Zespół Szkół im. J. Dąbrowskiego położony jest na rogu ulic A. Cieszkowskiego i Kąpielowej w pobliżu Sławieńskiego Domu Kultury. Znajduje się w odległości około 500 m od Bramy Słupskiej. Będąc przy Bramie i kierując się do centrum miasta, należy skręcić w lewo w ul. Basztową. Następnie na końcu ulicy skręcić w prawo w ul. R. Mielczarskiego, a na pierwszym skrzyżowaniu w lewo w ul. M. Rapackiego. Ulica ta dochodzi do ul. A. Cieszkowskiego. Na skrzyżowaniu należy skręcić w lewo, a następnie przejść obok Sławieńskiego Domu Kultury. Z tego miejsca widoczny będzie już teren szkoły. Budynek przysłonięty jest drzewami.

Zespół Szkół im. J. Dąbrowskiego jest placówką, w której skład wchodzi obecnie I Liceum Ogólnokształcące, Gimnazjum Dwujęzyczne nr 2 oraz I Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych. Miejsce to od początku związane było ze szkolnictwem. Budynek został oddany do użytku z przeznaczeniem na cele szkolne w 1880 r. Początkowo było tu progimnazjum, następnie gimnazjum, w 1936 r. przekształcone w szkołę średnią typu licealnego. Po 1945 r. powstało tu Państwowe Gimnazjum i Liceum. Sławieńskie progimnazjum znane było z publikowania rocznych sprawozdań zawierających programy, rozkłady nauczania, listy uczniów, materiałów archiwalnych do dziejów Sławna, w tym przedruki źródeł. Uczniami szkoły byli późniejsi artyści (malarze i rzeźbiarze) Otto Priebe, Wilhelm Gross, Günter Machemehl, H. E. von Zitzewitz oraz H. M. Majewski - kompozytor, znany głównie z tworzenia muzyki filmowej. W latach 30-tych założono tu ogród botaniczny, który niestety został zniszczony w latach 70-tych. Szkoła zachowała bardzo charakterystyczny klimat do dnia dzisiejszego. 

Na budynku zawieszona jest pamiątkowa tablica poświęcona uczniom szkoły, którzy w 1948 r. utworzyli Polską Organizację Wojskową. Młodzi ludzie, nie chcąc pogodzić się z nowym ładem panującym w kraju, marząc o wolności i prawdziwej niepodległości, pragnęli zmian. Brak doświadczenia i młodzieńcza naiwność sprawiła, że ówczesne władze szybko zdekonspirowały tę organizację - członkowie byli torturowani i więzieni. Słowa zamieszczone na tablicy brzmią znamiennie: "Niech ta tablica przypomina przyszłym pokoleniom, że dla ojczyzny warto ponieść każdą ofiarę".