Krąpiel to wieś położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Stargard Szczeciński.
Krąpiel to wieś sołecka, zabudowana w kształcie owalnicy. Miejscowość jest położona 12 km południowy-wschód od Stargardu
Szczecińskiego (siedziby gminy i powiatu) oraz 49 km od Szczecina (stolica województwa). Ponadto do Pyrzyc jest 43 km, do Choszczna 28 km, do Recza 25 km.
Do miejscowości bardzo łatwo dojechać samochodem. Główną oś komunikacyjną wsi jest droga krajowej nr 10 (Szczecin – Piła – Bydgoszcz – Toruń – Warszawa).
Transport lokalny na trasie Krąpiel – Stargard Szczeciński zapewniony jest przez lokalnego przewoźnika bus. Za komunikację odpowiedzialny jest również PKS, zapewnia on połączenia w regionie, głównie ze Stargardem Szczecińskim i Szczecinem.
Krąpiel to dawna osada założona najprawdopodobniej przed 1255 r. przez towarzyszy rodziny von Brusewitzów. Kolejne wzmianki na temat miejscowości mówią o Krąpieli, jako najstarszym lennie rodziny von Wedel i sięgają wczesnego średniowiecza. W 1333 r. książę Otton I nadał wieś miastu Stargard. W 1496 r. właścicielem był Dionizy von Wedel. W 1778 r. Lupold von Wedel sprzedał majątek Fryderyce Rosie baronecie von der Goltz z domu von Vanselow. W 1794 r. właścicielem został Otton Fryderyk von Bonin. Od 1850 r. majątek należał do Silbera właściciela Starzyn. Wcześniej i w 1911 r. należał do fundacji rodzinnej Ottona von Bonina (administratorem był von Zalewski). W 1939 r. wieś zamieszkiwało 408 mieszkańców w 96 gospodarstwach. Ostatnim właścicielem majątku w 1939 r., obejmującego 842 ha ziemi, gorzelnię, owczarnię i mleczarnię, był Fritz Gustaw von Hagen. Zabudowa rozplanowana w kierunku poprzecznym do drogi przelotowej nr 10. Na terenie dawnego folwarku po II wojnie światowej został urządzony PGR. Obecnie dawny folwark jest w rękach prywatnego właściciela.
Z pierwotnej zabudowy zachowały się: gorzelnia z 1921 r. (w ruinie), spichlerz z kamienia łamanego (1920–1930), obora i owczarnia z końca XIX w. oraz we wsi znajduje się neorenesansowy dwukondygnacyjny pałac z połowy XIX w. (przebudowany na początku XX w.). Jest to budynek zbudowany na rzucie prostokąta, od wschodniej strony ozdobiony półkolistym ryzalitem. Przy południowej elewacji znajduje się dobudówka, a od północy przylega cylindryczna trójkondygnacyjna baszta przykryta cebulastym hełmem. Historyczne wyposażenie wnętrza nie zachowało się.
Zachował się również park dworski z XIX wieku o powierzchni 49 ha, zaprojektowany przez Petera Josepha Lennego, z cennym starodrzewem złożonym m.in. z sosny wejmutki, buka pospolitego, dębu szypułkowego odmiany stożkowej, kasztanowca czerwonego i wiązu polnego odmiany korkowej, w części przypałacowej obejmującej około 9 ha, wzbogacony drzewami ozdobnymi.
Pośrodku dawnej owalnicy wznosi się XIII-wieczny kościół zbudowany z kostki granitowej. W 1945 r. był on zburzony, później odbudowany w 1980 r. według projektu Alicji Tymczyszyn. Brakujący szczyt wschodni wzniesiono z cegły, przywracając mu wygląd i dekoracje z początku XIX w. (portale ostrołukowe i szczyt zdobiony blendami). Od strony południowej dobudowano zachrystię. Jest to świątynia salowa, bezwieżowa, poświęcona 10 kwietnia 1983 r. pw. św. Maksymiliana Marii Kolbe. Dokoła kościoła zabytkowy mur cmentarny z dwiema bramkami.
W pobliżu wejścia do kościoła znajdował się głaz narzutowy o obwodzie 8 metrów, będący pomnikiem przyrody. W wyniku jego podkopania osunął się w dół.
We wsi znajduje się pomnik poległych w I wojnie światowej mieszkańców Krąpieli. Ustawiony jest on obecnie przy skrzyżowaniu bocznych dróg wiejskich, przy granicy terenu kościelnego, pierwotnie prawdopodobnie znajdował się na szczycie kopca usypanego na terenie dawnego cmentarza przykościelnego. Pomnik to nieobrobiony głaz narzutowy. Obecnie ustawiony wprost na ziemi w kręgu wysypanym kruszywem, z kilkoma stopniami podejścia od strony ulicy. Na głazie wyryte po obu stronach głazu inskrypcje. Na ścianie frontowej wyryte przecinające się łacińskie słowa tworzące słowa Dydony skarżącej się na zdradę Eneasza w IV księdze Eneidy – Oby z kości naszych powstał mściciel. Pomnik został odnowiony w 2013 r.
Podstawowym zajęciem mieszkańców wsi Krąpiel jest rolnictwo.
Warto zobaczyć