Szlak prowadzi po terenach gminy Mirosławiec. Przebieg szlaku: Muzeum Walk o Wał Pomorski – mostek nad rzeką Korytnica – jezioro Wielkie Orle – Orla – jezioro Gniewosz – Mirosławiec Górny – jezioro Pogorzalskie – Toporzyk – jezioro Wuknik – Hanki – jezioro Hanki – Setnica – jezioro Kosiakowo – Mirosławiec PKS - Muzeum Walk o Wał Pomorski. Numer w Zachodniopomorskiej Bazie Szlaków Turystycznych: P-N-ZWA-083, wg PTTK: ZP-1127-n. Oznaczony kolorem niebieskim.

Ten okrężny szlak prowadzi sporymi odcinkami leśnymi z urozmaiconą rzeźbą terenu. Na trasie liczne jeziora z miejscami odpoczynku oraz polami biwakowymi. Dojdziemy nim też do miejsca katastrofy samolotu Casa w 2008 r. Szlak praktycznie w całości dostępny dla turystyki rowerowej – tylko miejscowe utrudnienia. Warto zwiedzić Mirosławiec, a szczególnie Muzeum Walk o Wał Pomorski. Przed nim znajduje się mały skansen z armatami, czołgiem i samolotem. Mirosławiec to węzeł szlaków pieszych i rowerowych, przebiega też tu szlak kajakowy rzeką Korytnicą. Nocleg zapewniają kwatery prywatne i agroturystyka w okolicy. Warto też spędzić przynajmniej jedną noc w Galerii Rozmaitości, hotelu w Mirosławcu o nietypowej stylizacji.

Odcinek 1: Mirosławiec muzeum – jezioro Wielkie Orle. Nawierzchnia: asfalt, bruk, drogi utwardzone, drogi gruntowe.

Wędrówkę warto zacząć od zwiedzania samego Mirosławca. Miasto znane już w średniowieczu, lecz obecnie najbardziej kojarzone z wojskiem. Stanowiło ważny element Wału Pomorskiego podczas II wojny światowej. Z nim związane jest bogato wyposażone Muzeum Walk o Wał Pomorski przy ul. Parkowej (tutaj przechodzi szlak pieszy niebieski i zielony oraz rowerowy czerwony). Do atrakcji historycznych miasta należą również: kościół Niepokalanego Poczęcia NMP z 1721 r. wraz z XVIII-wieczną chrzcielnicą i chórem muzycznym, cmentarz rodowy na Górze Piaskowej z XIX w., cmentarz żydowski z XVII i XVII w., zwany domem grobów, oraz zabytkowa zabudowa i majdan zamkowy z fosą z około 1375 r. z pozostałościami średniowiecznego zamku oraz barokowego zespołu pałacowo-parkowego.

Od muzeum szlak wraz z szlakiem pieszym zielonym prowadzi w stronę przejazdu kolejowego ul. Orlą. Tuż przed nim skręca w lewo (szlak zielony idzie dalej prosto) w ul. Dworcową i drogą brukowaną, mijając budynek dworca, dochodzi do głównej drogi w Mirosławcu (ul. Wolności). Następnie szlak przecina tory kolejowe i zaraz za skręca w prawo w ul. Słoneczną, która później przechodzi w Kruczą. Podążamy wzdłuż torów kolejowych drogą utwardzoną aż do przejazdu kolejowego na ul. Orlej. Tu skręcamy w lewo. Na chwilę spotykamy się ponownie z zielonym szlakiem pieszym.

Na najbliższym rozwidleniu szlak zielony odbija w prawo, a my wędrujemy w lewo. Poruszamy się drogą asfaltową przez około 2 km. Po tym dystansie skręcamy w lewo do lasu, w drogę gruntową (przeciwpożarowa). Dochodzimy do skraju lasu, gdzie na skrzyżowaniu dróg szlak skręca ostro w prawo w utwardzoną drogą leśną.  Po 750 m odbija w lewo w drogę gruntową (małe zapiaszczenie) i, przecinając ciek wodny, dochodzi do kolejnego skrzyżowania, gdzie skręca w prawo. Ponownie pojawia się szlak pieszy zielony. Razem idą przez 800 m i rozdzielają się. Szlak zielony prowadzi dalej prosto, nasz szlak niebieski skręca w prawo i po zaledwie 700 m dochodzi do jeziora Orle Wielkie, mijając z lewej strony tereny podmokłe. Nad jeziorem proponujemy krótki wypoczynek. Odcinek na całej długości dostępny dla pieszych, rowerzystów i miłośników nordic walking.

Odcinek 2: Jezioro Orle Wielkie  – pomnik katastrofy samolotu Casa. Nawierzchnia: asfalt, bruk, drogi utwardzone, drogi gruntowe.

Od jeziora Orle Wielkie szlak prowadzi drogą przeciwpożarową o dobrej nawierzchni w kierunku północnym, początkowo pod górę, do drogi asfaltowej. Po wejściu skręcamy w lewo i po chwili jesteśmy na skrzyżowaniu. Tutaj skręcamy w prawo i dochodzimy do wsi Orle (droga asfaltowa i bruk). Wieś wymieniana jest w źródłach już w XIV w. Z zabytków możemy zobaczyć kaplicę ewangelicką z I poł. XVIII w. (obecnie kościół pw. św. Jana Chrzciciela) oraz XIX-wieczny cmentarz ewangelicki (teraz rzymskokatolicki). Na skrzyżowaniu na końcu wsi szlak skręca w prawo i po minięciu zabudowań po lewej stronie, a następnie pałacu myśliwskiego po prawej, wchodzi do lasu i prowadzi drogą gruntową. Po około 0,5 km od pałacu szlak skręca w lewo i na pierwszym skrzyżowaniu w prawo. Dalej znaki prowadzą cały czas prosto i po zejściu z górki dochodzimy do skrzyżowania, gdzie skręcamy w lewo. Po zaledwie 400 m od skrzyżowania szlak dociera do jeziora Gniewosz, przy którym znajduje się parking oraz drewniane ławki. Jest to kolejne miejsce odpoczynku na szlaku.

Z drogi przed jeziorem, szlak tuż za nim skręca w lewo w kierunku północnym, potem odbija w prawo, prowadząc pod górkę. Dochodzi do skrzyżowania z drogą utwardzoną, którą wiedzie szlak pieszy zielony. Tu skręca w lewo, po ok. 100 m w prawo w drogę gruntową i dochodzi nią do zabudowań Mirosławca Górnego, typowego osiedla wojskowego przy Bazie Lotniczej Wojska Polskiego. Po 300 m od wyjścia z lasu na skrzyżowaniu szlak skręca w prawo i między zabudowaniami dochodzi do drogi idącej wzdłuż skraju lasu. Po drodze mijamy pomnik-samolot oraz tablicę, upamiętniającą stoczoną 1 marca 1945 r. ostatnią szarżę I Warszawskiej Brygady Kawalerii oraz czołgów I Brygady Pancernej im. Bohaterów Westerplatte podczas zwycięskiej bitwy o Borujsko. Jest tu też kamień poświęcony żołnierzom poległym w walkach o Mirosławiec 10 lutego 1945 r. Skręcamy w lewo i po 800 m odbijamy z drogi głównej w prawo. Idąc nową drogą utwardzoną dochodzimy do torów kolejowych. Na prawo znajduje się pomnik upamiętniający katastrofę wojskowego samolotu Casa, który rozbił się tu 23 stycznia 2008 r.

Odcinek 3: Pomnik katastrofy Casa – Mirosławiec. Nawierzchnia: asfalt, beton, drogi utwardzone, drogi gruntowe.

Przechodzimy na drugą stronę torów i drogą gruntową, na początku ścieżką wzdłuż skraju lasu, docieramy do drogi wojewódzkiej nr 177 (Sośnica-Mirosławiec). Przecinamy ją i wchodzimy na drogę z płyt betonowych. Na pierwszym skrzyżowaniu skręcamy w prawo. Dalej droga zmienia nawierzchnię na gruntową i dochodzi do terenów podmokłych. Przed nimi skręca w lewo. Przechodzimy wzdłuż brzegów jeziora Pogorzelskiego, przy którym znajduje się miejsce odpoczynku z drewnianymi ławeczkami. Po minięciu jeziora szlak dochodzi do skrzyżowania z drogą utwardzoną (znajduje się tu parking – kolejne miejsce odpoczynku). Przecina drogę i prowadzi dalej w kierunku wschodnim. Po 2,6 km na skrzyżowaniu dołącza szlak pieszy czarny im. Jednostek Pancernych Wojska Polskiego. Razem prowadzą do miejscowości Toporzyk. Po minięciu pierwszych budynków, na najbliższym skrzyżowaniu skręcamy w prawo i przez wieś przechodzimy nierówną drogą brukowaną. Przy kolejnym skrzyżowaniu mijamy po lewej niepozorny drewniany kościółek, datowany na I poł. XVIII w., zbudowany w konstrukcji zrębowej na kamiennym fundamencie. W wyposażeniu kościoła m.in. ołtarz oraz ambona z II poł. XVIII w. oraz stare wyposażenie o cechach renesansowych. Nieopodal kościółka znajdują się zabudowania dawnego dworu oraz XIX-wieczny cmentarz.

Ze wsi szlak wychodzi ze szlakiem pieszym czarnym w kierunku południowo-zachodnim drogą zamiennie utwardzoną i brukiem. Po wejściu do lasu, na rozwidleniu dróg szlak czarny odbija w lewo brukiem. Szlak niebieski prowadzi dalej prosto drogą na przemian utwardzoną i brukowaną. Po około 2,4 km, na skrzyżowaniu dróg, szlak skręca w lewo i drogą gruntową dochodzi do drogi krajowej nr 10, przecina ją i kieruje nas dalej prosto drogą gruntową nad jezioro Wuknik (przy nim miejsce na odpoczynek). Szlak oddala się od jeziora i kieruje do drogi wojewódzkiej nr 177 (Tuczno-Mirosławiec) w miejscowości Hanki. Nad wsią, z zachowanym historycznym układem urbanistycznym, góruje kościół, odbudowany w miejscu zniszczonego. Jeden z jego dzwonów datowany jest na XVI w. Tuż za kościołem, na wzgórzu kościelnym znajdziemy pomnik poświęcony mieszkańcom wsi poległym podczas I wojny światowej. We wsi warto obejrzeć zabudowę ryglową, starą gorzelnię i zabytkowy XIX-wieczny cmentarz.

Skręcamy w prawo i przez 250 m poruszamy się drogą asfaltową. Następnie szlak schodzi z drogi w lewo skos. Drogą gruntową omijamy jezioro Hanki i dochodzimy do drogi brukowanej. Mijamy osadę Setnic, za nią na skrzyżowaniu skręcamy w prawo w drogę gruntową i po 1,4 km dochodzimy do skrzyżowania, gdzie skręcamy w lewo. Od tego miejsca ponownie wspólny przebieg z pieszym szlakiem zielonym - do jeziora Kosiakowo. Warto tutaj odpocząć na ładnej i dużej plaży z pomostem. Tu też znajduje się miejsce wodowania i postoju na szlaku kajakowym (38 km) rzeką Korytnicą, pole biwakowe „Kosiakowo” oraz boisko do siatkówki.

Tu szlak zielony skręca w lewo, niebieski zaś podchodzi do brzegu jeziora, skręca w prawo i prowadzi nas brzegiem jeziora przez około 350 m. Następnie odbijamy w prawo i dochodzimy do drogi utwardzonej do Mirosławca. Na granicy miasta nawierzchnia zmienia się na asfaltową. Do centrum wchodzimy ul. Sprzymierzonych, dochodzimy do skrzyżowania z ul. Zamkową (na prawo pozostałości majdanu zamkowego) i skręcamy w nią w lewo. Następnie na skrzyżowaniu z ul. Szkolną szlak skręca w prawo i po przecięciu ul. Wolności, głównej drogi w Mirosławcu (krajowej nr 10), dochodzi ponownie do Muzeum Walk o Wał Pomorski.