Wieś w powiecie goleniowskim, w gminie Goleniów, w odległości 10 km na południe od Goleniowa. Leży przy drodze prowadzącej z Goleniowa do Klinisk Wielkich i dalej do Szczecina-Dąbia. Na wschód rozciągają się lasy Puszczy Goleniowskiej, na zachód zaś – pokryta polami i łąkami Dolina Dolnej Odry. Przez Rurzycę przejeżdżają autobusy PKS i busy, kursujące na trasie Szczecin-Goleniów. 

Współczesna Rurzyca powstała, gdy w 1975 r. połączono trzy miejscowości – właściwą Rurzycę (wysuniętą najbardziej na południe), Warcisławiec (na północy) oraz Dobroszyn (położony pomiędzy nimi). Osadnictwo na tych terenach sięga XIII wieku i związane jest z działalnością klasztoru cystersów w Kołbaczu. Wszystkie trzy miejscowości założone zostały w XVIII w. na planie ulicówek. Na obszarze dawnej Rurzycy powstał folwark, który przechodził z rąk do rąk (należał m.in., do rodzin von Dommow, von Hiligendorf, Itzige, a od 1822 r. do końca wojny do rodziny von Borgstede). Dawniej był tu też kościół, szkoła, wiatrak i dwór, zaś tereny północne zasiedlone zostały przez osadników holenderskich, którzy mieli doświadczenie w osuszaniu terenów podmokłych i uprawianiu na nich roli. W Dobroszynie również znajdował się kościół z cmentarzem. Obecnie w całej Rurzycy ze starej zabudowy pozostało tylko kilka starych domów z końca XIX i pocz. XX w., ryglowych i ceglanych, niekiedy stylizowanych na dworki.

Zachowany kościół w Rurzycy, obecnie pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, wybudowano w 1906 r. z czerwonej cegły, w stylu neogotyckim. Warto zwrócić uwagę na dębowe drzwi wejściowe z ozdobnymi, metalowymi okuciami, oraz witrażowe okna. Na wieży znajdują się starsze niż sama świątynia dzwony żeliwne z 1870 r. Ciekawostką jest też skierowane na zachód prezbiterium (tradycją przy budowie kościołów było umieszczanie go po stronie wschodniej).

Współczesna Rurzyca ma charakter mieszkalno-rolniczo-usługowy i rozbudowuje się w kierunkach północnym i południowym. Znajduje się tu leśniczówka, stacja paliw i zakłady wędliniarskie.