Słupia Góra znajduje się w północno-środkowej części Szczecińskiego Parku Krajobrazowego Puszcza Bukowa, na terenie gminy Stare Czarnowo, w powiecie gryfińskim. Wzgórze od południa i wschodu opada stromo ku dolinie Rudzianki, na zachodzie łączy się zaś z wysoczyzną Równia. Położone jest w oddziale leśnym nr 260. W pobliżu przebiega Droga Dolinna z Klęskowa do Binowa. Szczyt umiejscowiony jest ok. 300 m na zachód od Bramy Czwójdzińskiego.

Słupia Góra określana jest też jako Słup, Łysa Góra i Obłaz. Ma wysokość 119,3 m n.p.m. i stanowi punkt widokowy. Towarzystwo Miłośników Puszczy Bukowej (Buchheide Verein) wybudowało w 1928 roku drewniane schody na to wzgórze. Miały 255 stopni i prowadziły od mostku na potoku Rudzianka aż na szczyt. Niestety schody uległy zniszczeniu i nie zostały już odbudowane.

Z miejscem tym związana jest legenda. W języku niemieckim nazywa się tę górę Blocksberg, Brocksberg (Broken). W kulturze naszych sąsiadów oznacza to miejsce sabatu czarownic. Według podań takie spotkania odbywały sie na szczycie wzgórza, głównie w noc Walpurgii z 30 kwietnia na 1 maja. Wiedźmy latały na miotłach, widłach i grabiach. Uczestniczyły w czarnych mszach odprawianych przez diabły. Było to także miejsce wtajemniczenia dla młodych adeptek magii. Podobno czarownice wciąż organizują sabaty na szczycie wzgórza i niebezpiecznie jest przebywać nocą w pobliżu Słupiej Góry.