Pojezierze Szczecineckie to północno-zachodnia część Pojezierza Południowopomorskiego. Od północy graniczy z Pojezierzem Drawskim, od zachodu i południowego zachodu z Równiną Wałecką, a od wschodu z Doliną Gwdy. Pojezierze Szczecineckie znajduje się na pograniczu dwóch województw: zachodniopomorskiego i wielkopolskiego. Dotrzeć do niego można drogą krajową numer 11, drogą krajową numer 20 oraz drogą wojewódzką numer 172. Możliwe jest również połączenie kolejowe.

Pojezierze Szczecineckie zajmuje obszar o powierzchni około 834 km². Ziemie Pojezierza Szczecineckiego znajdują się w obrębie pagórkowatej wysoczyzny morenowej. Wysokości terenu dochodzą tu nawet do około 205 m n.p.m. Składają się one z dwóch pasm moren czołowych. W krajobrazie krainy zauważyć można dominację powierzchni moreny dennej ostatniego zlodowacenia, która pokryta jest dużą ilością małych jezior polodowcowych. Największym z nich jest Pile (980 ha), z którego wypływa rzeka Piława, będąca dopływem rzeki Gwdy.

Wśród terenów użytkowych Pojezierza Szczecineckiego dominują obszary leśne. Dużą wartość obszaru stanowi również pięć rezerwatów przyrody: Dęby Wilczkowskie (starodrzew dębowy), Sośnica (starodrzew dębowo-bukowy), Glinki (wielogatunkowy las liściasty z licznymi pomnikami przyrody), Golcowe Bagno (torfowisko mszarne), Wrzosowiska Kłomińskie (jedne z największych w kraju).

Przez tereny Pojezierza Szczecineckiego przebiega pięć szlaków rowerowych, jeden kajakowy, cztery piesze oraz jeden konny.