Wieś leży w powiecie goleniowskim, gminie Goleniów, 11 km na północny wschód od Goleniowa, przy drodze z Łożnicy do Żółwiej Błoci. Znajduje się w otoczeniu lasów Puszczy Goleniowskiej oraz nad rzeką Gowienicą (uchodzi do Zalewu Szczecńskiego). Z goleniowskiego dworca można dojechać tu autobusami PKS.

Pierwsza wzmianka w dokumentach pochodzi z 1580 r., wieś jest wtedy lennem pobliskiego Bodzęcina. Była to stosunkowo niewielka osada (7 gospodarstw), która jednak stopniowo rozwija się, gdyż w 1628 r. funkcjonowała tu karczma. W 1870 r. była to wieś chłopska z gospodarstwem leśnym, należącym do Bodzęcina, budynkiem przemysłowym i szkołą. Pod koniec XIX w. rodzina von Flemming, posiadająca liczne majątki w okolicy, założyła tu folwark leśny. Wieś powstała pierwotnie na planie placu, obecnie rozbudowała się do wielodrożnicy.

Kamienny kościół z 1596 r. nie zachował się, w jego miejscu w 1836 r. wybudowano nowy, z czerwonej cegły, w stylu neogotyckim, a na pocz. XX w. podczas przebudowy budynku, drewnianą wieżę zastąpiono nową, ceglaną. Wewnątrz kościoła znajdują się elementy dawnego wyposażenia: neogotycka ambona, mensa ołtarzowa i trzy witraże z końca XIX w., a na wieży czynny jest mechanizm zegarowy. We wsi zachowały się też ceglane i ryglowe chaty z XIX i pocz. XX w.

Okolice są atrakcyjne pod względem turystycznym ze względu na otoczenie lasów, gdzie można uprawiać turystykę pieszą i rowerową, w sezonie zbierać jagody i grzyby. Nieopodal znajduje się też leśne jezioro Czerńsko.

Po II wojnie światowej, zanim ustalono obecną nazwę, wieś nazywała się Darmuszewo.