Wisełka to wieś letniskowa w północno-zachodniej Polsce, leży w woj. zachodniopomorskim, w pow. kamieńskim, w gminie Wolin. Miejscowość położona wśród sosnowych lasów na obrzeżu Wolińskiego Parku Narodowego.
Miejscowość leży przy nadmorskiej drodze wojewódzkiej nr 102 na odcinku pomiędzy Międzyzdrojami a Międzywodziem, na północ od Wolina i jeziora o tej samej nazwie - należącego do Pojezierza Wolińskiego, podobnie jak drugie pobliskie jezioro Zatorek.
Wieś ma czytelny do dziś układ owalnicowy. Położona jest 19 km na północ od miejscowości Wolin (siedziby gminy) i 29 km na zachód od Kamienia Pomorskiego (siedziby powiatu) oraz 97 km na północ od Szczecina (stolica województwa). Ponadto do Świnoujścia jest 27 km, do Nowogardu 69 km, do Gryfic 60 km.
Wisełka posiada wiele dogodnych połączeń autobusowych. Poza Międzyzdrojami i Świnoujściem, m.in. z Dziwnowem, Niechorzem, Pobierowem, Rewalem, Trzebiatowem, Kamieniem Pomorskim i Wolinem. Przystanek znajduje się przy głównej drodze, naprzeciwko sklepu wielobranżowego.
Najstarsza istniejąca tu osada pochodzi z okresu IX – XII w. W okresie późniejszym wieś stanowiła dobra miasta Wolina, a od połowy IX w. własność domeny państwowej, administracyjnie podległa Wolinowi.
Nazwa Wisełki nie pochodzi Wisły – górskiej miejscowości, ale od rzeki - nadali ją wsi osiedleńcy z rejonów Płocka.
W XIX w. wieś zaczęła się rozwijać turystycznie i przekształcać w ośrodek letniskowy. Obok parterowych prostych budynków zaczęły się pojawiać dwu i trzy-kondygnacyjne budowle z opracowanym dekoracyjnie detalem architektonicznym i ryglowymi nadbudówkami. Dlatego spacerując po mieście należy zwrócić uwagę na dom przy ul. Nowowiejskiej 16. Jest to obiekt wpisany do rejestru zabytków. Budynek w części jest murowany, a w części posiada konstrukcję ryglową z bogato opracowanym w drewnie detalem architektoniczny.
Po istniejącym tutaj przed wojną folwarku, parku oraz domu administratora pozostała aleja kasztanowa prowadząca z centrum wsi do jeziora Wisełka.
Głównym atutem Wisełki jest szeroka plaża nad Morzem Bałtyckim o sypkim i drobnym piasku. Do plaży jest około 2 km, ale droga prowadzi przez las bukowo-dębowy, sosnowy zagajnik i wydmy. Sama plaża leży pod malowniczym klifem, porośniętym u szczytu starym lasem. Nad samą plażą, w zabytkowych budynkach działa ogólnodostępny barek i jadłodajnia. Dlatego na plaży można spokojnie spędzić cały dzień, nie wracając do Wisełki.
Jedną z atrakcji turystycznych miejscowości jest jezioro Wisełka. Ma ono powierzchnię 20 ha, a w najgłębszym miejscu liczy 8 m głębokości. Jest to jezioro rynnowe, położone w północnej części wyspy Wolin, otoczone jest lasem i polami, ma piaszczyste łatwo dostępne brzegi. Przy zejściu na plażę można wypożyczyć łódki i żaglówki. Akwen objęty jest strefą ciszy. Znajduje się tutaj kilka pomostów położonych wśród trzcin, które stwarzają dogodne warunki do wędkowania. Można w nim łowić szczupaki i okonie, węgorze, leszcze i liny. Nazwę Wisełka wprowadzono urzędowo w 1949 r. Jest to obecnie jedno z miejsc, w którym urządzane są letnie imprezy i festyny żeglarskie. Jezioro Wisełka, latem jest doskonałym kąpieliskiem, z wodą cieplejszą niż w morzu. Przy jeziorze znajdują się także wypożyczalnie sprzętu wodnego. W okolicy są świetne warunki do jazdy na rowerze i spacerów po lesie.
Na północno-wschodnim brzegu jeziora Wisełka położona jest przystań, która posiada: szkółkę windsurfingu, szkołę nauki pływania, wypożyczalnię sprzętu wodnego (kajaki, łódki, żaglówki, rowery wodne), wędkowanie z możliwością wypożyczenia sprzętu wędkarskiego, kąpielisko dostępne dla wszystkich. Ofertę uzupełnia baza biwakowa: namioty, możliwość postawienia przyczep kempingowych nad brzegiem jeziora, teren wędrówkowy, ścieżki rowerowe.
Drugim jeziorem leżącym w Wisełce jest jezioro Zatorek, które również stanowi punkt turystyczny na mapie regionu. Jezioro położone jest we wschodniej Wisełce, na obrzeżu Wolińskiego Parku Narodowego, po południowej stronie drogi wojewódzkiej nr 102, 1 km na zachód od pola golfowego w Kołczewie. Ma powierzchnię 9,23 ha i stanowi własność Lasów Państwowych (w większości położone jest w lesie, z wyjątkiem południowo-zachodniego krańca). W północnej części jeziora znajduje się wyspa. W jeziorze i jego strefie przybrzeżnej występują liczne ciekawe gatunki flory i fauny. Można tu spotkać rośliny jak: grzybień biały, gręziel złota, rogatek sztywny, żabiściek pływający; ptaki: łabędź niemy, puszczyk, kaczka krzyżówka, łyska, trzciniak oraz ryby: szczupak, lin, karaś, karaś, okoń, płoć, karp, leszcz i wzdręga. Dodatkowo dopuszcza się sportowy połów ryb, z brzegu lub specjalnie do tego celu przeznaczonych pomostów, pod warunkiem wykupienia zezwolenia. Jezioro otoczone jest lasem liściastym. Na południowo-zachodnim skraju jeziora znajdują się kempingi, na północno-wschodnim parking i początek szlaku spacerowego do latarni morskiej Kikut.
Przy jeziorze Zatorek została wyznaczona ścieżka dydaktyczna "Zatorek" (długości 3,25 km). Liczy sobie ona 16 przystanków z tablicami poglądowymi. W trakcie wędrówki można skorzystać z okazji i wspiąć się na wieżę widokową. Około 1,2 km na wschód od jeziora umiejscowiona jest malownicza leśniczówka Kołczewo.
W pobliżu miejscowości przebiega także zielony szlak turystyczny "Leśny" (długości 16,8 km). Prowadzi on z Międzyzdrojów przez Warnowo do Kołczewa. Czas przejścia całego szlaku to około 8 godzin.
Z kolei idąc czerwonym szlakiem (szlak liczący 19 km i prowadzący brzegiem Bałtyku od Międzyzdrojów do Kołczewa) w kierunku północno-wschodnim, można zobaczyć latarnię morską Kikut. Niegdyś na wzniesieniu Strażnica stała wieża widokowa, a od 1962 r. działa tu całkowicie zautomatyzowana latarnia o zasięgu światła do 16 mil morskich (ok. 30 km). Latarnia ma kształt cylindryczny zbudowana jest z głazów ciosanych i kamieni polnych, górna część została podwyższona i obudowana czerwona cegłą, w ten sposób budowla osiągnęła wysokość 12.8 m, co wraz z usytuowaniem na wysokim brzegu morza powoduje, że ma najwyżej położone źródło światła i gdyby jego moc była większa, miałaby największy zasięg. Okrągła laterna o pionowych szczeblinkach zakończona jest stożkowym dachem. Niestety nie jest udostępniona dla zwiedzających. W pobliżu latarni znajduje się rezerwat ścisły im dr S. Jarosza, tworzący najdalej wysunięty na wschód fragment buczyny pomorskiej otoczony borem sosnowym.
W pobliżu (2 km od Wisełki), nad Jeziorem Czajcze można odnaleźć ślady istnienia słowiańskiego grodziska stożkowatego. Prowadzone w okresie powojennym badania archeologiczne na półwyspie Jeziora Czajcze (będącym jeszcze w XIX wieku wyspą) wykazały dowody funkcjonowania w regionie Słowian. Datuje się je na IX-XII wiek. W czasie najazdów stanowiło ono miejsce schronienia dla ludności okolicznych wiosek: Warnowa, Domysłowa, Żółwina i Wisełki. Pierwsze przekazy pisane dotyczące osadnictwa tego terenu pochodzą dopiero z XVI wieku.
Będąc w tym miejscu warto zwrócić uwagę, iż tuż nad samą wodą, znajduje się olbrzymi polodowcowy głaz zwany „Wydrzym Głazem”. Wydrzy Głaz - przyniesiony został przez lodowiec z terenów obecnej Skandynawii, około 12 000 lat temu. Jego obwód wynosi 8,1 m, wysokość nad poziomem wody 1,1 m, ciężar około 26 ton. Nazwa pochodzi stąd, iż w słoneczne dni wygrzewają się na nim żyjące tu wydry. Niektórzy dopatrują się w głazie kształtu głowy wydry. Jest to pomnik przyrody nieożywionej.
We wsi funkcjonuje oddział Urzędu Pocztowego, apteka, Bank Spółdzielczy, bankomat oraz sklep wielobranżowy. Baza lokalowa jest w pełni zagospodarowana. We wsi umiejscowione są domki letniskowe, kampingi, pensjonat, willa, hotel, a także można zatrzymać się u prywatnych właścicieli oferujących wynajmowanie turystom prywatnych kwater. Działa również kilka gospodarstw agroturystycznych. Zaplecze gastronomiczne opiera się na posiłkach serwowanych przez prywatnych gospodarzy oraz restaurację i bar.
Warto zobaczyć