posiada wieżę na rzucie prostokąta, która została przebudowana w połowie XIX w. Na wieży znajdują się dwa dzwony z brązu odlane w XV w., (pierwszy o średnicy 0,64 m, a drugi o średnicy 0,60 m). W latach 1906–1910 do kościoła została dobudowana kaplica i loża kolatorska. Pod lożą wykonano kryptę, obecnie służącą jako pomieszczenie gospodarcze. Kościół otynkowany. Ołtarz w kościele składa się z podstawy, retabulum i zwieńczenia. Powstał on w drugiej połowie XVIII w., jako ołtarz ambonowy. Kościół poświęcony pod wezwaniem św. Wojciecha Biskupa i Męczennika. Jest to obecnie kościół filialny, rzymskokatolicki w Bytowie, w gminie Dobrzany, w powiecie stargardzkim. Należy do Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej, dekanatu Suchań, parafii św. Michała Archanioła w Dobrzanach.
We wsi znajdują się również ruiny pałacu z 1870 r. Obiekt zbudowany został z fundacji H. Jahna, fabrykanta z Choszczna. Do końca II wojny światowej budynek użytkowany był przez różnych właścicieli, a w latach powojennych został poważnie zrujnowany i zaniedbany. Pierwotnie był to budynek dwukondygnacyjny zbudowany na planie prostokąta, z przybudówką, kolumnowym portykiem, pseudoryzalitami, kryty dachem mansardowym. Po 1945 r. został przejęty przez polską administrację państwową i zamieniony na PGR. W roku 2001 pałac wpisano do rejestru zabytków, a od 2012 r. trwa odbudowa zespołu pałacowo-parkowego. Obiekt jest dostępny dla zwiedzających.
W sąsiedztwie znajdują się zachowane zabudowania folwarczne i park o powierzchni 4,7 ha, który pochodzi z początku XIX w. Park założony w stylu angielskim znajduje się nad Jeziorem Bytowskim i rzeką Iną. Zachował się kamienny mur ogrodzeniowy oraz bogaty drzewostan m.in. choina kanadyjska, lipa srebrzysta, buk pospolity i lipa drobnolistna. W roku 1982 Park został wpisany do rejestru zabytków.
Jedną z większych atrakcji turystycznych wsi jest Jezioro Bytowskie. Powierzchnia zbiornika wynosi 12 ha. Na północno-zachodnim brzegu położona jest wieś Bytowo, z której wychodzi droga lokalna dzieląca północną część jeziora na dwie części.
Będąc we wsi warto się wybrać na wzgórze o nazwie Smug (wysokości 136,4 m n.p.m.). Nazwę Smug wprowadzono urzędowo w 1955 r., zastępując poprzednią niemiecką nazwę Wein-Berg. Znajduje się ono ok. 0,6 km na południe od wsi Bytowo. Teren wzniesienia jest objęty obszarem specjalnej ochrony ptaków Ostoja Ińska.
Przez Bytowo przebiega również trasa Szlaku Gminy Dobrzany. Jest to szlak o długości 82 km i ma formę pętli. Wiedzie z Dobrzan przez Odargowo, Kępno, Osino, Lutkowo, Białą, Ścienne, Ińsko, Czertyń, Krzemień, Bytowo oraz Błotno i Ognicę.
To nie jedyny szlak przebiegający przez miejscowość. Otóż w Bytowie można wejść na czerwony szlak turystyczny Szlak im. Hetmana Stefana Czarnieckiego. Prowadzi on z Recza (stacja kolejowa PKP), przez Bytowo, Dobrzany i Maciejewo. Szlak przebiega m.in. przez Równinę Pyrzycką, Iński Park Krajobrazowy, Drawieński Park Narodowy, Puszczę Drawską, Puszczę Barlinecką i Równinę Gorzowską.
Podstawowym zajęciem mieszkańców wsi Bytowo jest rolnictwo.
Baza lokalowa jest niewielka. We wsi najlepiej zatrzymać się u prywatnych właścicieli oferujących wynajmowanie turystom prywatnych kwater. Działa również kilka gospodarstw agroturystycznych (m.in. „Stary Folwark” u Państwa Gałaś, Bytowo 28). Również zaplecze gastronomiczne jest skromne i głównie opiera się na posiłkach serwowanych przez prywatnych gospodarzy.
Warto zobaczyć