Szlak prowadzi po terenach Puszczy Wkrzańskiej (Wzgórza Warszewskie), gminy Police i miasta Szczecin. Przebieg szlaku: Szczecin Las Arkoński - Szczecin Osów - Gubałówka - Dąb Bogusława X - Dąb Samotnik - Leśniczówka Oleńka - Mścięcino przystanek autobusowy. Numer w Zachodniopomorskiej Bazie Szlaków Turystycznych: P-C-ZS/ZPL-038, wg PTTK: ZP-1047-C. Oznaczony jest kolorem czerwonym.

Szlak łączy Szczecin Niemierzyn z dzielnicą Polic Mścięcinem, przebiegając m.in. przez Puszczę Wkrzańską, dwa parki leśne „Arkoński” i „Mścięcino”, będące częścią leśnego zespołu promocyjnego „Puszcze Szczecińskie”. Przechodzi przez najwyższe wzniesienie Wzgórz Warszewskich - Wielecką Górę (130,6 m.n.p.m.) oraz obok pomników przyrody. Po drodze kilka węzłów szlaków pieszych, gwarantujących zmianę wariantu wędrówki do Warszewa, Przęsocina, Siedlic, Szczecina. Szlak często poprzecinany jest malowniczymi wąwozami z ciekami wodnymi. A przy odrobinie szczęścia można też na nim spotkać dzikie zwierzęta.

Odcinek 1: Szczecin Las Arkoński - Gubałówka. Nawierzchnia:asfalt, polbruk, drogi utwardzone, drogi gruntowe.

Wędrówkę rozpoczynamy w okolicach pętli tramwajowej nr 3. W tym samym miejscu rozpoczynają się również inne szlaki piesze: zielony do Szczecina Skolwin, żółty w kierunku Szczecina Głębokie oraz niebieski w kierunku dzielnicy Szczecina Warszewa. Na początku (końcu) szlaku możemy podziwiać zabytkową wiatę przystankową - jedną z dwóch zachowanych w Szczecinie. Niedaleko znajduje się też karczma oraz kąpielisko „Arkonka” (15 minut marszu w kierunku północnym). Wspinamy się po schodkach, aby po chwili drogą leśną ruszyć w kierunku Ogniska Świętego Brata Alberta, mieszczącego się w ładnym domu o drewnianej konstrukcji. Mijamy go po lewej stronie i przecinamy szeroką drogę utwardzoną. Idąc za znakami przechodzimy przez polanę i dochodzimy do ul. Chopina (asfalt). Skręcamy w drogę leśną w lewo skos i przez Lasek Arkoński kierujemy się do zachodniej części Osowa. Przechodzimy przez wąwóz z płynącym strumieniem Arkonka i dochodzimy do ośrodka jeździeckiego. Mijając go po lewej stronie, wchodzimy w dzielnicę domków jednorodzinnych. Po dojściu do ulicy, skręcamy w lewo (ul. Junacka), a na drugim skrzyżowaniu w prawo w ul. Wiśniową, którą idziemy aż do ul. Kwiatów Polskich. Po drodze przecinamy strumień Zielonka.

Skręcamy w prawo i po około 150 m w lewo, dochodząc do Miodowej, głównej ulicy Osowa. Również tutaj, z lewej strony dochodzi do nas czarny szlak pieszyw kierunku Warszewa, z którym wspólnie maszerujemy do skrzyżowania. Skręcamy w prawo. Po drodze mijamy neogotycki kościół z około 1900 r. z zabytkową, wolnostojącą dzwonnicą. Obok znajduje się odrestaurowany wiejski rynek, a wzdłuż ul. Miodowej zabytkowa zabudowa gospodarcza z przełomu XIX/XX w. Odnajdziemy tu również kamień pomnikowy, poświęcony mieszkańcom Osowa poległym w I wojnie światowej, oraz lapidarium. Miodową docieramy do głównego skrzyżowania i idziemy dalej na wprost. Tutaj znajduje się pętla autobusowa linii nr 51. Czarny szlak skręca w ul. Chopina (w prawo). Ulicą Miodową dochodzimy do zespołu rekreacyjnego „Gubałówka”. Tutaj też możemy chwilę odpocząć, zaś zimą pojeździć na nartach i łyżwach.

Odcinek 2: Gubałówka - Dąb Bogusława X węzeł szlaków. Nawierzchnia: drogi utwardzone, drogi leśne, asfalt, bruk.

Po odpoczynku ruszamy dalej za znakami. Leśną dróżką schodzimy do Lisiej Drogi (droga po deszczach i roztopach błotnista), zaś po przejściu mostku skręcamy w prawo. Na skrzyżowaniu węzeł naszego szlaku z zielonym z Lasku Arkońskiego do Skolwina. Idziemy leśną ścieżką w wąwozie, którym płynie strumień Osówka. Bardzo malowniczą i trochę dziką trasą dochodzimy do drogi asfaltowej (ul. Podbórzańska) i skręcamy w lewo. Przechodzimy obok ruin Podbórza, wsi i ośrodka rekreacyjno-wypoczynkowego przedwojennego Szczecina. Idziemy na początku drogą asfaltową, a później brukowaną. Dochodzimy do skrzyżowania, mając po lewej najwyższe wzniesienie Wzgórz Warszewskich, Wielecką Górę (130,8 m.n.p.m).  Po chwili jesteśmy na węźle ze szlakiem pieszym niebieskim z Głębokiego do Pilchowa. Skręcamy w prawo i rozjeżdżoną drogą docieramy do końca odcinka przy obumarłym pomniku przyrody, Dębie Bogusława X. Jest to dąb szypułkowy o obwodzie pnia 7,89 m. Jego wiek ocenia się na około 600 lat.

Odcinek 3: Dąb Bogusława - Mścięcino przystanek autobusowy. Nawierzchnia: drogi utwardzone, drogi gruntowe.

Odcinek generalnie łatwy. Idąc dalej za znakami, poruszamy się szeroką i utwardzoną drogą leśną aż do zejścia szlaku w prawo. Przecinamy płynący w wąwozie strumień Siedliczka i skręcamy w lewo, idąc wzdłuż jego lewego brzegu. Za znakami skręcamy w prawo i drogą leśną dochodzimy do strumienia (Sołtysi Potok). Przechodzimy na drugą stronę i po około 150 m, na skrzyżowaniu skręcamy w lewo. Po ok. 250 m kolejny skręt w prawo, przechodzimy strumień (Kiernik) i za znakami dochodzimy do skrzyżowania z szeroką drogą leśno-polną. Przecinamy strumień Przemsza i dochodzimy do Dębu Samotnik, na pniu którego umieszczona jest mała kapliczka.

Po krótkim odpoczynku i podziwianiu panoramy (punkt widokowy), ruszamy za znakami w kierunku północno-wschodnim. Dochodzimy do skrzyżowania przed strumieniem Grzybnica i skręcamy w prawo, idąc wzdłuż niego. Wędrujemy malowniczym wąwozem, a potem prawą stroną wysokiej krawędzi doliny Grzybnicy. Mijamy leśniczówkę Oleńka i dochodzimy do drogi asfaltowej. Jeśli skręcimy w prawo, dojdziemy do Przęsocina z ładnym kościółkiem z 1493 r. oraz interesującymi eksponatami militarnymi na stacji benzynowej. Ze wsi możemy pojechać do Polic lub Szczecina autobusami linii 101, 107 i F.

Skręcamy w lewo, aby po chwili zejść z drogi asfaltowej w prawo i po chwili, na rozwidleniu dróg leśnych, w lewo. Wędrujemy po wschodniej części Parku Leśnego Mścięcino. W sąsiedztwie Przęsocińskiej Strugi, przez podmokłe i malownicze zakątki parku, docieramy do wiaduktu kolejowego. Przechodzimy go i na ul. Nad Koleją skręcamy w lewo. Parkiem dochodzimy do przystanku linii 101, 107 i F, gdzie nasz szlak kończy (rozpoczyna) swój bieg. Nieopodal znajduje się dworzec PKP nieczynnej obecnie pasażerskiej linii kolejowej.

Mścięcino jest obecnie dzielnicą Polic. W okresie wojennym znajdowała się tu filia obozu koncentracyjnego KL Stutthof, w której więźniowie pracowali w fabryce benzyny syntetycznej w Policach. Przy ul. Ofiar Stutthoffu znajdują się dwa pomniki upamiętniające więźniów i przymusowych robotników.