Dom zakonny i kaplica znajduje się w północno-zachodniej części miejscowości, pomiędzy Jeziorem Zamkowym i Jeziorem Raduń. W pobliżu biegnie droga krajowa nr 22 oraz znajduje się kościół pw. Św. Mikołaja. Dojazd możliwy samochodem bądź autobusem linii PKS Wałcz.

Zgromadzenie sióstr św. Elżbiety zostało założone w 1842 r. w Nysie na Śląsku i oficjalnie zatwierdzone 28.01.1887 r. przez papieża Leona XIII. Należy do zakonów oddających się opiece nad chorymi i działalności charytatywnej. W Polsce istnieje sześć prowincji tego zgromadzenia z siedzibą w Nysie, Katowicach, Poznaniu, Warszawie i Toruniu, dom generalny znajduje się  w Rzymie. W Wałczu dom zakonny elżbietanek powstał na mocy zezwolenia arcybiskupa poznańskiego Juliusza Dindera już w grudniu 1886 r. jeszcze przed papieskim zatwierdzeniem tego zgromadzenia. Pierwsze trzy siostry przybyły do Wałcza na prośbę proboszcza ks. Karola Wursta. Zamieszkały w starym budynku przy ul. Strzeleckiej 9, zajęły się pracą parafialną przy kościele św. Mikołaja, opieką nad chorymi i prowadzeniem przedszkola. W listopadzie 1891 r. wprowadziły się do własnego domu z kaplicą pw. św. Józefa (ul. Strzelecka 7). W 1931 r. oddany został do użytku nowo wybudowany dom przy ul. Strzeleckiej 5 z przeznaczeniem na dom starców i przedszkole, które prowadziły wałeckie elżbietanki. W styczniu 1945 r. zmuszone zostały do ewakuacji razem z ludnością cywilną. Trzy spośród dziesięciu sióstr oparły się zarządzeniom władz miejskich i pozostały w wałeckim klasztorze. W latach 1945-1948 prowadziły nadal przedszkole i kuchnię Caritas. Pierwszą Polką, która została przełożoną domu zakonnego w Wałczu  była s. Stefania Nowak (lata 1946-1949). W 1949 r. na mocy zarządzenia władz państwowych nastąpiło upaństwowienie przedszkola wraz z wyposażeniem i wymiana personelu na świecki; siostry utraciły wówczas prawo do własności obu budynków. Od 1950 r. dom zakonny zmienił nieco swoje przeznaczenie, stał się domem opieki i spokojną przystanią na ostatnie lata życia dla sióstr w podeszłym wieku, schorowanych, wymagających stałej opieki.

Przy domu zakonnym znajduje się  kapliczka Matki Bożej Różańcowej,   zbudowana z różnobarwnych kamieni i cegły. W niszy w górnej części kapliczki umieszczona jest  figura Matki Bożej. Kapliczkę otacza niewielki  ogródek z krzewami i kwiatami.