Żabinek to wieś leżąca ok. 3 km od Wierzchowa – siedziby gminy, 26 km od siedziby powiatu -Drawska Pomorskiego, 21 km od Kalisza Pomorskiego, na zachodnim brzegu jeziora Busko. 

Wieś Żabinek to ulicówka z reliktami układu owalnicowego. Na południowym krańcu wsi, znajduje się kolisty plac z otynkowanym kościołem z 1799 roku, który został przebudowany na początku XX wieku. Po południowej stronie kościoła, nad jeziorem, usytuowany był niewielki folwark, powstały w 1764 r. Po stronie południowo zachodniej wsi, usytuowany jest w oddaleniu cmentarz, założony w 2 połowie XIX wieku (pierwotnie cmentarz znajdował się przy kościele). Wieś powstała najprawdopodobniej w okresie średniowiecza, w XIII, lub na początku XIV wieku. W piętnastym stuleciu uległa zniszczeniu i pozostawała przez pewien czas nie zamieszkała. W jej pobliżu, w ciągu XVI wieku miał powstać zamek myśliwski, należący do Książąt Pomorskich. Zamek został zniszczony w XVIII wieku, a na miejscu dawnych włości związanych z zamkiem oraz na gruntach wsi Żabin, założono domenę Państwową, która funkcjonowała do XIX wieku. Na początku XIX wieku, wieś liczyła 228 mieszkańców i 30 domów. We wsi znajdowało się dwadzieścia gospodarstwa chłopskich, dwie wolne rodziny, jeden budnik i dziewięciu osadników. Była tu również kuźnia, wzmiankowana w 1724 roku. 2 km na zachód od Żabinka znajduje się niewielkie założenie podworskie z niewielkim dworkiem i parkiem oraz dwoma ceglanymi budynkami gospodarczymi wybudowanymi w 1927 roku. Dworek został wyremontowany po 1945 roku i pozbawiony całkowicie cech stylowych i zabytkowych. Przez Żabinek wiedzie trasa niebieskiego szlaku rowerowego „ im. I Warszawskiej Dywizji Kawalerii” długości 52 km. Trasa szlaku przebiega południowym skrajem Pojezierza Drawskiego. Wzdłuż jeziora Lubie i jeziora Busko w okolicy Żabinka, a za Wierzchowem przez lesiste tereny Równiny Wałeckiej. Tędy wiodła droga bitewna z Wałcza o przełamanie wału pomorskiego I Warszawskiej
Dywizji Kawalerii wchodzącej w skład I Armii Wojska Polskiego.  Ostatnia, historyczna szarża polskiej jazdy miała miejsce pod miejscowością Borujsko (obecnie Żeńsko) na południe od Wierzchowa.