Wieś znajduje się na północ od Wałcza, w odległości ok. 6 km. Dojazd z Wałcza drogą nr 163 w kierunku Czaplinka.
Początki wsi związane są z zakonem rycerskim joannitów, gdyż stanowiła ona własność zakonną. Stąd pierwotna nazwa tej osady „Wieś Klasztorna”. Pod taką nazwą właśnie wieś pojawia się w dokumentach z 1468 roku. Golcowie pojawili się na tym terenie na początku XVI wieku, nabywając okoliczne dobra w czasie rozprężenia, jakie przyniosły prądy reformacyjne. Właśnie ta rodzina krzewiła tu nauki Lutra i była protektorem protestantów na ziemi wałeckiej. Po przejęciu wsi, na początku XVI wieku wzniesiona tu została drewniana konstrukcja obronna, która w kolejnym stuleciu powoli traciła swe funkcje, stając się rezydencją mieszkalną. Na początku XVIII wieku Golcowie wznieśli w Kłębowcu okazały, wzorowany na francuskich rezydencjach, jednopiętrowy pałac. Mury zdobione były szeregiem pilastrów, ryzalitów i gzymsów i innych architektonicznych dekoracji. Wzniesiono go na planie podkowy, część środkowa była najbardziej reprezentacyjna, jedno ze skrzydeł przeznaczone było na pomieszczenia gospodarcze i mieszkania służby, w drugim znajdowała się domowa kaplica ewangelicka. Wnętrza zachwycały bogatym wyposażeniem, część reprezentacyjnych pomieszczeń ozdobiona była nawet malowidłami ściennymi. Pałac spłonął tuż po zdobyciu Kłębowca przez Sowietów i nie został już odbudowany. Ocalało jedynie jedno z bocznych skrzydeł, jednak z upływem lat i ta część została zdewastowana. Do dziś jednak ruiny robią wrażenie świadcząc o dawnej klasie tej budowli. W przypałacowym parku pozostało jeszcze sporo ciekawych starych drzew.
Na obrzeżach wsi, w jej wschodniej części na początku XVIII wieku funkcjonowała kuźnica, w której wykorzystywano rudę darniową torfowisk doliny rzeki Kłębowianki, przepływającej przez wieś. Zwiedzając Kłębowiec warto zwrócić uwagę na wybudowany w latach 1923-1925 neogotycki kościół pw. św. Heleny oraz ślady dawnej kuźni wodnej nad Dobrzycą widocznej przy drodze do Rudnicy.
Warto zobaczyć